Górowo
| Górowo | |
| | |
| [[Plik:|240px|Festyn w Górowie]] Festyn w Górowie
| |
| Rodzaj miejscowości | wieś |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko - mazurskie |
| Powiat | nidzicki |
| Gmina | Kozłowo |
| Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) | Pole-obowiązkowe |
| Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
| Tablice rejestracyjne | NNI |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Górowo | |
| Położenie na mapie Polski  Górowo | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Górowo (niem. Gorrau , od 1938 r. Gorau) – wieś sołecka w Polsce województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nidzickim, w gminie Kozłowo. W latach 1975-1998 miejscowość przynależała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna
Miejscowość położona jest na terenie gminy Kozłowo przez, którą przepływają dwie rzeki mające swe źródła na terenie Gminy – Nida i Szkotówka. Łączą się one tworząc rzekę Wkrę – dopływ Narwi. Ponadto znajduje się tu 9 jezior o pow. 347 ha. Większe z nich to: Kownatki, Kąty oraz Szkotowskie.
Dzieje miejscowości
Wieś najprawdopodobniej założył 23 grudnia 1374 r. wielki mistrz Winrich von Kniprode. W 1478 r. wielki mistrz Merten Truchess odnowił przywilej lokacyjny nadając 40 łanów wsi Hansowi Praussa. Han otrzymał również prawo wyższego sądownictwa. Praussa musiał stawiać się pieszo na wszystkie wyprawy wojenne i płacić czynsz w wysokości funta wosku i jednego grosza chełmińskiego. W 1539 r. książe Albrecht nadał już tylko 16 łanów braciom: Hansowi, Matthesowi i Paulowi Praussa. W 1717 r. i 1775 r. Górowo należało do 8 szlachciców. W 1783 r. we wsi gospodarowało 9 chłopów a w 1797 r. wieś była w posiadaniu Elisabeth von Bartkowski.
Kultura
We wsi działa świetlica. Organizowane są pikniki i festyny.
Ludzie związani z miejscowością:
Na kartach historii wsi zapisał się wielki mistrz Winrich von Kniprode.
Bibliografia:
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. II, Warszawa 1881, 927 ss.
Wijaczka Jacek, Dzieje wsi do końca XVIII wieku, [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Rezmera, Nidzica 2012, s. 165 - 202.
