Jagodne
Jagodne | |
| |
Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | piski |
Gmina | Pisz |
Część miejscowości | wieś sołecka |
Liczba ludności (2010) | 270 |
Strefa numeracyjna | (+48) 87 |
Kod pocztowy | 12-200 |
Tablice rejestracyjne | NPI |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Jagodne (niem. Jagodnen, od 1938 r. Balkfelde) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie piskim, gminie Pisz. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego. W 2010 roku wies liczyła 270 mieszkańców. Aktualnie funkcję sołtysa sprawuje Krzysztof Bąk[1].
Spis treści
Położenie
Wieś położona jest w południowo-wschodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na Równinie Mazurskiej, około 3 km na południowy wschód od Pisza, w pobliżu drogi krajowej nr 63.
Dzieje miejscowości
Losy wsi ściśle związane są z pobliską osadą Gębałka. Otóż, w 1547 roku nadanie 2 łanów otrzymał w tej okolicy myśliwy piski Jan Gębałka, który w 1562 roku powiększył swe nadanie o 4 łany, zaś w 1566 roku o kolejne 2 łany leżące przy łące Jagodne. Wieś Gębałka to owe 4 łany, zaś Jagodne – 2 łany przy łące. Obie te osady tworzyły właściwie jedną wieś, także w źródłach liczbę łanów podawano łącznie. W 1579 roku ich obszar powiększył się do ponad 9 łanów. W późniejszym czasie obie osady zaczęto określać wspólną nazwą Jagodne. W wyniku wielkiej epidemii dżumy, która dotarła do wsi we wrześniu 1710 roku, populacja Jagodnego znacznie się zmniejszyła (zmarło 37 mieszkańców). W latach 1857-1867 liczba mieszkańców wzrosła z 147 do 164 osób. Szkoła we wsi powstała w 1826 roku. W 1935 roku uczyło się w niej 59 dzieci, pracował jeden nauczyciel.W 1933 roku miejscowość była zamieszkana przez 171 osób. W 1939 roku Jagodne liczyło 165 mieszkańców.
Kiedy w 1956 roku dialektolodzy z pracowni Polskiej Akademii Nauk zbierali mazurskie legendy, wiele z nich przekazał badaczom Antoni Rohn z Jagodnego. Legendy te opublikowano w zbiorku „Bajki Warmii i Mazur”, zredagowane i opracowane przez Halinę Koneczną i Wandę Pomianowską (Wydawnictwo PWN, Warszawa 1956).
Obecnie wieś jest siedzibą sołectwa.
Bibliografia:
- Achremczyk Stanisław, Historia Warmii i Mazur, t. I, Olsztyn 2011.
- Białuński Grzegorz, Kolonizacja „Wielkiej Puszczy” (do 1568 roku) – starostwa piskie, ełckie, straduńskie, zelkowskie i węgoborskie (węgorzewskie), Olsztyn 2002.
- Białuński Grzegorz, Przyczynek do przebiegu zarazy dżumy w starostwie piskim w latach 1709-1711, Znad Pisy, nr 13/14, 2004/2005, ss. 51-57.
- von Hippel Rudolf, Przegląd statystycznych i innych uwarunkowań powiatu Johannisburg na podstawie przeprowadzonego spisu powszechnego w dniu 3 grudnia 1867 r. wg zestawienia starosty von Hippela w roku 1868, Znad Pisy, nr 19-20, 2010-2011, ss. 83-157.
- Kossert Andreas, Mazury. Zapomniane Południe dawnych Prus Wschodnich, przeł. Barbara Ostrowska, Warszawa 2004.
- Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
- Bank Danych Lokalnych GUS [23.08.2013]
- Strona Urzędu Gminy Pisz [23.08.2013]
- Deutsche Verwaltungsgeschichte [23.08.2013]
Przypisy
- ↑ Strona Urzędu Miasta Pisz [22.07.2014]