Bornity

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Wersja z dnia 15:28, 7 lis 2013 autorstwa Emes (dyskusja) (Utworzono nową stronę " {{Wieś infobox |nazwa = Biskupiec |herb wsi = |flaga wsi = |herb artykuł = |dopełniacz wsi = Pole-obow...")
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacja, szukaj


Biskupiec

Pole-obowiązkowe
Pole-obowiązkowe
Rodzaj miejscowości miasto
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat olsztyński
Gmina Biskupiec
Liczba ludności Pole-obowiązkowe
Strefa numeracyjna (+48) 89
Kod pocztowy 11-300
Tablice rejestracyjne NOL
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Biskupiec
Biskupiec
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Biskupiec
Biskupiec
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Biskupiec (lub Biskupiec Reszelski[2]; niem. Bischofsburg[3][4][5]) – miasto w woj. warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Biskupiec. Miasto położone jest w południowo-wschodniej części Warmii na Pojezierzu Olsztyńskim nad rzeką Dymer. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do woj. olsztyńskiego.

Charakterystyka fizjograficzna

w północnej części Pojezierza Olsztyńskiego.

Dzieje miejscowości

Powstało na bazie osady przy strażnicy biskupów warmińskich. Zamek pierwotnie był budowlą drewniano-ziemną, a później murowaną. Pierwsza wzmianka w zachowanych dokumentach o zamku w Biskupcu pochodzi z 1389. Budowla miała strzec trasy Warszawa-Królewiec. Zamek w Biskupcu uległ całkowitemu zniszczeniu w czasie wojny trzynastoletniej. Prawa miejskie(chełmińskie) dla Biskupca nadał biskup Henryk Sorbom 17 października 1395. Zasadźcą Biskupca był Jan z Mokin (wieś koło Olsztyna). Po założeniu miasta mieszkańcy otrzymali zwolnienie od podatków na okres 12 lat. Biskupiec otoczony był murem obronnym i posiadał dwie bramy miejskie: Szczycieńską i Reszelską. Miasto nawiedzały często klęski – pożary i zniszczenia wojenne (m.in. w czasie wojny głodowej w 1414 r., w latach wojny polsko-krzyżackiej 1519-21, a w 1659 r. spalili je Brandenburczycy). Na początku XVIII wieku grasowała tu epidemia dżumy. W czasie wojny siedmioletniej w Biskupcu przebywali żołdacy pruscy i rosyjscy. Biskupiec przed reformacją był siedzibą jednego z czternastu archiprezbiteratów (dekanatów) w diecezji warmińskiej. W latach 1466-1772 Biskupiec podobnie jak cała Warmia należał do Polski. Zostało to brutalnie przerwane w 1772 r., gdy miasto w wyniku I rozbioru Polski zagarnęły Prusy. Według sprawozdania biskupieckiego proboszcza z 1797 r. z 200 dzieci uczęszczających na naukę religii, tylko 20 uczyło się języka niemieckiego. Nowe nadzieje rozpaliła w mieszkańcach epoka napoleońska. W roku 1807 a następnie w 1812 (maju i czerwcu) w mieście stacjonowały wojska francuskie zmierzające w stronę Moskwy. Pobyt żołdaków wiązał się z dużymi stratami, jakie miasto poniosło w wyniku kontrybucji. Po klęsce Napoleona na krótko zajęli miasto Rosjanie. W 1882 r. w odpowiedzi na akcję germanizacyjną władz pruskich utworzono w mieście bibliotekę polską Towarzystwa Czytelni Ludowych. Według raportu rejencji królewieckiej z 1897 r. w powiecie reszelskim (biskupieckim), jak i w całej południowej Warmii i części Mazur, 75 proc. dzieci porozumiewało się po polsku. Pod koniec XIX w. Biskupiec uzyskał połączenie kolejowe z Czerwonką, Mrągowem i Szczytnem. W latach 1862-1975 Biskupiec był siedzibą powiatu reszelskiego. Uprzemysłowienie miasta nastąpiło w drugiej połowie XIX wieku – w 1885 uruchomiono browar i inne zakłady przemysłowe. W 1899 r. w Biskupcu powstał garnizon. W 1910 r. otwarto w mieście elektrownię. Wynik plebiscytu na Warmii i Mazurach w 1920 r. okazał się niekorzystny dla Polski. W okresie międzywojennym działały w Biskupcu liczne organizacje polskie. W czasie ostatniej wojny Niemcy utworzyli w Biskupcu obozy dla jeńców wojennych (Polaków, Francuzów i Rosjan). Jeden z nich znajdował się w pobliżu jeziora Kraksy. Gdy w 1945 r. miasto ponownie znalazło się w granicach Polski, zniszczenia zabudowy sięgały 50 procent. Niektórych budynków nigdy nie odbudowano. Do 1954 roku siedziba gminy Rzeck.

Lokalny ośrodek przemysłowy, ośrodek wypoczynkowy (m.in. jezioro Kraksy na południowym krańcu miasta); drobny przemysł poligraficzny, drzewny, odzieżowy, mięsny, browar (nieczynny). W mieście działa kilka grup m.in.: Stowarzyszenie ProCultura która wydaje Magazyn "Pod Tytułem". Od niedawna w lokalnej telewizji Teletop, emitowany jest 10 minutowy program o Mieście i Gminie Biskupiec "Magazyn Informacji Miejskich" w skrócie 'MIM'. Obecnie w budowie jest również multimedialny przewodniki po gminie. Biskupiec jest aktywny również w internecie, prowadzone są dwa serwisy pod adresem biskupiec.com.pl i ebiskupiec.pl, oraz serwis UMiG biskupiec.pl, ale biskupczanie mają Biskupieckie Forum Internetowe biskupiec.home.pl, które jest licznie odwiedzane i wywiera ogromny wpływ na lokalne władze. W mieście swą siedzibę ma klub piłkarski Tęcza Biskupiec. Aktualnie występuje w IV lidze warmińsko-mazurskiej.

Działa tu też klub kolarski LKK "Warmia" Biskupiec.


Ludzie związani z miejscowością:

W Biskupcu urodził się m.in. Ignacy Pietraszewski - polski orientalista.


Miejscowość-Opis-Ryzunku

Zabytki:

• Kościół pw. św. Jana Chrzciciela. Kościół farny w Biskupcu istniał już w czasie lokacji miasta w 1395 r. Pierwotnie była to świątynia halowa o wielkości obecnej nawy głównej. Kościół kilkakrotnie był niszczony przez pożary i odbudowywany. W roku 1505 biskup Łukasz Watzenrode na odbudowę kościoła w Biskupcu przeznaczył cegłę z rozebranego w Lidzbarku szpitala św. Ducha. Konsekracji kościoła w 1580 r. dokonał biskup Marcin Kromer. Kościół po kilkukrotnych przebudowach i pożarze w 1766 r. otrzymał kształt trójnawowej hali. Kościół był powiększany jeszcze w późniejszym okresie. Obecny kształt świątyni jest wynikiem odbudowy po zniszczeniach w 1945 r. Z dawnego wyposażenia kościoła zachowała się wieczna lampka z 1740 r. i misa chrzcielna z XVI w. W dobrym stanie dotrwał do naszych czasów fragment barokowego ogrodzenia z XVIII wieku. • Kościół pw. bł. Karoliny Kózkówny. Dawny kościół ewangelicki wybudowany w latach według projektu Friedricha Augusta Stülera w latach 1846-1848, wieża 1868-1872. Kościół wybudowano w formie neoromańskiej bazyliki emporowej. Odrestaurowany w latach 70. XX wieku, do 1991 użytkowany przez Wojewódzki Ośrodek Postępu Rolnego. Obecnie użytkowany jest przez parafię katolicką. Proboszczem jest ks. Krzysztof Brodzik. • Średniowieczny gotycki układ przestrzenny starego miasta. • Zespół kamieniczek przy ul. Floriańskiej, mur. XIX w. • Kamieniczki na ul. Pionierów i Mazurskie Przedmieście XIX/XX w. • Dawny ratusz z 1895 r. • Starostwo, 1908 r. (obecnie Urząd Miejski) • Kaflarnia, 1865 r. (obecnie restauracja) • Dawny szpital, 1887 r. (obecnie Gimnazjum Katolickie) • Wieża ciśnień, mur. 1912-1913. • Kapliczki i krzyże przydrożne z XIX i początku XX w. • Kapliczka przykościelna (kościół św. Jana) XVIII w. • Browar, 1885 r. (nieczynny)

Miejscowość-Opis-Ryzunku


Bibliografia:

Przypisy



Zobacz też

Emes (dyskusja) 14:28, 7 lis 2013 (CET)