Melejdy
| Melejdy | |
| | |
 Dwór w Melejdach w okresie międzywojennym
| |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | bartoszycki |
| Gmina | Bartoszyce |
| Sołectwo | Lipica |
| Liczba ludności (2010) | 120[1] |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Melejdy | |
| Położenie na mapie Polski  Melejdy | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Melejdy (niem. Mehleden) – wieś niesołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, w gminie Sępopol. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.
Miejscowość w 2010 roku liczyła 120 mieszkańców (łącznie z miejscowościami Gaj, Romaliny i Smodajny). Wieś wchodzi w skład sołectwa Lipica, w którym funkcję sołtysa sprawuje obecnie Ryszard Dudek[2].
Położenie
Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, na Równinie Sępopolskiej, 29 km na północny wschód od Bartoszyc i 14 km na północny zachód od Sępopola, przy granicy państwowej z obwodem kaliningradzkim.
Dzieje miejscowości
Brak jest informacji na temat okoliczności i daty powstania wsi. Prawdopodobnie przez większość swoich dziejów był to niewielki majątek ziemski. W połowie XIX wieku tutejszy dwór z folwarkiem liczył 71 mieszkańców (rok 1857). W latach 30. XX wieku majątek był własnością Ewalda Rahna. Melejdy do 1945 roku wchodziły w skład parafii ewangelickiej we Friedenbergu (obecnie Dworkino, obwód kaliningradzki).
Po II wojnie światowej wieś włączono do sołectwa Lipica. Na bazie dawnego folwarku uruchomiono tu państwowe gospodarstwo rolne. Według spisu powszechnego z 1983 roku Melejdy składały się z siedmiu budynków mieszkalnych (łącznie 20 mieszkań) i miały elektryczne oświetlenie ulic. Miejscowość liczyła wówczas 74 mieszkańców.
Zabytki
- Zespół dworsko-folwarczny z przełomu XIX i XX wieku, dwór nie ocalał, zachowały się zabudowania folwarczne: owczarnia, chlewnia, spichlerz, stodoła, a także budynki mieszkalne robotników folwarcznych: dwojak, trojak, czworak, z towarzyszącymi im zabudowaniami gospodarczymi; układ przestrzenny zespołu bardzo czytelny, słabo zachowana część rezydencjalna
- Park dworski z przełomu XIX i XX wieku, założony w stylu krajobrazowym; zachował się szpaler leszczynowy oraz szpalery z klonów i brzóz, poza tym układ kompozycji nieczytelny; obiekt zaniedbany
- Cmentarz na terenie parku; zdewastowany
- Wzdłuż drogi do Gaju piękna aleja lipowa na odcinku 500 m
Bibliografia
- Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic, red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1987.
- Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
- Wojewódzka ewidencja zabytków [data dostępu: 5.03.2014]
- Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy Sępopol, Sępopol 2005 [data dostępu: 5.03.2014]
- Bank Danych Lokalnych GUS [data dostępu: 5.03.2014]
Przypisy
