Czesław Zaworski

Czesław Zaworski
Data i miejsce urodzenia	11 maja 1906 r. Bartkówka
Data i miejsce śmierci	17 marca 1980 r. Olsztyn
Miejsce spoczynku	cmentarz komunalny w Olsztynie
Zawód	lekarz

Zaworski Czesław (ur. 11 maja 1906 r. w Bratkówce, zm. 17 marca 1980 r. w Olsztynie]] – lekarz,

Życiorys

Szkoła i wykształcenie

Świadectwo dojrzałości otrzymał w 1926 r. w Gimnazjum Humanistycznym w Poznaniu. W latach 1926-1932 studiował na Wydziale Lekarskim UP, gdzie w 1932 r. otrzymał dyplom lekarza.

Praca

W latach 1932-1934 odbył staż w poznańskich klinikach, a jednoroczną służbę wojskową w Centrum Wyszkolenia Sanitarnego w Warszawie. Zmobilizowany w 1939 r. pełnił funkcję kierownika laboratorium analityczno-bakteriologicznego 101 Szpitala Polowego WP w okolicy Warszawy. Pod koniec października 1939 r. zwolniony z niemieckiej niewoli do końca okupacji pracował w Trzemesznie jako lekarz Ubezpieczalni Społecznej. W sierpniu 1945 r. ponownie powołany do służby wojskowej pracował jako lekarz w Centralnym Laboratorium Sanitarno-Epidemiologicznym w Warszawie. Od 1 maja 1946 r. był naczelnikiem Wydziału Zdrowia Urzędu Wojewódzkiego w Olsztynie. W latach 1948-1958 był dyrektorem Centralnej Wojewódzkiej Poradni Przeciwgruźliczej w Olsztynie. Od 1955 r. równocześnie był dyrektorem i ordynatorem PSP w Olsztynie. Od 1959 r. był ordynatorem i konsultantem Oddziału Gruźliczego Szpitala Zakładu Karnego w Barczewie. Był specjalistą II st. z ftyzjatrii oraz organizacji ochrony zdrowia.

Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna

Stopień dr n. med. Uzyskał w 1932 r. na podstawie pracy: ”Próba standaryzacji odczynu Widala”. Był jednym z założycieli Oddziału Olsztyńskiego Towarzystwa Ftyzjatrycznego i czynnym członkiem Polskiego Towarzystwa Historii Medycyny. Był wykładowcą na kursach PCK (1946-1949) i w Państwowej Szkole Pielęgniarskiej w Olsztynie. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim OOP i Złotym KZ.

Bibliografia biograficzna

Bednarski Z. Rocznik Medyczny Tom V Volumen I s. 192, Olsztyn 1997.