Drzewa wartownicze

Drzewa wartownicze „lokowano” na granicach ziem, na szlakach o istotnym znaczeniu strategicznym, czy gospodarczym. Mogły być włączone w sieć umocnień granicznych (wały podłużne, zasieki). Nad to same drzewa były również umacniane wałem z palisadą i zasiekami. Wokół nich czyszczono przedpole wycinając okoliczne drzewa. Załogi obsadzające drzewa wartownicze pełniły stróżę na granicach, stanowiły tym samym swoisty system wczesnego ostrzegania o niebezpieczeństwie. Zabezpieczały również szlaki handlowe. W czasach krzyżackich mogły również pełnić funkcję komór celnych.

Bibliografia

Seweryn Szczepański, Arbor custodie que vulgariter dicitur wartboum. Funkcje i występowanie tzw. drzew wartowniczych na obszarze Żuław Wiślanych i Pomezanii w XIII–XIV wieku, Zapiski Historyczne, t. LXXVI, z. 1, 2011.