Turowo
| Turowo | |
| | |
| [[Plik:|240px|Kościół p.w. św. Michała Archanioła]] Kościół p.w. św. Michała Archanioła
| |
| Rodzaj miejscowości | wieś |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko - mazurskie |
| Powiat | nidzicki |
| Gmina | Kozłowo |
| Sołectwo | Turowo |
| Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) | Pole-obowiązkowe |
| Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
| Tablice rejestracyjne | NNI |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Turowo | |
| Położenie na mapie Polski  Turowo | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Turowo (niem. Thurau) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nidzickim, w gminie Kozłowo. W latach 1975-1998 miejscowość przynależała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna
Miejscowość położona jest na terenie gminy Kozłowo przez, którą przepływają dwie rzeki mające swe źródła na terenie Gminy – Nida i Szkotówka. Łączą się one tworząc rzekę Wkrę – dopływ Narwi. Ponadto znajduje się tu 9 jezior o pow. 347 ha. Większe z nich to: Kownatki, Kąty oraz Szkotowskie.
Dzieje miejscowości
Wieś po raz pierwszy wymieniana jest w 1321 r . Dla Turowa nie zachowały się żadne przywileje. Nie zanan jest zatem data i okoliczność lokacji. W 1414 r. funkcjonował tutaj kościół katolicki wybudowany przez krzyżaków. W 1525 r. kościół został przejęty przez protestantów. W 1608 r. właścicielem wsi był Jan Prawdzic Gołyński . Pod koniec XVII w. wieś kupił biskup chełmiński – Jan Opaliński. W 1717 r. Turowo dzieliło się na: 16 łanów i 15 mórg rycerskich, 13 łanów i 15 mórg kościelnych, 6 łanów chłopskich . W 1782 r. było tu 15 domów . W XIX w. znajdowało się tutaj oprócz dóbr, leśnictwo i tartak parowy. Wieś należała do powiatu niborskiego. W miejscowości funkcjonował kościół katolicki.
Ludzie związani z miejscowością:
Na kartach historii wsi zapisał się Jan Prawdzic Gołyński - właściciel miejscowości w XVII w. oraz Gustaw Dziadowski - ksiądz.
Zabytki:
We wsi ostał się kościół z XX w.
Bibliografia:
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. XII, Warszawa 1891, 960 ss.
Wijaczka Jacek, Dzieje wsi do końca XVIII wieku, [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Rezmera, Nidzica 2012, s. 165 - 202.
