Kamionki
Kamionki | |
| |
Pomnik poległych w czasie I wojny światowej, fot. Piotr Gapiński
Źródło: http://www.rowery.olsztyn.pl/wiki/miejsca/1914/warminsko-mazurskie/kamionki, dostęp 25 września 2013 | |
Państwo | Polska |
Województwo | Warmińsko-Mazurskie |
Powiat | Giżycki |
Gmina | Giżycko |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Kamionki (niem. Kamionken; w latach 1928-1945 Steintal) – wieś sołecka należąca do województwa warmińsko-mazurskiego, powiatu giżyckiego. W latach 1975 – 1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa suwalskiego.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna:
Wieś Kamionki otaczają pola uprawne z pojedynczymi drzewami i krzewami.
Dzieje miejscowości
Wieś założono w 1436 roku. Pierwszym sołtysem był Paweł Doliwa. W 1625 roku mieszkali tu, jak wynika z ksiąg rachunkowych powiatu giżyckiego tylko Polacy. Wielka epidemia dżumy, jaka miała miejsce w latach 1709 – 1710, całkowicie ominęła Kamionki, jedną z niewielu wsi w całym regionie Pojezierza Giżyckiego. Szkołę w Kamionkach założono w 1737 roku. Po II wojnie światowej szkoła podstawowa zaczęła funkcjonować od 15 marca 1946 roku. Organizatorem szkoły był Teodor Bryła. Szkoła ta w roku 1946 liczyła 71 uczniów i jednego nauczyciela. W roku szkolnym 1964/1965 szkoła miała sześciu nauczycieli i liczyła 135 uczniów. 28 sierpnia 1914 roku podczas pierwszej wojny światowej wojska niemieckie stoczyły tu ostrą bitwę z nacierającymi kozakami.
Ludzie związani z miejscowością:
Na pierwszego sołtysa wsi został wybrany Paweł Doliwa.
Teodor Bryła był pierwszym organizatorem szkoły założonej w Kamionkach.
Zabytki:
We wsi nieopodal drogi znajduje się pomnik żołnierzy poległych podczas I wojny światowej. W roku 1946 we wsi adaptowano kuźnię na kaplicę katolicką. Kaplicę obsługiwał ksiądz Adam Szabunia, będący proboszczem parafii w Sterławkach Wielkich. Współcześnie Kamionki są samodzielną parafią, która należy do Dekanatu Giżycko. We wsi Dziwiszewo w gromadzie Kamionki znajduje się głaz – granit rapakiwi. W niedalekiej odległości w kierunku na południe przebiega szosa z Giżycka do Doby, natomiast głaz leży na szczycie pagórka i jest dobrze widoczny z daleka. W otoczeniu znajduje się pole uprawne z pojedynczymi drzewami i krzewami. Wymiary głazu: obwód 14,2 m, długość 5,00 m, szerokość 4,00 m, wysokość 3,10 m. Głaz jest zwietrzały, posiada liczne i głębokie szczeliny.
Gospodarka:
Kultura:
Bibliografia:
Kamionki, w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. 2, red. F. Sulimierski, Warszawa 1882.
Marcinek Kazimierz, Przewodnik po Polsce, Warszawa 1976.
Wakar Andrzej, Willan Tadeusz, Giżycko, z dziejów miasta i powiatu, Olsztyn 1966.
Maślij Stefania, Giżycko i okolice, Kętrzyn
Panfil Jan, Pojezierze Mazurskie, Warszawa 1968.
Michniewska-Szczepkowska Barbara, Szczepkowski Bohdan, Województwo olsztyńskie, środowisko geograficzne tekst i mapy krajoznawcze, Olsztyn 1969.