Joseph von Hohenzollern

Józef von Hohenzollern
Pole-obowiązkowe Pole-obowiązkowe
Data i miejsce urodzenia	Pole-obowiązkowe Pole-obowiązkowe
Data i miejsce śmierci	Pole-obowiązkowe Pole-obowiązkowe

...tu wpisz osobę... (ur. xx yyyyy rrrr w miasto, zm. x miesiac rrrr w miejscowość) – ......

Życiorys

J f von Hohenzollern, niem. Joseph Wilhelm Friedrich von Hohenzollern-Hechingen (ur. 20 maja 1776 w Opawie, zm. 26 września 1836 w Oliwie) – biskup warmiński w latach 1808-1836, opat cystersów w Oliwie. Kształcił się w szkołach wojskowych w Wiedniu i Stuttgarcie. W 1790 r. mianowano go na konika wrocławskiego a 31 sierpnia 1800 r. przyjął święcenia kapłańskie[2] W 1808 r. kapituła warmińska spełniając życzenie króla pruskiego Fryderyka Wilhelma wybrała go na biskupa warmińskiego[3]. Za jego rządów w 1811 r. powstało Seminarium Nauczycielskie w Braniewie a w 1818 r. Liceum w Hosjanum. 12 lipca 1818 r. w katedrze we Fromborku Hohenzollern przyjął sakrę biskupią. 1821 r. papież Pius VII mianował go delegatem dla dokonania nowego rozgraniczenia diecezji w Prusach. Wówczas to dawna diecezja sambijska i część Powiśla zostały włączone do diecezji warmińskiej. W latach 1820 – 1822 powstał ołtarz główny w kościele farnym w Reszlu ufundowany przez Hohenzollerna. 3 lutego 1836 r. uzyskał stopień doktora teologii na uniwersytecie w Bonn. 26 września 1836 r. zmarł w Oliwie.

Bronił zagrożonych przez władze pruskie praw Kościoła[4] - zdołał zachować istnienie klasztoru w Świętej Lipce.

Pochodził z katolickiej gałęzi domu niemieckiego Hohenzollern-Hechingen. Był synem generała Fryderyka Antoniego (zm. 1812) i hrabiny Ernestyny Józefy (zm. 1825) a jego stryjem był Karol von Hohenzollern[1].

Mapa państwa Hohenzollern-Hechingen (w latach 1576-1850) Przypisy 1. ↑ Podobnie jak stryj Karol był opatem cystersów i rezydował w Oliwie (a latem w Smolajnach), skąd oddziaływał na duchowieństwo poprzez listy pasterskie. Książę biskup Józef von Hohenzollern był ostatnim opatem oliwskiego klasztoru 2. ↑ 19 lutego 1800 otrzymał bullę papieską ustanawiającą go kanonikiem warmińskim 3. ↑ papieskie potwierdzenie tego wyboru nastąpiło dopiero w 1817 4. ↑ przeciwstawiał się polityce nadprezydenta Prus Wschodnich Teodora von Schöna 5. ↑ W 1824 rektorem seminarium diecezjalnego w Braniewie został ks. Józef Schell 6. ↑ obrazy patronów kościoła, św. Piotra i Pawła i św. Katarzyny namalował w 1821 warmiński malarz i reprezentant warszawskiego klasycyzmu Antoni Blank Bibliografia[edytuj | edytuj kod źródłowy] • J. Chłosta, Słownik Warmii (historyczno-geograficzny), Olsztyn 2002, s. 137-138 • A. Kopiczko, Duchowieństwo Katolickie Diecezji Warmińskiej w latach 1525-1821, cz. 2 Słownik, Olsztyn 2000, s. 125-126

Zobacz też

Kinlis (dyskusja) 17:55, 25 wrz 2013 (CEST)