Warmińskie przysłowia ludowe

Warmińskie przysłowia ludowe

Przysłowia na określony czas

"Świętego Pawła pustelnika (15 stycznia) - mawiają, pu (pół) zimy - pu chleba, z sąsieków, z szopy połowa precz".
"Będzie lichym panem, kto roli nie orze przed św. Janem (24 czerwca)".
"Michałkowe siano, a Marcinkowe zboże, pożal się Boże"!

"Zgniły i rączy, razem skończy".
"Wszyscym chorzy, jeno garkom to nagorzy". (Iw chorobie jeść się chce)
"Pomrze ubogi, szkoda za drogi(dla organisty), pomrze bogaty - kieby i jutro taki".
"Kto się czemu poświęci, niech się w koło tego kręci".
"Kto komu ujmie czci i sławy, ten sam tam jest kulawy".
"Kto jest taki, daje drugiemu znaki".
"Błądzisz - póki dążysz".
"W społecznej rzeczy, zawdy złe skrzeczy".
"Kręci się jak kurek na kościele".
"Bez pracy ni ma kołaczy".
"Lepsi (lepiej) ze swojemi płakać, niż z cudzemi skakać".
"Pies, a szurek - szczeka i ucieka a swoje porze". (robi)
"Przykład lepszy niż nauka. Czyń co możesz, to mi sztuka. Słowa pouczają - przykłady porywają".
"Bądź pracowitym jak pszczółka - a wszędzie wkoło Ciebie pełno miodu będzie".
"Idź do brata co trzy lata. A do siostry co rok szósty. Po trzech dniach śmierdzi ryba i gość".
"Od wódki - rozum krótki".
"Gdzie dwóch szaleje trzeci się śmieje".
"Nie uzierzy (uwierzy) zdrowy choremu, a syty głodnemu".
"Kto w Kościół wrzuci, duszy nie zasmuci".
"

Barczewski Walenty, Geografia polskiej Warmii, Olsztyn 1918-2008, s. 118-121.