Bartołty Wielkie
Bartołty Wielkie | |
| |
Kościół pw. św. Jakuba Apostoła w Bartołtach Wielkich
| |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | olsztyński |
Gmina | Barczewo |
Liczba ludności (2010) | 289 osób (łącznie Bartołty Wielkie, Bartołty Małe i Kierzbuń) |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Bartołty Wielkie (niem. Groß Bartelsdorf) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Barczewo. latach W1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Miejscowość w 2010 roku była zamieszkana przez 289 osób (łącznie Bartołty Wielkie, Bartołty Małe i Kierzbuń). Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Kazimierz Czaplicki[1].
Spis treści
Położenie
Miejscowość położona jest na Pojezierzu Olsztyńskim, w odległości 11 km na południowy wschód od Barczewa. Wieś leży między jeziorami Tumiańskim, Dłużek i Bartołt Wielki. Przez miejscowość przepływa rzeka Wardęga.
Dzieje miejscowości
Pierwsze wzmianki na temat wsi pochodzą z 1345 roku, natomiast lokacji dokonano w roku 1379. W późniejszym czasie wieś była własnością rodziny Kromerów, spokrewnionej z biskupem warmińskim Marcinem Kromerem. Kromerowie żyli tu jeszcze w XIX wieku. W pierwszej połowie XVII wieku właścicielem wsi był Stefan Sadorski. Przekazał on młyn wodny na wyposażenie gimnazjum jezuitów w Reszlu. W XVIII wieku wieś podzieliła się na Bartołty Wielkie i Bartołty Małe. 20 sierpnia 1862 roku powołano parafię Bartołty Wielkie.
Edukacja
We wsi działa szkoła podstawowa.
Gospodarka
W miejscowości funkcjonuje Gospodarstwo Rybackie ''Bartołty Wielkie''.
Turystyka
- W miejscowości działa Buddyjski Ośrodek Odosobnieniowy [2]
- Żółty szlak rowerowy o długości 32,5 km - przebieg trasy: Barczewo-Tumiany-Bartołty Wielkie-Jedzbark-Barczewo
Zabytki
- Młyn zbudowany na strudze łączącej jeziora Bartołt Wielki i Tumiańskie; fundamenty pochodzą ze średniowiecza, mury - z XIX wieku; przy młynie znajduje się dom młynarza, przypominający kształtem dworek
- Gotycko-barokowy kościół, zbudowany w początkach XVIII wieku na murach poprzedniej świątyni; posiada wieżę z kopułowym hełmem i latarnią (wieża obecny kształt uzyskała w 1897 roku; wyposażenie wnętrza pochodzi głównie z XIX wieku, wyjątkami są m.in. barokowy ołtarz oraz renesansowa płyta nagrobna
- Przed wsią znajduje się cmentarz katolicki z kamiennym murem z XIX wieku
- Przydrożne kapliczki warmińskie
Bibliografia
- Orłowicz Mieczysław, Ilustrowany przewodnik po Mazurach Pruskich i Warmii, Na nowo podali do druku Grzegorz Jasiński, Andrzej Rzempołuch, Robert Traba, Olsztyn
- Skurzyński Piotr, Warmia i polskie Dolne Prusy, Gdynia 2012.
- Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany, red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
- Zenderowski Wojciech, Łukowska Mariola, Barczewo. Miasto wielu kultur, Barczewo 2009.
- Bank Danych Lokalnych GUS [data dostępu: 13.11.2013]
- Dom Warmiński [data dostępu: 13.11.2013]
Przypisy
- ↑ http://barczewo.bip.net.pl/?a=972 [data dostępu: 12.10.2013]
- ↑ Strona Ośrodka [data dostępu:27.05.2014]
Zobacz też