Norka

Norka
Mustela lutreola`
Linnaeus, 1761
Mustela lutreola Linnaeus, 1761
Norka (fot. muffin, flickr.com)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Rząd	drapieżne
Rodzina	łasicowate
Rodzaj	Mustela
Gatunek	norka

Norka (norka europejska) – ssak drapieżny, wyglądem przypominający tchórza. Tułów ma smukły i giętki. Długość ciała dochodzi do 40 cm; długość ogona do 14 cm. Osiąga wagę do 900 g. Ma bardzo gęste futerko w kolorze ciemnobrązowym z ryżym odcieniem oraz białą łatką na szyi. Szyja jest niemal tej samej szerokości co głowa.

Charakterystyka

Norka jest bardzo rzadko widywana, nieliczne osobniki odnotowano na Warmii na początku XX w. Według niektórych źródeł w Polsce wyginęła.

Ściśle związana jest ze środowiskiem wodnym, dlatego żyje przy leśnych strumykach i zarastających jeziorkach. Unika dużych zbiorników. Żyje w norach z podwodnym wejściem. Jest aktywna głównie nocą, kiedy to wybiera się na polowanie.

Żywi się przede wszystkim rybami, drobnymi gryzoniami, płazami, gadami, rakami oraz owadami. Zdarza się, że zjada też nieduże ptaki. Żyje raczej samotnie.

Ruja norki odbywa się na przełomie marca i kwietnia. Samica rodzi po 45 dniach ciąży od 2 do 7 ślepych młodych, które otwierają oczy po upływie miesiąca życia. Rosną bardzo szybko i już po 3 miesiącach osiągają rozmiary dorosłych osobników oraz usamodzielniają się. Dojrzałość płciową osiągają po 9 miesiącu życia. Łasica żyje 7–10 lat.

Jest to zwierzę ściśle chronione.

Bibliografia

Panfil Jan, Ssaki Pojezierza Mazurskiego, Olsztyn 1984, s. 47-48.