Olszewo
Olszewo | |
| |
Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | nidzicki |
Gmina | Nidzica |
Sołectwo | Olszewo |
Liczba ludności (2010) | 527 |
Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
Tablice rejestracyjne | NNI |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Olszewo (niem. Gross Olschau, od 1938 r. Struben) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie nidzickim, w gminie Nidzica. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. W 2010 roku wieś liczyła 527 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa pełni Monika Zięba[1]
Spis treści
Położenie
Miejscowość leży nieopodal Nidy, w odległości ok. 4 km od Nidzicy.
Dzieje miejscowości
3 listopada 1415 r. komtur ostródzki nadał 20 łanów na prawie chełmińskim Niklasowi Strube. W ten sposób zostało lokowane Olszewo. Nieznana jest etymologia nazwy wsi. W 1680 r. osada wymieniana była wśród wsi chełmińskich i szarwarkowych. W 1717 r. we wsi mieszkało 6 gospodarzy, a obszar Olszewa wynosił 20 łanów . W 1756 r. sołtysem był Christian Niklowitz.
Szkoła we wsi została założona w latach 1737–1740. W 1858 r. wieś obejmowała 1374 mórg. W okresie międzywojennym liczba ludności w Olszewie wzrosła, gdyż połączono je z Olszewkiem. W XIX w. na terenie miejscowości funkcjonował folwark. Urząd pocztowy dla wsi mieścił się w Lidzbarku. Nie zachowała się informacja o formie zabudowy wiejskiej.
Liczba domów i mieszkańców w poszczególnych latach:
- 1817 r. – 45 osób, 8 domów
- 1846 r. – 75 osób, 10 domów
- 1858 r. – 62 osoby, 8 domów
- 1867 r. – 99 osób
- 1871 r. – 92 osoby, 11 domów
- 1885 r. – 105 osób, 14 domów
- 1895 r. – 103 osoby, 14 domów
- 1905 r. – 135 osób, 16 domów
- 1910 r. – 104 osoby, 15 domów
- 1939 r. – 447 osób
Religia
Wieś znajduje się na terenie parafii rzymskokatolickiej w Nidzicy.
Ludzie związani z miejscowością
W Olszewie urodził się Walter Angrik – działacz społeczny, nauczyciel, założyciel i przewodniczący Stowarzyszenia Mniejszości Niemieckiej w Olsztynie.
Zabytki
- zabudowa zagród
- cmentarz ewangelicki z końca XIX w.
- aleja przydrożna
- kurhan
Bibliografia
- Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. VII, Warszawa 1886.
- Wijaczka Jacek, Dzieje wsi do końca XVIII wieku, [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Rezmera, Nidzica 2012, ss. 165–202.
- Zielińska Agnieszka,Dzieje miasta i okolic w latach 1807 - 1914,[w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Rezmera, Nidzica 2012, ss. 203–267.
- Bank danych Lokalnych GUS [12.09.2013]
- Strona Gminy Nidzica [13.10.2014]
Przypisy
- ↑ Strona Gminy Nidzica [13.10.2014]