Tomasz Dziama

Tomasz Dziama
Data i miejsce urodzenia	8 czerwca 1895 r. Lwów
Data i miejsce śmierci	15 marca 1975 r. Olsztyn
Zawód	nauczyciel akademicki
Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski

Tomasz Dziama (ur. 8 czerwca 1895 r. we Lwowie, zm. 15 marca 1975 r. w Olsztynie) – nauczyciel akademicki, działacz społeczno-oświatowy.

Życiorys

Tomasz Dziama urodził się 8 czerwca 1895 roku we Lwowie. Wczesne lata życia spędził z rodzicami w Czernichowie koło Krakowa. Edukację rozpoczął w gimnazjum św. Jacka. W 1913 roku wcielono go do armii austriackiej. W 1920 roku wziął udział w bitwie polsko-radzieckiej oraz w powstaniu śląskim. Następnie rozpoczął studia na Uniwersytecie Jagiellońskim na Wydziale Rolniczym, ukończył je w 1923 roku.

Na rok wyjechał do Danii, gdzie odbywał praktyki mleczarko-rolnicze. Następnie powrócił do kraju i rozpoczął pracę w Rzeszowie jako nauczyciel. Do 1937 roku pracował w Poznaniu w Wielkopolskiej Izbie Rolniczej, następnie jako kierownik w Szkole Mleczarskiej we Wrześni.

W czasie II wojny światowej przebywał głównie w Warszawie. Brał udział w powstaniu sierpniowym w 1944 roku. W latach 1944–1950 przebywał we Włoszech, i Anglii, następnie pracował w Cieszynie. W 1950 roku przeniósł się do Olsztyna i podjął pracę w nowo utworzonej Szkole Rolniczej, w której objął Katedrę Technologii Mleczarskiej. W latach 1954–1956 pełnił obowiązki prodziekana następnie dziekana Wydziału Mleczarskiego.

Za szczególne zasługi odznaczono go Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Zmarł 15 marca 1975 roku w Olsztynie.

Bibliografia

Chłosta, Ludzie godni pamięci – warmińsko-mazurscy patroni olsztyńskich ulic, Olsztyn 1997.