Miłkowo

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
Miłkowo

Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat lidzbarski
Gmina Orneta
Liczba ludności (2010) 230
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Miłkowo
Miłkowo
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Miłkowo
Miłkowo
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Miłkowo (niem. Millenberg) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie lidzbarskim, w gminie Orneta. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego.

Miejscowość w 2010 roku liczyła 230 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Jan Mojak[1].


Położenie

Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, na Równinie Orneckiej, 14 km na północny zachód od Ornety i 20 km na wschód od Lidzbarka Warmińskiego, w pobliżu granicy z powiatem braniewskim.

Dzieje miejscowości

Wieś otrzymała przywilej lokacyjny 22 czerwca 1338 roku z rąk wójta biskupiego Henryka z Lutr. Obejmowała 40 łanów, z których cztery przyznano sołtysowi i karczmarzowi; osadnicy otrzymali dziewięcioletnią wolniznę. Wkrótce potem we wsi powstał młyn wodny na stawie. Miłkowo zostało całkowicie zniszczone podczas wojny trzynastoletniej, natomiast po ostatniej wojnie polsko-krzyżackiej opustoszały tu jedynie cztery spośród 36 łanów. W pierwszej połowie XVI wieku wieś przeszła drogą wymiany w posiadanie kapituły i pozostała w jej rękach aż do I rozbioru Polski. W połowie XVII wieku wieś liczyła 40 łanów, na których gospodarzyło dziesięciu chłopów i sołtys. W 1783 roku była to wieś królewska. Pod koniec XIX wieku obszar wsi wzrósł do niespełna 56 łanów w efekcie włączenia do niej niewielkiego majątku Abestich (cztery łany) oraz 11 łanów lasu.

Przed wybuchem II wojny światowej większość mieszkańców utrzymywała się z rolnictwa i leśnictwa, a zaledwie cztery osoby pracowały w przemyśle i rzemiośle.


Liczba mieszkańców i gospodarstw

1783 - 22 gospodarstwa rolne

1820 - 174 osoby, 24 gospodarstwa rolne

1857 - 233 osoby

1905 - 334 osoby

1933 - 313 osób

1939 - 293 osoby, 63 gospodarstwa domowe


Zabytki

  • Dwór
  • Kapliczka
  • Domy nr 1, 5, 7, 8


Bibliografia

  1. Braniewo. Z dziejów miasta i powiatu, red. Andrzej Wakar i in., Olsztyn 1973.
  2. Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
  3. Gminna ewidencja zabytków w: Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. Część I [data dostępu: 12.11.2013]
  4. Bank Danych Lokalnych GUS [data dostępu: 12.11.2013]
  5. Verwaltungsgeschichte [data dostępu: 12.11.2013]


Przypisy