Pniewo
| Pniewo | |
| | |
![Pniewo. Zabytkowa kuźnia Wikipedia [18.10.2014]](/index.php/Plik:Pnie.jpg) Pniewo. Zabytkowa kuźnia Wikipedia [18.10.2014]
| |
| Rodzaj miejscowości | wieś niesołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | węgorzewski |
| Gmina | Węgorzewo |
| Sołectwo | Radzieje |
| Liczba ludności (2010) | 329 |
| Strefa numeracyjna | (+48) 87 |
| Kod pocztowy | 11-600 |
| Tablice rejestracyjne | NWE |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Pniewo | |
| Położenie na mapie Polski  Pniewo | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Pniewo (niem. Stobben) – wieś niesołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie węgorzewskim, w gminie Węgorzewo. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego. W 2010 roku wieś liczyła 329 mieszkańców.
Położenie
Wieś położona jest w północnej części Krainy Wielkich Jezior Mazurskich, na Pojezierzu Giżycko-Węgorzewskim, nad brzegiem jeziora Pniewo i około 1 km od jeziora Mamry, 9 km na południowy zachód od Węgorzewa.
Dzieje miejscowości
Wieś powstała w Puszczy Sztynorckiej około 1560 roku jako część dóbr von Lehndorffów (pozostała ich własnością do 1945 roku). Obejmowała ona 32 łany. Początkowo nazywano ją Klein Mauer, w XVII wieku – Pniewen, a w XVIII – Stobben, Stobbendorff.
W drugiej połowie XIX wieku mieszkańcy utrzymywali się z rolnictwa i rybactwa. Obok folwarku znajdowała się tu wieś z dwoma gospodarstwami; folwark i wieś liczyły w tym czasie łącznie 259 mieszkańców.
Szkoła w Pniewie powstała w 1737 roku. W połowie XIX wieku uczęszczało do niej 67 dzieci, zaś w 1935 roku – 36 dzieci.
Religia
Wieś znajduje się na terenie parafii rzymskokatolickiej pw. Chrystusa Króla w Radziejach.
Zabytki:
- Dwór z przełomu XVIII i XIX wieku, parterowy, frontem zwrócony do jeziora, z niewielkim parkiem; obecnie własność prywatna
- Zabytkowa kuźnia z XIX wieku
Bibliografia:
- Grzegorz Białuński, Kolonizacja „Wielkiej Puszczy” (do 1568 roku) – starostwa piskie, ełckie, straduńskie, zelkowskie i węgoborskie (węgorzewskie), Olsztyn 2002.
- Małgorzata Jackiewicz-Garniec, Mirosław Garniec, Pałace i dwory dawnych Prus Wschodnich, Olsztyn 2001.
- Andrzej Wakar, Bohdan Wilamowski, Węgorzewo. Z dziejów miasta i powiatu, Olsztyn 1968.
- Bank Danych Lokalnych GUS:http://www.stat.gov.pl/bdl/app/miejsc_w.display?p_id=6264&p_token=0.820013907044117 [data dostępu:29.07.2013]
- Wikipedia [18.10.2014]
