Bielawy Grzebskie

Bielawy Grzebskie
Kurhan w Bielawach Grzebskich. Źródło: www.atlaswsi.pl [12.09.2013]
Rodzaj miejscowości	wieś sołecka
Państwo	Polska
Województwo	warmińsko-mazurskie
Powiat	nidzicki
Gmina	Janowiec Kościelny
Sołectwo	Bielawy Grzebskie
Liczba ludności (2013)	190
Strefa numeracyjna	(+48) 89
Tablice rejestracyjne	NNI
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Bielawy Grzebskie
Położenie na mapie Polski Bielawy Grzebskie
{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Bielawy Grzebskie – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie nidzickim, w gminie Janowiec Kościelny. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. W 2013 roku wieś liczyła 190 mieszkańców. Aktualnie funkcję sołtysa pełni Jadwiga Opalińska.

Położenie

Wieś leży w odległości około 19 km od Nidzicy.

Dzieje miejscowości

Na terenie Bielaw znajdują się pozostałości po kulturze wielbarskiej – kurhan oraz ślady osad z okresu starożytnego i wczesnego średniowiecza. Nieznana jest dokładna data lokacji miejscowości. Trudno jest także nakreślić etymologię nazwy wsi. Wiadomo jedynie, że w 1414 r. na wieś napadli Krzyżacy. W 1435 r. miejscowość należała do Jakuba Świnki, a następnie do kasztelana dobrzyńskiego Mikołaja Świnki. W 1531 r. było tu 14 włók wraz z młynem. W 1578 r. wieś należała do parafii Grzebsk. Bielawy Grzebskie prawdopodobnie stanowiły wieś pobożańską o charakterze przysiółków rozproszonych, ulicowych i placowych. Ta forma nawiązuje do starego typu wsi zwanej okolnicą. Wczesnośredniowieczna okolnica ze względu na kształt i położenie mogła pełnić funkcję obronną dla mieszkańców i ich dobytku, głównie bydła.

Ludzie związani z miejscowością

Najznakomitszą rodziną w pierwszych wiekach funkcjonowania wsi był ród Świnków.

Zabytki

• zabudowania gospodarcze z XIX/XX w.
• krzyż przydrożny z 1903 r.
• przydrożna figura Matki Boskiej z XX w.

Bibliografia

Wijaczka Jacek, Dzieje wsi do końca XVIII wieku, [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Rezmera, Nidzica 2012, ss. 165-202.
Wrota Warmii i Mazur [12.09.2013]