Łąkorek: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja zweryfikowana][wersja zweryfikowana]
 
(Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
 
{{Wieś infobox
 
{{Wieś infobox
 
  |nazwa                = Łąkorek   
 
  |nazwa                = Łąkorek   
Linia 7: Linia 6:
 
  |dopełniacz wsi        = Łąkorka  
 
  |dopełniacz wsi        = Łąkorka  
 
  |zdjęcie              = Dworek Fredricha Lange.jpg  
 
  |zdjęcie              = Dworek Fredricha Lange.jpg  
  |opis zdjęcia          = Dworek Friedricha Lange, źródło: [http://wwww.gminabiskupiec.pl Gmina Biskupiec], 12.09.2013.    
+
  |opis zdjęcia          = Dworek Friedricha Lange. Źródło: [http://www.gminabiskupiec.pl/asp/pl_start.asp?typ=14&sub=6&subsub=25&menu=120&strona=1 www.gminabiskupiec.pl] [12.09.2013]    
 
  |rodzaj miejscowości  = wieś sołecka
 
  |rodzaj miejscowości  = wieś sołecka
 
  |województwo          = warmińsko-mazurskie
 
  |województwo          = warmińsko-mazurskie
 
  |powiat                = nowomiejski  
 
  |powiat                = nowomiejski  
  |gmina                = Biskupiec Pomorski
+
  |gmina                = Biskupiec
 
  |miejscowość podstawowa =
 
  |miejscowość podstawowa =
 
  |sołectwo              =
 
  |sołectwo              =
 
  |wysokość              =
 
  |wysokość              =
  |liczba ludności      = Pole-obowiązkowe
+
  |liczba ludności      = 170
  |rok                  = Pole-obowiązkowe
+
  |rok                  = 2010
 
  |strefa numeracyjna    = (+48) 56
 
  |strefa numeracyjna    = (+48) 56
 
  |kod pocztowy          =
 
  |kod pocztowy          =
Linia 29: Linia 28:
 
  |wikisłownik          =
 
  |wikisłownik          =
 
  |www                  =
 
  |www                  =
}}
+
}}<br/>
<big>'''Łąkorek'''</big>  (w XV w. Cleyne Linker, Lonker, Linkhorn, Mały Łąkorek, w końcu XVII w. Łąkorek, niem. Lonkorrek, Lonkorreck) – [[wieś sołecka]] w Polsce w [[województwo warmińsko - mazurskie| województwie warmińsko–mazurskim]], w [[powiat nowomiejski| powiecie nowomiejskim]], w [[gmina Biskupiec Pomorski |gminie Biskupiec Pomorski]]. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego.
+
'''Łąkorek''' (w XV w. ''Cleyne Linker'', ''Lonker'', ''Linkhorn'', ''Mały Łąkorek'', w końcu XVII w. ''Łąkorek'', niem. ''Lonkorrek'', ''Lonkorreck'') – wieś sołecka położona w [[Województwo warmińsko-mazurskie| województwie warmińsko–mazurskim]], w [[Powiat nowomiejski| powiecie nowomiejskim]], w [[Biskupiec (gmina wiejska)|gminie Biskupiec]]. W latach 1975–1998 miejscowość [[Podział administracyjny |administracyjnie]] należała do województwa toruńskiego. W 2010 r. liczyła 170 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa pełni [[Jarosław Karski]]<ref>[http://www.gminabiskupiec.pl/asp/pl_start.asp?typ=14&menu=106&strona=1/ Strona Gminy Biskupiec] [12.11.2013]</ref>.
 +
<br/><br/>
  
 +
==Położenie==
 +
Miejscowość położona jest nad jeziorem [[Jezioro Łąkorz |Łąkorz]], nieopodal granicy z województwem kujawsko–pomorskim, w odległości ok. 9 km od [[Biskupiec| Biskupca]].
 
<br/>
 
<br/>
  
=== Charakterystyka fizjograficzna ===
+
== Dzieje miejscowości ==
W Łąkorku występuje pomniki przyrody: [[Pomnik przyrody w Łąkorku|lipa drobnolistna i kasztanowiec zwyczajny zasadzone w 1986 r.]] Miejscowość położona jest na terenie [[gmina Biskupiec Pomorski| gminy Biskupiec Pomorski]], której powierzchnię zajmują przede wszystkim lasy i jeziora. W całości lasy stanowią 26% powierzchni gminy, a jeziora 3,28%. Zasadniczymi elementami morfologicznymi tego obszaru : wysoczyzna morenowa (średnia wysokość 90-110 m n.p.m.), wzgórza i pagórki morenowe, sandry, rynny jeziorne i doliny rzeczne. Powierzchnia wysoczyzny charakteryzuje się występowaniem licznych drobnych zagłębień wytopiskowych. Znajdziemy tutaj tzw. oczka polodowcowe, mokradła i torfowiska, a w okolicach miejscowości [[Łąkorz]] wyspy otoczone sandrem. Na terenie gminy występują również tzw. ozy (w okolicach [[Mierzyn |Mierzyna]], na zachód od [[Sumin |Sumina]] oraz na północ od [[Wielka Tymawa]]) i kemy (w rejonie [[Sumin |Sumina]], Łąkorka, [[Wonna| Wonny]] i [[Szwarcenowo |Szwarcenowa]]). Na terenie gminy napotkamy także na zastoiska. Największe z nich to zastoisko biskupieckie – o płaskim, rozległym i podmokłym dnie. Natomiast najwyższym punktem położonym na terenie gminy jest [[Góra Szwedzka]] – o wysokości 121,3 m n.p.m. Najniżej położony punkt zaś o wysokości ok. 62 m n.p.m. znajduje się w dolinie rzeki [[rzeka Osa |Osy]] u ujścia jej do [[Jezioro Płowęż |Jeziora Płowęż]]. W obrębie gminy znajdują się także rezerwaty przyrody: ornitofaunistyczny [[Rezerwat "Jezioro Karaś"|"Jezioro Karaś"]], torfowiskowy [[Rezerwat "Kociołek"|"Kociołek"]], [[Rezerwat "Łabędź"|"Łabędź"]], [[Rezerwat "Uroczysko Piotrowice"|"Uroczysko Piotrowice"]] oraz częściowo [[Brodnicki Park Krajobrazowy]]. Na obszarze gminy występują zasadniczo trzy typy gleb. Są to: gleby brunatne, gleby bielicowe, gleby mułowo-torfowo-murszaste. Ponadto odnajdziemy tutaj czarne ziemie i gleby szare oraz mady glejowe i wody powierzchniowe.
+
W XIX w. na wschodnim brzegu jeziora Łąkorz odnaleziono pozostałości po osadzie z wczesnego średniowiecza. Najprawdopodobniej są to ślady rezydencji krzyżackiej wzmiankowanej w 1340 r. jako Parthaczyn.  
 
 
  
 +
W połowie XV w. miejscowość stanowiła własność rycerską z folwarkiem. W XV w. wieś administracyjnie należała do [[Komturia radzyńska |komturii radzyńskiej]], a w XVI w. do powiatu michałowskiego jako własność królewska [[Starostwo radzyńskie |starostwa radzyńskiego]]. Pod koniec XVIII w. majątek stał się własnością [[Prusy |Prus]]. Do początków XX w. wieś dzierżawili: Cathariny Beier, Friedricha Freitag, J. Neurnarn. A. Jaśkiewicza, B. Dernbka, Eduarta Lenge.
  
 +
Na przełomie XIX/XX w. teren wsi zajmował 561 ha. We wsi było 287 ha użytków gospodarczych, 56 ha łąk oraz znajdowało się tu 35 ha pastwisk, 10 ha nieużytków. We wsi były 23 budynki, mieszkało w niej 86 katolików i 69 ewangelików. W tym czasie we wsi istniała gorzelnia oraz handlowano tuczonym bydłem i owcami. W połowie XX w. Łąkorek znalazł się w zarządzie starostwa [[Nowe Miasto Lubawskie]]. Po [[II wojna światowa na Warmii i Mazurach |II wojnie światowej]] majątek przeszedł w ręce Skarbu Państwa.
 
<br/>
 
<br/>
  
=== Dzieje miejscowości ===
+
==Religia==
 
+
Wieś znajduje się na terenie [[Parafia pw. św. Mikołaja w Łąkorzu |parafii rzymskokatolickiej w Łąkorzu]].
W XIX w. na wschodnim brzegu [[Jezioro Łąkorz |Jeziora Łąkorz]] odnaleziono pozostałości po osadzie z wczesnego średniowiecza. Najprawdopodobniej są to ślady rezydencji krzyżackiej wzmiankowanej w 1340 r., jako Parthaczyn.
 
 
 
 
<br/>
 
<br/>
  
W poł. XV w. miejscowość stanowiła własność rycerską z folwarkiem. W XV w. wieś administracyjnie należała do komturii radzyńskiej, a w XVI w. do powiatu michałowskiego, jako własność królewska [[starostwo radzyńskie |starostwa radzyńskiego]]. Pod koniec XVIII w. majątek stał się własnością pruskiego Skarbu Państwa. Do Traktatu Wersalskiego wieś dzierżawili: Cathariny Beier, Friedricha Freitag, J. Neurnarn. A. Jaśkiewicza, B. Dernbka, Eduarta Lenge.
+
==Zabytki==
 
+
*[[Zespół pałacowo–parkowy w Łąkorku |zespół pałacowo–parkowy]]  
<br/>
+
*cmentarz ewangelicki  
 
+
*krzyż nad jeziorem Łąkorz   
Na przełomie XIX/XX w. teren wsi zajmował 561 ha. We wsi było 287 ha użytków gospodarczych, 56 ha łąk oraz znajdowało się tu 35 ha pastwisk, 10 ha nieużytków. We wsi były 23 budynki i mieszkało tu 86 katolików i 69 ewangelików. W tym czasie we wsi istniała gorzelnia oraz handlowano tuczonym bydłem i owcami. W poł. XX w. Łąkorek znalazł się w zarządzie starostwa [[Nowe Miasto Lubawskie]]. Po II wojnie światowej majątek przeszedł w ręce Skarbu Państwa.
 
 
 
 
 
<br/>
 
 
 
=== Ludzie związani z miejscowością===
 
 
 
Z Łąkorkiem związana jest postać [[Fredrich Lange |Fredricha Lange]] - dr medycyny, fundatora szpitala w [[Nowe Miasto Lubawskie| Nowym Mieście Lubawskim]] oraz właściciela majątku Łąkorek. W kadencji 2011-2015 sołtysem wsi jest [[Jarosław Karski]].
 
 
<br/>
 
 
 
=== Zabytki===
 
 
 
Na terenie miejscowości znajdują się następujące zabytki: [[zespół pałacowo–parkowy w Łąkorku | zespół pałacowo-parkowy]], cmentarz ewangelicki, krzyż nad [[Jezioro Łąkorz |Jeziorem Łąkorz]].  
 
 
 
 
 
 
 
<br/>
 
=== Turystyka ===
 
W miejscowości ma swój koniec [[Szlak pieszy Samborowo - Łąkorek|szlak żółty]] z Samborowa.
 
<br/>
 
 
 
=== Bibliografia ===
 
 
 
''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich'', pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t.V, Warszawa 1884, 960 ss.
 
 
 
 
 
<br/>
 
  
 +
== Bibliografia ==
 +
''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich'', pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t.V, Warszawa 1884. <br>
 +
[http://stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims/ Bank Danych Lokalnych GUS] [12.11.2013]
  
 +
{{Przypisy}}
 +
<references/>
  
[[Kategoria: Miejscowość]][[Kategoria:Powiat nowomiejski]][[Kategoria: Gmina Biskupiec Pomorski]][[Kategoria:Wieś sołecka]]
+
[[Kategoria: Powiat nowomiejski]]
[[Użytkownik:Kinlis|Kinlis]] ([[Dyskusja użytkownika:Kinlis|dyskusja]]) 11:12, 11 wrz 2013 (CEST)
+
[[Kategoria: Biskupiec (gmina wiejska)]]
 +
[[Kategoria: Wsie sołeckie]]
 +
[[Kategoria: 1301-1400]]

Aktualna wersja na dzień 17:43, 14 mar 2015

Łąkorek

Dworek Friedricha Lange. Źródło: www.gminabiskupiec.pl [12.09.2013]
Dworek Friedricha Lange. Źródło: www.gminabiskupiec.pl [12.09.2013]
Rodzaj miejscowości wieś sołecka
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat nowomiejski
Gmina Biskupiec
Liczba ludności (2010) 170
Strefa numeracyjna (+48) 56
Tablice rejestracyjne NNM
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Łąkorek
Łąkorek
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Łąkorek
Łąkorek
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Łąkorek (w XV w. Cleyne Linker, Lonker, Linkhorn, Mały Łąkorek, w końcu XVII w. Łąkorek, niem. Lonkorrek, Lonkorreck) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie nowomiejskim, w gminie Biskupiec. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego. W 2010 r. liczyła 170 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa pełni Jarosław Karski[1].

Położenie

Miejscowość położona jest nad jeziorem Łąkorz, nieopodal granicy z województwem kujawsko–pomorskim, w odległości ok. 9 km od Biskupca.

Dzieje miejscowości

W XIX w. na wschodnim brzegu jeziora Łąkorz odnaleziono pozostałości po osadzie z wczesnego średniowiecza. Najprawdopodobniej są to ślady rezydencji krzyżackiej wzmiankowanej w 1340 r. jako Parthaczyn.

W połowie XV w. miejscowość stanowiła własność rycerską z folwarkiem. W XV w. wieś administracyjnie należała do komturii radzyńskiej, a w XVI w. do powiatu michałowskiego jako własność królewska starostwa radzyńskiego. Pod koniec XVIII w. majątek stał się własnością Prus. Do początków XX w. wieś dzierżawili: Cathariny Beier, Friedricha Freitag, J. Neurnarn. A. Jaśkiewicza, B. Dernbka, Eduarta Lenge.

Na przełomie XIX/XX w. teren wsi zajmował 561 ha. We wsi było 287 ha użytków gospodarczych, 56 ha łąk oraz znajdowało się tu 35 ha pastwisk, 10 ha nieużytków. We wsi były 23 budynki, mieszkało w niej 86 katolików i 69 ewangelików. W tym czasie we wsi istniała gorzelnia oraz handlowano tuczonym bydłem i owcami. W połowie XX w. Łąkorek znalazł się w zarządzie starostwa Nowe Miasto Lubawskie. Po II wojnie światowej majątek przeszedł w ręce Skarbu Państwa.

Religia

Wieś znajduje się na terenie parafii rzymskokatolickiej w Łąkorzu.

Zabytki

Bibliografia

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t.V, Warszawa 1884.
Bank Danych Lokalnych GUS [12.11.2013]

Przypisy