Mirosław Rybaczewski

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Wersja z dnia 09:51, 4 lis 2024 autorstwa Konrad (dyskusja | edycje)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacja, szukaj
Mirosław Rybaczewski

z archiwum Janusza Poryckiego
z archiwum Janusza Poryckiego
Imię i nazwisko Mirosław Rybaczewski
Data i miejsce urodzenia 8 lipiec 1952, Warszawa
Dyscyplina Siatkówka
Największy sukces były polski siatkarz, reprezentant kraju, mistrz świata z Meksyku (1974) i mistrz olimpijski z Montrealu (1976).
Mirosław Rybaczewski (po lewej) z Markiem Książkiem, 2024 r.

Niekwestionowany lider AZS-u Olsztyn w latach świetności siatkówki w Kortowie. Złoty chłopak Wagnera.

Olimpijczycy

Przebieg kariery sportowej

Złoty medalista mistrzostw świata (Meksyk 1974) i olimpijski (Montreal 1976) ze słynnego teamu Huberta Wagnera. Wychowanek kuźni talentów z MKS MDK Warszawa, który po zakończeniu gry w młodzieżowym klubie trafił do bardzo mocnego już wówczas AZS-u Olsztyn, gdzie równocześnie rozpoczął studia na Akademii Rolniczo-Technicznej. Zawodnik bardzo wyrazisty, nie tylko ze względu na nieprzeciętne umiejętności, lecz wyjątkowy temperament. Ulubieniec olsztyńskiej publiczności, potrafił poderwać zespól do walki w najtrudniejszych chwilach. Jego walory dostrzegł Hubert Wagner i popularny „Ryba” stał się ważnym ogniwem reprezentacji Polski. Zagrał w finałowym meczu o złoto w Montrealu ze Związkiem Radzieckim. W kraju nieprzerwanie związany z klubem z Kortowa, później wyemigrował do Francji (ASBF w Miluzie), gdzie grał, a później pracował jako trener. Pozostał w tym kraju. Jego córka Anna była reprezentantką Francji, grała również w klubie polskiej ekstraklasy.

Osiągnięcia Sportowe

  • Wszystkie krajowe zaszczyty zdobył w olsztyńskim AZS 1972-1982 (trener Leszek Dorosz), gdzie grali już też świetni zawodnicy (m. in. Lubiejewski, Iwaniak, Zduńczyk).
  • 3-krotny mistrz Polski (1973, 1976, 1978),
  • 3-krotny wicemistrz (1974, 1977, 1980),
  • 2-krotny brązowy medalista MP (1975, 1982) i
  • 2-krotny zdobywca Pucharu Polski (1972, 1982), a także
  • finalista (2 m.) PEZP w sezonie 1977/78.
  • 167-krotny reprezentant Polski (1973-1980).

Sukcesy międzynarodowe:

  • mistrz świata z Meksyku (1974) i
  • mistrz olimpijskie (Monteal 1976),
  • 2-krotny uczestnik Pucharu Świata: 1973 (Praga) - 2 m. i
  • 1977 (Tokio) - 4 m srebrny medalista ME w Belgradzie (1975)..
  • Najlepszy siatkarz Polski w klasyfikacji "PS" (1976).
  • Zasłużony Mistrz Sportu odznaczony m. in. dwukrotnie złotym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe i Złotym Krzyżem Zasługi.

Bibliografia

  • PKOl.pl
  • Marek Ksiązek - "Olsztyn na Olimpie. Igrzyska siatkarzy AZS", Olsztyn 2024