Skitno

Skitno
Skitno. Wiadukt z początków XX wieku
Państwo	Polska
Województwo	warmińsko-mazurskie
Powiat	bartoszycki
Gmina	Bartoszyce
Liczba ludności (2010)	126
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Skitno
Położenie na mapie Polski Skitno
{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Skitno (niem. Skitten) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, w gminie Bartoszyce. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.

Miejscowość w 2010 roku liczyła 126 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Robert Przybycień.

Położenie

Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, na Równinie Sępopolskiej, 5,5 km na północny wschód od Bartoszyc.

Dzieje miejscowości

Wieś powstała w ramach kolonizacji północnych obszarów państwa Zakonu Krzyżackiego. Po raz pierwszy wzmiankowana jest w źródłach z 1521 roku, lecz musiała istnieć już dużo wcześniej. Była to wieś lokowana na prawie chełmińskim na 33 łanach, należąca do Zakonu. W 1566 roku przeszła w ręce szlacheckie; początkowo była własnością von Lesgewangów, a następnie von Kunheimów. W 1740 roku odkupił ją skarb państwa i aż do początku XIX wieku była to wieś królewska.

Szkołę we wsi założono w 1735 roku. W 1935 roku uczęszczało do niej 59 uczniów, a zatrudniony był jeden nauczyciel.

Po II wojnie światowej Skitno stało się siedzibą sołectwa. W 1983 roku było tu 30 budynków mieszkalnych, a do wsi należało 36 indywidualnych gospodarstw rolnych, które łącznie zajmowały obszar 485 ha. Znajdowały się tu wówczas: prywatna stolarnia, punkt biblioteczny, sala kinowa na 50 miejsc oraz świetlica (ta ostatnia działa również obecnie).

Liczba mieszkańców

1857 - 350 osób

1933 - 306 osób

1939 - 315 osób

1983 - 172 osoby

Turystyka

• We wsi znajdują się gospodarstwa agroturystyczne, należące do Bartoszyckiego Stowarzyszenia Agroturystyki "WARMIACY"

Zabytki

• Budynek dawnej szkoły (dom nr 6), murowany z lat 20. XX wieku
• Przykłady budownictwa murowanego z drugiej połowy XIX wieku (m.in. domy nr 7a, 8, 9, 14/14a) oraz z początku XX wieku (domy i budynki gospodarcze)

Bibliografia

1. Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic, red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1987.
2. Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
3. Studium uwarunkowań i zagospodarowania przestrzennego gminy Bartoszyce [data dostępu: 5.03.2014]
4. Bank Danych Lokalnych GUS [data dostępu: 5.03.2014]
5. Deutsche Verwaltungsgeschichte [data dostępu: 5.03.2014]