Lusiny
Lusiny | |
| |
Dwór w Lusinach
| |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | bartoszycki |
Gmina | Bartoszyce |
Sołectwo | Kinkajmy |
Liczba ludności (2009) | 76 |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Lusiny (niem. Losgehnen) – wieś niesołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, w gminie Bartoszyce. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.
Miejscowość w 2009 roku liczyła 76 mieszkańców. Wieś wchodzi w skład sołectwa Kinkajmy, w którym funkcję sołtysa sprawuje obecnie Sergiusz Sobótka[1].
Spis treści
Położenie
Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, na Równienie Sępopolskiej, na południe od Jeziora Kinkajmskiego, 7 km na południowy wschód od Bartoszyc, na zachód od drogi wojewódzkiej nr 592.
Dzieje miejscowości
Brak jest informacji na temat okoliczności i daty powstania wsi. Prawdopodobnie przez większość swoich dziejów był to średniej wielkości majątek szlachecki. W XVIII wieku jego właścicielami byli Ciesielscy, polska rodzina szlachecka. Pod koniec XIX wieku zajmował on obszar 398 ha, a w początkach XX wieku - prawie 500 ha. W XIX wieku i w pierwszej połowie następnego stulecia należał on do rodziny Tischlerów. Prowadzono tu głównie hodowlę bydła i uprawę roślin nasiennych. Do 1945 roku Lusiny wchodziły w skład parafii ewangelickiej w Bartoszycach.
Po II wojnie światowej wieś włączono do sołectwa Węgoryty. Na bazie dawnego majątku uruchomiono tu państwowe gospodarstwo rolne. Według spisu powszechnego z 1983 roku Lusiny składały się z ośmiu budynków mieszkalnych tworzących zwartą zabudowę; wieś posiadała elektryczne oświetlenie ulic. Znajdował się tu wówczas punkt biblioteczny.
Liczba mieszkańców
1857 - 167 osób
1933 - 168 osób
1939 - 180 osób
1983 - 116 osób
Ludzie związani z miejscowością
- Friedrich Tischler - znany ornitolog, członek rodziny właścicieli majątku
Zabytki
- Dwór w Lusinach wraz z podjazdem, z drugiej połowy XIX wieku
- Park dworski w stylu krajobrazowym z elementami regularnego układu alei
Bibliografia
- Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic, red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1987.
- Jackiewicz-Garniec Małgorzata, Garniec Mirosław, Pałace i dwory dawnych Prus Wschodnich, Olsztyn 1999.
- Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
- Wojewódzka ewidencja zabytków [data dostępu: 5.03.2014]
- Studium uwarunkowań i zagospodarowania przestrzennego gminy Bartoszyce [data dostępu: 5.03.2014]
- Bank Danych Lokalnych GUS [data dostępu: 5.03.2014]
- Deutsche Verwaltungsgeschichte [data dostępu: 5.03.2014]
Przypisy
- ↑ http://gmina-bartoszyce.pl/wykaz-soltysow/ [data dostępu: 5.03.2014]