Łążyn: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 9: | Linia 9: | ||
|zdjęcie = | |zdjęcie = | ||
|opis zdjęcia = | |opis zdjęcia = | ||
| − | |rodzaj miejscowości = | + | |rodzaj miejscowości = Wieś sołecka |
|województwo = Warmińsko-Mazurskie | |województwo = Warmińsko-Mazurskie | ||
|powiat = Iławski | |powiat = Iławski | ||
| Linia 18: | Linia 18: | ||
|liczba ludności = | |liczba ludności = | ||
|rok = | |rok = | ||
| − | |strefa numeracyjna = | + | |strefa numeracyjna = (+48) 89 |
| − | |kod pocztowy = | + | |kod pocztowy = 14-260 |
| − | |tablice rejestracyjne = | + | |tablice rejestracyjne = NIL |
|SIMC = | |SIMC = | ||
|mapa wsi = | |mapa wsi = | ||
| Linia 31: | Linia 31: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| − | <big>'''Łążyn''' (niem. ''Londzyn'', w latach 1942-1945 miejscowość nosiła nazwę ''Lansen'') – wieś sołecka położona w Polsce, w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie iławskim, w gminie Lubawa. Leży w odległości 8 km na południowy wschód od Lubawy. Wieś w latach 1975-1998 przynależała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. | + | <big>'''Łążyn''' (niem. ''Londzyn'', w latach 1942-1945 miejscowość nosiła nazwę ''Lansen'') – wieś sołecka położona w Polsce, w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat iławski|powiecie iławskim]], w [[gmina Lubawa|gminie Lubawa]]. Leży w odległości 8 km na południowy wschód od [[Lubawa|Lubawy]]. Wieś w latach 1975-1998 przynależała administracyjnie do [[województwo olsztyńskie|województwa olsztyńskiego]]. |
<br/> | <br/> | ||
=== Charakterystyka fizjograficzna: === | === Charakterystyka fizjograficzna: === | ||
| − | W okolicy występują moreny czołowe. Są zbudowane z różnorodnych materiałów, wymieszanych procesami glacitektonicznymi. Na południu znajduje się obszar morenowej powierzchni falistej glin zwałowych. W okolicy odnaleziono kilka grodzisk wczesnośredniowiecznych. Były to warowne osady otoczone wałami | + | W okolicy występują [[moreny czołowe]]. Są zbudowane z różnorodnych materiałów, wymieszanych procesami glacitektonicznymi. Na południu znajduje się obszar morenowej powierzchni falistej glin zwałowych. W okolicy odnaleziono kilka grodzisk wczesnośredniowiecznych. Były to warowne osady otoczone wałami drewniano–ziemnymi, fosami a czasem również palisadą. Stanowiły refugia, czyli miejsca schronienia dla ludności w razie niebezpieczeństwa. Znajdowały się najczęściej pośród bagien. Grody przetrwały do dzisiaj w postaci wałów ziemnych. Następne grodzisko w pobliżu wsi Łążyn, położone nad [[Jezioro Zwiniarz|Jeziorem Zwiniarz]], zachowało się w formie podkowiastej. Dookoła grodziska biegnie szeroki i głęboki rów, który kiedyś stanowił fosę. Grodzisko było użytkowane prawdopodobnie od IX do XII wieku. |
| − | Następne grodzisko w pobliżu wsi Łążyn, położone nad | ||
| Linia 43: | Linia 42: | ||
=== Dzieje miejscowości: === | === Dzieje miejscowości: === | ||
| − | Miejscowość należała do biskupiego klucza lubawskiego. Została lokowana na prawie chełmińskim w latach | + | Miejscowość należała do biskupiego klucza lubawskiego. Została lokowana na [[prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]] w latach 1324–1349 przez biskupa Ottona. Dokument lokacyjny w 1376 roku odnowił biskup Wikbold. Obszar wsi wynosił 40 łanów. W czasie [[wojna polsko-krzyżacka w 1414 roku|wojny polsko–krzyżackiej w 1414 roku]] w Łążynie spaliły się trzy gospodarstwa. |
| − | Biskup Jan Konopacki w 1514 roku nadał na prawie chełmińskim Janowi młyn, pastwisko i zagrodę w Łążynie. W zamian za to Ja miał obowiązek dostarczania 50 korcy mąki rocznie do Lubawy. Biskup Tideman Gise w 1546 roku nadał mieszkańcom wsi Tynwałd część łąk we wsi Łążyn i prawo połowu ryb w tutejszych stawach rybnych. W roku 1646 wieś liczyła 60 łanów, posiadała młyn oraz | + | Biskup [[Jan Konopacki]] w 1514 roku nadał na [[prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]] Janowi młyn, pastwisko i zagrodę w Łążynie. W zamian za to Ja miał obowiązek dostarczania 50 korcy mąki rocznie do [[Lubawa|Lubawy]]. Biskup [[Tideman Gise]] w 1546 roku nadał mieszkańcom wsi [[Tynwałd]] część łąk we wsi Łążyn i prawo połowu ryb w tutejszych stawach rybnych. W roku 1646 wieś liczyła 60 łanów, posiadała młyn oraz prawo sprzedaży piwa. Po pierwszym rozbiorze Rzeczpospolitej wieś należała do króla pruskiego. W 1789 roku Łążyn liczył 26 zagród. W roku 1885 mieszkało tu 411 osób, w tym 403 katolików. Dzieci z Łążyna w latach 1798–1815 uczęszczały do szkoły w [[Zwiniarz|Zwiniarzu]]. Jednoklasowa szkoła została utworzona we wsi w 1822 roku. W 1928 roku mieszkało tu 585 osób. W tym roku szkoła liczyła dwie klasy, uczył w niej jeden nauczyciel. Do szkoły uczęszczało 58 dzieci. W 1973 roku powstało sołectwo Łążyn. We wsi w 1978 roku mieszkało 348 ludzi. |
| Linia 61: | Linia 60: | ||
=== Gospodarka: === | === Gospodarka: === | ||
| − | W latach 1948 – 1950 przebudowano drogę Łążyn – Rumienica. W Łążynie, z racji występowania na tych terenach gleb słabszych o dużej konfiguracji terenu, wprowadzono tu specjalizację w zakresie hodowli owiec. | + | W latach 1948 – 1950 przebudowano drogę Łążyn – [[Rumienica]]. W Łążynie, z racji występowania na tych terenach gleb słabszych o dużej konfiguracji terenu, wprowadzono tu specjalizację w zakresie hodowli owiec. |
<br/> | <br/> | ||
| Linia 82: | Linia 81: | ||
| − | [[Kategoria: Miejscowość]] | + | [[Kategoria: Miejscowość]][[Kategoria: Powiat]][[Kategoria: Gmina]] |
[[Użytkownik:Asiuulek|Asiuulek]] ([[Dyskusja użytkownika:Asiuulek|dyskusja]]) 19:41, 23 wrz 2013 (CEST) | [[Użytkownik:Asiuulek|Asiuulek]] ([[Dyskusja użytkownika:Asiuulek|dyskusja]]) 19:41, 23 wrz 2013 (CEST) | ||
Wersja z 19:56, 26 paź 2013
| Łążyn | |
| | |
| Rodzaj miejscowości | Wieś sołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | Warmińsko-Mazurskie |
| Powiat | Iławski |
| Gmina | Lubawa |
| Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
| Kod pocztowy | 14-260 |
| Tablice rejestracyjne | NIL |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Łążyn | |
| Położenie na mapie Polski  Łążyn | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Łążyn (niem. Londzyn, w latach 1942-1945 miejscowość nosiła nazwę Lansen) – wieś sołecka położona w Polsce, w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie iławskim, w gminie Lubawa. Leży w odległości 8 km na południowy wschód od Lubawy. Wieś w latach 1975-1998 przynależała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna:
W okolicy występują moreny czołowe. Są zbudowane z różnorodnych materiałów, wymieszanych procesami glacitektonicznymi. Na południu znajduje się obszar morenowej powierzchni falistej glin zwałowych. W okolicy odnaleziono kilka grodzisk wczesnośredniowiecznych. Były to warowne osady otoczone wałami drewniano–ziemnymi, fosami a czasem również palisadą. Stanowiły refugia, czyli miejsca schronienia dla ludności w razie niebezpieczeństwa. Znajdowały się najczęściej pośród bagien. Grody przetrwały do dzisiaj w postaci wałów ziemnych. Następne grodzisko w pobliżu wsi Łążyn, położone nad Jeziorem Zwiniarz, zachowało się w formie podkowiastej. Dookoła grodziska biegnie szeroki i głęboki rów, który kiedyś stanowił fosę. Grodzisko było użytkowane prawdopodobnie od IX do XII wieku.
Dzieje miejscowości:
Miejscowość należała do biskupiego klucza lubawskiego. Została lokowana na prawie chełmińskim w latach 1324–1349 przez biskupa Ottona. Dokument lokacyjny w 1376 roku odnowił biskup Wikbold. Obszar wsi wynosił 40 łanów. W czasie wojny polsko–krzyżackiej w 1414 roku w Łążynie spaliły się trzy gospodarstwa. Biskup Jan Konopacki w 1514 roku nadał na prawie chełmińskim Janowi młyn, pastwisko i zagrodę w Łążynie. W zamian za to Ja miał obowiązek dostarczania 50 korcy mąki rocznie do Lubawy. Biskup Tideman Gise w 1546 roku nadał mieszkańcom wsi Tynwałd część łąk we wsi Łążyn i prawo połowu ryb w tutejszych stawach rybnych. W roku 1646 wieś liczyła 60 łanów, posiadała młyn oraz prawo sprzedaży piwa. Po pierwszym rozbiorze Rzeczpospolitej wieś należała do króla pruskiego. W 1789 roku Łążyn liczył 26 zagród. W roku 1885 mieszkało tu 411 osób, w tym 403 katolików. Dzieci z Łążyna w latach 1798–1815 uczęszczały do szkoły w Zwiniarzu. Jednoklasowa szkoła została utworzona we wsi w 1822 roku. W 1928 roku mieszkało tu 585 osób. W tym roku szkoła liczyła dwie klasy, uczył w niej jeden nauczyciel. Do szkoły uczęszczało 58 dzieci. W 1973 roku powstało sołectwo Łążyn. We wsi w 1978 roku mieszkało 348 ludzi.
Ludzie związani z miejscowością:
Zabytki:
Gospodarka:
W latach 1948 – 1950 przebudowano drogę Łążyn – Rumienica. W Łążynie, z racji występowania na tych terenach gleb słabszych o dużej konfiguracji terenu, wprowadzono tu specjalizację w zakresie hodowli owiec.
Kultura:
Bibliografia:
Łążyn, w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. 5, red. F. Sulimierski, Warszawa 1884.
Śliwiński Józef, Lubawa, z dziejów miasta i okolic, Olsztyn 1982.
Panfil Jan, Pojezierze Mazurskie, Warszawa 1968.
Michniewska-Szczepkowska Barbara, Szczepkowski Bohdan, Województwo olsztyńskie, środowisko geograficzne tekst i mapy krajoznawcze, Olsztyn 1969.
