Promianek jodłowy
| Promianek jodłowy | |
| | |
| Lecanactis abietina | |
| (Ach.) Koerber | |
 Promianek jodłowy. Fot. Dariusz Kubiak. | |
| Systematyka | |
| Królestwo | grzyby |
| Gromada | grzyby workowe |
| Klasa | plamicowate |
| Rząd | plamicowce |
| Rodzina | Rocellaceae |
| Rodzaj | promianek |
| Gatunek | promianek jodłowy |
| Synonimy | |
Promianek jodłowy (Lecanactis abietina (Ach.) Koerber) – gatunek zlichenizowanego grzyba workowego (porostu) z rodziny Rocellaceae, rzędu plamicowców (Arthoniales).
Plecha
Plecha promianka jodłowego jest skorupiasta, cienka, jednolita lub drobno popękana, zazwyczaj gładka, naga albo delikatnie mączysta, biaława, jasnoszara, rzadziej szarozielonawa. Owocniki typu apotecjum lec ideowego są koliste lub nieznacznie kanciaste, średnicy 0,5–2 mm, rozproszone lub skupione. Tarczki płaskie lub lekko wypukłe, czarne, białawo lub żółtawo przyprószone. Oprócz owocników na plesze widoczne są cylindryczne, białawe pyknicy.
Rozmieszczenie i ekologia
Porost ten rośnie na korze drzew szpilkowych, rzadko liściastych, niekiedy na mchach i podłożu skalnym. Na Niżu bardzo rzadki, występuje jedynie w największych kompleksach leśnych.
Na Warmii i Mazurach jest to porost bardzo rzadki, znany m.in. z Wysoczyzny Elbląskiej.
Wartość użytkowa
Gatunek ten umieszczony został na czerwonej liście w grupie porostów zagrożonych wymarciem (V).
Promianek jodłowy jest porostem wykorzystywanym w ocenie ciągłości ekologicznej ekosystemów leśnych. W Polsce ma status wskaźnika niżowych lasów puszczańskich (reliktu puszczańskiego).
Zobacz też
Lecanactis, pl.wikipedia.org [22.12.2014]
Bibliografia
Cieśliński Stanisław, Atlas rozmieszczenia porostów (Lichenes) w Polsce północno-wschodniej, Phytocoenosis 15 (N.S.), Suppl. Cartograph. Geobot. 2003.
Szymczyk Rafał, Zalewska Anna, Lichen biota of the Grabianka river valley in the Elbląg Upland (Wysoczyzna Elbląska) . Polish Journal Of Natural Sciences 23(2): 398-414, 2008.
Wójciak Hanna, Porosty, mszaki, paprotniki, Warszawa 2003.
