Hartowiec

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
Hartowiec

Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat działdowski
Gmina Rybno
Liczba ludności (2010) 680
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Hartowiec
Hartowiec
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Hartowiec
Hartowiec
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Hartowiec (niem. Hartowitz) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie działdowskim, w gminie Rybno. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa ciechanowskiego.

Miejscowość w 2010 roku liczyła 680 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Bogdan Kopański[1].


Położenie

Wieś położona jest w południowej części województwa warmińsko-mazurskiego, na pograniczu Pojezierza Mazurskiego i Niziny Mazowieckiej, nad jeziorem Hartowiec, 6 km na północny zachód od Rybna, przy granicy z powiatem nowomiejskim; przebiega przez nią droga wojewódzka nr 538 oraz linia kolejowa z Działdowa w kierunku Lubawy i Nowego Miasta Lubawskiego.


Dzieje miejscowości

Wieś została założona na gruntach należących do dóbr stołowych biskupa chełmińskiego. W 1535 roku biskup Jan nadał 40 łanów w Hartowcu szlachcicowi, niejakiemu Wawrzyńcowi. W XVII wieku istniała we wsi kaplica, ale data jej powstania jest trudna do ustalenia; rozebrano ją w 1772 roku. Prawdopodobnie również w XVII wieku wzniesiono rezydencję biskupią, w której chętnie przebywał biskup Wojciech Stanisław Leski. Z jego zapewne inicjatywy dzierżawę Hartowca otrzymał krewny biskupa Michał Leski (1757). Już pięć lat później biskup Andrzej Ignacy Bajer oddał w trzyletnią dzierżawę Piotrowi Lewalskiemu całe włości hartowieckie. Obejmowały one wówczas Hartowiec, Zniwiarz, Jeglię, Rybno, Zarybinek, Gronowo, Grądy, Kopaniarze, Wery i Kostkowo. Ze swej strony Lewalski zobowiązany był do uiszczania czynszu dzierżawnego, dostarczania na stół biskupi czterech wołów i czterech wieprzy rocznie; podczas pobytu biskupa w rezydencji dzierżawca miał zaopatrywać ją w drwa na opał oraz zapewnić straż. Lewalski miał prawo warzenia piwa i pędzenia wódki w całym kluczu lubawskim.

Po I rozbiorze Polski rząd pruski przejął dobra hartowieckie (1773) i w małych działach sprzedał osobom prywatnym. Rezydencja biskupia zapewne popadła w ruinę. W 1919 roku na mocy traktatu wersalskiego wieś przyznana została Rzeczpospolitej Polskiej; do 1932 roku wchodziła w skład powiatu lubawskiego. W 1939 roku znalazła się pod okupacją niemiecką. W drugiej połowie lat 50. Hartowiec był krótko siedzibą gromady.


Liczba mieszkańców i gospodarstw rolnych

1858 - 241 osób (łącznie wieś i dwór)

1880 - 304 osoby, 36 gospodarstw

1905 - 344 osoby

1910 - 342 osoby

Edukacja


Zabytki

  • Park podworski z przełomu XIX i XX wieku


Bibliografia

  1. Działdowo. Z dziejów miasta i powiatu, red. Andrzej Wakar i in., Olsztyn 1966.
  2. Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Westpreussen, Commission bei Leon Saunier, Danzig und Elbing 1858.
  3. Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany, red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
  4. Wojewódzka ewidencja zabytków [data dostępu: 12.11.2013]
  5. Bank Danych Lokalnych GUS [data dostępu: 12.11.2013]
  6. Westpreussen.de [data dostępu: 12.11.2013]


Przypisy

  1. http://bip.gminarybno.pl/ [data dostępu: 5.12.2013]


Zobacz też