Władysław Michałowski

Władysław Michałowski
Data i miejsce urodzenia	23 maja 1919 r. Wołoczysko
Data i miejsce śmierci	13 stycznia 1980 r. Sopot
Miejsce spoczynku	cmentarz katolicki w Sopocie
Zawód	lekarz

Władysław Michałowski (ur. 23 maja w Wołoczysku, zm. 13 stycznia 1980 r. w Sopocie) – lekarz, doktor nauk medycznych, w latach 1959–1980 konsultant w Szpitalu Specjalistycznego Zespołu Gruźlicy i Chorób Płuc w Olsztynie.

Życiorys

Syn Tadeusza i Marty z d. Kowalewskiej. Z dywizją "Kobryń" w składzie Samodzielnej Grupy Operacyjnej "Polesie" dotarł pod Wolę Gułowską i Helenów, gdzie 5 października 1939 r. we wsi Lipinki został ciężko ranny. Przebywał w szpitalach w Dęblinie, Radomiu i Lublinie. W sierpniu 1944 r. został ponownie wcielony do WP.

Szkoła i wykształcenie

Zasadniczą służbę wojskową odbył po uzyskaniu matury w 1937 r. w Brześciu nad Bugiem oraz w wyniku częściowej mobilizacji w marcu 1939 r. w Armii "Łódź". Będąc w wojsku, zapisał się na Wydział Weterynarii UMCS. Studiował 2 miesiące, po czym zrezygnował ze studiów z powodu braku zgody na jego demobilizację. W 1946 r. rozpoczął naukę na Wydziale Lekarskim AM w Gdańsku. Pod koniec studiów groziło mu wydalenie z wybrzeża. Dzięki prof. Wilhelmowi Czarnockiemu pozwolono mu ukończyć studia. 4 czerwca 1952 r. uzyskał dyplom lekarza.

Praca

Zwolniony ze szpitala w maju 1940 r. trudnił się sprzedażą mleka, a po ukończeniu Technikum Mleczarskiego w Rzeszowie pracował jako technik mleczarski w Parczewie. W listopadzie 1945 r. został zdemobilizowany i wyjechał do Sopotu, gdzie pracował w Starostwie w Wydziale Kultury. Jednocześnie zapisał się na naukę śpiewu w Wyższej Szkole Muzycznej w Sopocie.

Po ukończeniu studiów medycznych przez kilka miesięcy pracował w Szpitalu Zakaźnym we Włocławku, następnie przeniósł się do Olsztyna i pracował na oddziale wewnętrznym Szpitala Kolejowego. Od 1 marca 1956 r. do 30 kwietnia 1959 r. był asystentem III Kliniki Chorób Wewnętrznych w AM w Gdańsku.

Powrócił do Olsztyna 5 maja 1959 r. i objął ordynaturę oddziału wewnętrznego Szpitala PKP, jednocześnie był zastępcą dyrektora szpitala. Odszedł na emeryturę 1 grudnia 1979 r. Pracował nadal jako kierownik Działu Profilaktyki Lecznictwa i Orzecznictwa Obwodu Kolejowego w Olsztynie. W latach 1959–1980 był konsultantem w Szpitalu Specjalistycznego Zespołu Gruźlicy i Chorób Płuc w Olsztynie.

Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna

Uzyskał stopień dr n. med. na podstawie pracy: Analiza zapadalności pracowników transportu lądowego w okręgu olsztyńskim na chorobę wrzodową żołądka i dwunastnicy.

Przez wiele lat pełnił funkcję prezesa TLMK Obwodu Olsztyńskiego.

Wśród odznaczeń posiadał: Krzyż Kawalerski Orderu odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi oraz Krzyż Walecznych.

Bibliografia

Bednarski Zenobiusz,Rocznik Medyczny, tom V, volumen I, Olsztyn 1997, s. 101-102.