Stefan Grodzicki
| Stefan Grodzicki | |
| | |
| Data i miejsce urodzenia | 4 sierpnia 1947, Złotoryja |
| Data śmierci | 30 wrzesnia 1976, Bartoszyce |
| Dyscyplina | Jeździectwo |
| Największy sukces | Uczestnik Igrzysk Olimpijskich w Monachium (1972) |
Stefan Grodzicki (ur. 4 sierpnia 1947 w Złotoryi na Dolnym Śląsku, zm. 30 września 1976 w Bartoszycach) - czołowy jeździec polski lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych, olimpijczyk z Monachium (1972), zginął w wypadku drogowym.
Przebieg kariery sportowej
Absolwent Liceum Ogólnokształcącego w Bartoszycach (1967) oraz Wyższej Szkoły Rolniczej w Olsztynie (1972) i Akademii Rolniczo - Technicznej w tym mieście (1976), gdzie otrzymał tytuł magistra inżyniera zootechniki. Całe jego życie związane było jednak ze Stadniną Koni w Liskach, gdzie mieszkał z rodzicami (od 1952), po maturze podjął pracę (1967) i rozpoczął karierę sportową (1960-1976) w [LKJ Liski] (184 cm, 73 kg) pod okiem ojca. Debiutował w 1960 roku a już w dwa lata później na mistrzostwach Polski juniorów w skokach został II wicemistrzem, zaś w latach 1964-1965 (na klaczy Czeladka) wywalczył dwukrotnie tytuł mistrza kraju w tej konkurencji. W latach następnych szybko awansował do grona najlepszych jeźdźców Polski w skokach i ujeżdżeniu. W latach 1966-1972 aż 15-krotnie startował w Pucharze Narodów odnosząc 1 zwycięstwo. W sumie podczas całej kariery sportowej wziął udział w 1273 konkursach odnosząc 198 zwycięstw. W barwach narodowych (1965-1974) na 193 starty zajął 103 punktowane miejsca, w tym 6 razy pierwsze. Uczestnik Igrzysk Olimpijskich w Monachium (1972) Wracając z Olsztyna, gdzie zdał egzamin magisterski (29 września) uległ wypadkowi samochodowemu. W wyniku odniesionych obrażeń zmarł w szpitalu w Bartoszycach 30 września 1976 i pochowany został na Cmentarzu w Sępopolu. Mistrz Sportu, odznaczony m. in. brązową odznaką FEI. Żonaty (Teresa, pedagog), miał jedną córkę Łucję (1972).
Osiągnięcia sportowe
- złoty medalista MP w ujeżdżeniu (1976)
- 7-krotny I wicemistrz kraju: w skokach (1967, 1969, 1973) i ujeżdżeniu (1972-1975)
- 3-krotny II wicemistrz Polski: w ujeżdżeniu (1971) i skokach (1971, 1972),
- Igrzyska Olimpijskie w Monachium (1972)
- Indywidualnie - w eliminacjach zajął 13-18 m na 56 startujących
- Drużynowo - 12 miejsce na 17 startujących ekip
Bibliografia
Głuszek, Leksykon 1999, s. 203.
Pawlak, Olimpijczycy, s. 87.
Habinowska, Ludzie i konie, s. 331, 401-407.
Jeźdźcy olimpijscy, s. 67-68.
Baza danych Muzeum Łowiectwa i Jeździectwa w Warszawie; Wywiad rodzinny (żona).
Muzeum Sportu w Olsztynie [20.10.2014]
Wikipedia.pl [20.10.2014]
