Góra
Góra | |
| |
Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | piski |
Gmina | Orzysz |
Liczba ludności (2010) | 80 |
Strefa numeracyjna | (+48) 87 |
Kod pocztowy | 12-250 |
Tablice rejestracyjne | NPI |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Góra (niem. Gurra,od 1938 r. Gebürge) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie piskim, w gminie Orzysz. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego. W 2010 roku wieś liczyła 80 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Kazimiera Borchet[1].
Położenie
Wieś położona jest w południowo–wschodniej części województwa warmińsko–mazurskiego na pograniczu Krainy Wielkich Jezior Mazurskich i Pojezierza Ełckiego. Miejscowość leży na wschodnim brzegu jeziora Tyrkło, 6 km na północny zachód od Orzysza.
Dzieje miejscowości
Odnaleziono tu ślady po dawnej osadzie pruskiej, jednak trudne do dokładniejszego datowania. Osada istniała już przed 1539 rokiem – wykaz pochodzący z tego roku mówi, że obejmowała ona 44 łany, z czego cztery sołeckie. Rok później Góra, zwana wówczas Geburge, otrzymała przywilej na prawie chełmińskim z rąk księcia Albrechta. Sołtys Paweł Kunat (pochodzący najprawdopodobniej z Okartowa) miał obsadzić wieś w poprzednich granicach, czyli na 44 łanach. Już wtedy działały tu dwie karczmy. Warto dodać, że granice Góry oznaczono specjalnymi nasypami i słupami granicznymi oraz znakami na drzewach. W XVII wieku osiedlili się tu arianie (bracia polscy) – rodzina Zaborowskich. Obowiązującą początkowo nazwę Geburge z czasem wyparła forma Gurra. Wieś należała do parafii ewangelickiej w Orzyszu. W pierwszej połowie XX wieku działała we wsi gospoda Johanna Urbana.
Szkołę we wsi założono w roku 1767. W 1935 roku zatrudniony był w niej jeden nauczyciel, zaś uczyło się 55 dzieci.
Aktualnie wieś jest siedzibą sołectwa.
Liczba mieszkańców w poszczególnych latach:
- 1857 r. – 204 osoby
- 1864 r. – 253 osoby
- 1867 r. – 278 osób
- 1933 r. – 302 osoby
- 1939 r. – 300 osób
Zabytki
- dawny cmentarz ewangelicki z połowy XIX wieku, na północny wschód od wsi; na skraju cmentarza znajduje się kwatera wojenna z okresu I wojny światowej, w której pochowanych jest kilkunastu żołnierzy armii rosyjskiej
- cmentarz wojenny z okresu I wojny światowej, nad północną zatoką jeziora Tyrkło; spoczywa tu 3 żołnierzy armii niemieckiej i 29 żołnierzy armii niemieckiej
Bibliografia
- Achremczyk Stanisław, Historia Warmii i Mazur, t. I, Olsztyn 2011.
- Białuński Grzegorz, Osadnictwo regionu Wielkich Jezior Mazurskich od XIV do początku XVIII wieku – starostwo leckie (giżyckie) i ryńskie, Olsztyn 1996.
- von Hippel Rudolf, Przegląd statystycznych i innych uwarunkowań powiatu Johannisburg na podstawie przeprowadzonego spisu powszechnego w dniu 3 grudnia 1867 r. wg zestawienia starosty von Hippela w roku 1868, Znad Pisy, nr 19-20, 2010-2011, ss. 83-157.
- Kossert Andreas, Mazury. Zapomniane Południe dawnych Prus Wschodnich, przeł. Barbara Ostrowska, Warszawa 2004.
- Pawlicki Ryszard Wojciech, Cmentarze i mogiły wojenne z okresu pierwszej wojny światowej na obszarze byłego powiatu piskiego, Znad Pisy, nr 4, 1996, ss. 49-69.
- Pawlicki Ryszard W., Ziemia piska jako region turystyczny do 1945, Znad Pisy, nr 1, 1995, ss. 9-25.
- Pisz. Z dziejów miasta i powiatu, red. Wanda Korycka, Olsztyn 1970.
- Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
- Bank Danych Lokalnych GUS [10.09.2013]
- Deutsche Verwaltungsgeschichte [10.09.2013]
- Strona Gminy Orzysz [10.09.2013]
- Strona Urzędu Miasta Orzysz [30.08.2013]
Przypisy
- ↑ Strona Urzędu Miasta Orzysz [30.08.2013]