Łasica: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
 
(Nie pokazano 10 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 5: Linia 5:
 
  |zoolog                = Linnaeus, 1766
 
  |zoolog                = Linnaeus, 1766
 
  |okres istnienia        =  
 
  |okres istnienia        =  
  |grafika                = Łasica-portret.jpg
+
  |grafika                = Łasica-portret_1.jpg
  |opis grafiki          = Łasica (zdj.F.Vassen/flickr.com)
+
  |opis grafiki          = Łasica. Fot. Keven Law. Źródło: [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Mustela_nivalis_-British_Wildlife_Centre-4.jpg Commons Wikimedia]
  |typ                    = [[strunowce]]
+
  |typ                    = strunowce
  |podtyp                = [[kręgowce]]
+
  |podtyp                = kręgowce
  |gromada                = [[ssaki]]
+
  |gromada                = ssaki
  |rząd                  = [[drapieżne]]
+
  |rząd                  = drapieżne
  |rodzina                = [[łasicowate]]
+
  |rodzina                = łasicowate
  |rodzaj                = ''[[Mustela]]''
+
  |rodzaj                = ''Mustela''
 
  |gatunek                = Łasica
 
  |gatunek                = Łasica
 
  |synonimy              =  
 
  |synonimy              =  
Linia 18: Linia 18:
 
  |commons                =  
 
  |commons                =  
 
}}
 
}}
'''Łasica (łaska)''' – ssak drapieżny. Tyłów smukły i giętki. Długość ciała 15-33 cm; ogona: 3-6 cm; waga do 120 g. Blisko spokrewniona z [[kuna|kuną]], [[gronostaj|gronostajem]], [[norka|norką]] i [[tchórz|tchórzem]]. Ma futerko ciemnobrązowe na grzbiecie i białe na spodzie ciała (na brzuchu mogą pojawiać się cętki). Zimą umaszczenie nieco jaśnieje. Ogon brązowy.
+
'''Łasica ''' (łaska) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny łasicowatych (''Mustelidae'').
 
<br/><br/>
 
<br/><br/>
[[Grafika:Łasica_1.jpg|400px|thumb|left|Łasica (zdj.Bering Land Bridge National Preserve's photosream/flickr.com)]]
+
==Charakterystyka==
Występuje na [[Pojezierze Mazurskie|Pojezierzu Mazurskim]]; bardzo nieliczna. Jej głównym terytorium bytowania są pola uprawne, miedze, stogi oraz zabudowania gospodarcze, ale także skraje lasów. Poluje w dzień i w nocy. Zimą w poszukiwaniu ofiar chętnie myszkuje pod śniegiem.
+
Tułów łasicy jest smukły i giętki. Długość ciała wynosi 15–33 cm. Łasica osiąga wagę do 120 g. Jest blisko spokrewniona z [[kuna|kuną]], [[gronostaj|gronostajem]], [[norka|norką]] i [[tchórz|tchórzem]]. Ma futerko ciemnobrązowe na grzbiecie i białe na spodzie ciała (na brzuchu mogą pojawiać się cętki). Zimą umaszczenie jest nieco jaśnieje. Ogon ma barwę brązową.
 +
 
 +
Występuje na [[Pojezierze Mazurskie|Pojezierzu Mazurskim]], lecz jest tu gatunkiem bardzo nielicznym. Jej głównym miejscem bytowania są pola uprawne, miedze, stogi oraz zabudowania gospodarcze, ale także skraje lasów. Poluje w dzień i w nocy, głównie na polne i leśne gryzonie (łowi je w ich norach), rzadziej płazy (żaby) i gady (jaszczurki) oraz ptaki, czasem króliki. Zdarza się, że niszczy ptasie gniazda, pożerając pisklęta bądź jaja. Jest bardzo żarłoczna, bez trudu zjada więcej niż sama waży.
 +
 
 +
Samica rodzi na przełomie kwietnia i maja od 4 do 8 młodych. Do 7. tygodnia żywią się one mlekiem matki (choć już po 4. tygodniu życia przyjmują również stały pokarm). Dość szybko, gdyż już po 3–4 miesiącach od narodzin, stają się samodzielne. Dojrzałość płciową uzyskują (wg. różnych źródeł) w 4–9 miesiącu życia.  
 +
 
 +
Łasica żyje od 3 do 8 lat. Jej naturalnymi wrogami najczęściej są sowy i jastrzębie.
 +
Zwierzę objęte jest ścisłą ochroną prawną.
 +
 
 +
==Bibliografia==
 +
Panfil Jan, ''Ssaki Pojezierza Mazurskiego'', Olsztyn 1984, s. 47.<br/>
  
Poluje głównie na polne i leśne gryzonie (łowi je w ich norach), rzadziej płazy (żaby) i gady (jaszczurki) oraz ptaki, czasem [[królik|króliki]]. Zdarza się, że niszczy ptasie gniazda, pożerając pisklęta bądź jaja. Jest bardzo żarłoczna, bez trudu zjada więcej niż sama waży.
 
  
Samica rodzi na przełomie kwietnia i maja od 4 do 8 młodych. Do 7 tygodnia żywią się mlekiem matki (choć i już po 4 tygodniu przyjmują również stały pokarm). Dość szybko stają się samodzielne - już po 3-4 miesiącach od narodzin. Dojrzałość płciową uzyskują (wg. róznych źródeł) w 4-9 miesiącu życia.
 
Łasica żyje 3 - 8 lat. Jej naturalnymi wrogami najczęściej są sowy i jastrzębie.
 
Zwierzę pod ścisłą ochroną prawną.
 
==Bibliografia==
 
<references/>
 
[[Jan  Panfil|Panfil J.]] 1984, Ssaki Pojezierza Mazurskiego, Wydawnictwo Pojezierze , Olsztyn 1984, 47 str.
 
[[Kategoria:Zwierzęta]]
 
 
[[Kategoria:Przyroda]]
 
[[Kategoria:Przyroda]]
 
[[Kategoria:Zwierzęta Warmii i Mazur]]
 
[[Kategoria:Zwierzęta Warmii i Mazur]]

Aktualna wersja na dzień 18:00, 14 mar 2015

Łasica

Mustela nivalis`
Linnaeus, 1766
Mustela nivalis Linnaeus, 1766
Łasica. Fot. Keven Law. Źródło: Commons Wikimedia
Łasica. Fot. Keven Law. Źródło: Commons Wikimedia
Systematyka
Domena eukarionty
Królestwo zwierzęta
Typ strunowce
Podtyp kręgowce
Gromada ssaki
Rząd drapieżne
Rodzina łasicowate
Rodzaj Mustela
Gatunek Łasica

Łasica (łaska) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny łasicowatych (Mustelidae).

Charakterystyka

Tułów łasicy jest smukły i giętki. Długość ciała wynosi 15–33 cm. Łasica osiąga wagę do 120 g. Jest blisko spokrewniona z kuną, gronostajem, norką i tchórzem. Ma futerko ciemnobrązowe na grzbiecie i białe na spodzie ciała (na brzuchu mogą pojawiać się cętki). Zimą umaszczenie jest nieco jaśnieje. Ogon ma barwę brązową.

Występuje na Pojezierzu Mazurskim, lecz jest tu gatunkiem bardzo nielicznym. Jej głównym miejscem bytowania są pola uprawne, miedze, stogi oraz zabudowania gospodarcze, ale także skraje lasów. Poluje w dzień i w nocy, głównie na polne i leśne gryzonie (łowi je w ich norach), rzadziej płazy (żaby) i gady (jaszczurki) oraz ptaki, czasem króliki. Zdarza się, że niszczy ptasie gniazda, pożerając pisklęta bądź jaja. Jest bardzo żarłoczna, bez trudu zjada więcej niż sama waży.

Samica rodzi na przełomie kwietnia i maja od 4 do 8 młodych. Do 7. tygodnia żywią się one mlekiem matki (choć już po 4. tygodniu życia przyjmują również stały pokarm). Dość szybko, gdyż już po 3–4 miesiącach od narodzin, stają się samodzielne. Dojrzałość płciową uzyskują (wg. różnych źródeł) w 4–9 miesiącu życia.

Łasica żyje od 3 do 8 lat. Jej naturalnymi wrogami najczęściej są sowy i jastrzębie. Zwierzę objęte jest ścisłą ochroną prawną.

Bibliografia

Panfil Jan, Ssaki Pojezierza Mazurskiego, Olsztyn 1984, s. 47.