Łysonie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja zweryfikowana][wersja zweryfikowana]
Linia 1: Linia 1:
 
 
 
{{Wieś infobox
 
{{Wieś infobox
 
  |nazwa                = Łysonie   
 
  |nazwa                = Łysonie   
Linia 7: Linia 5:
 
  |herb artykuł          =
 
  |herb artykuł          =
 
  |dopełniacz wsi        = Łysoni   
 
  |dopełniacz wsi        = Łysoni   
  |zdjęcie              = Pole-obowiązkowe 
+
  |zdjęcie              =  
  |opis zdjęcia          = Pole-obowiązkowe   
+
  |opis zdjęcia          =    
 
  |rodzaj miejscowości  = wieś sołecka  
 
  |rodzaj miejscowości  = wieś sołecka  
 
  |województwo          = warmińsko-mazurskie  
 
  |województwo          = warmińsko-mazurskie  
Linia 30: Linia 28:
 
  |wikisłownik          =
 
  |wikisłownik          =
 
  |www                  =
 
  |www                  =
}}
+
}}<br/>
<big>'''Łysonie''' (niem. ''Lyssuhnen'', od 1938 r. ''Lissuhnen'') – [[wieś sołecka]] w Polsce, położona w [[Województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[Powiat piski|powiecie piskim]], [[Pisz (gmina miejsko-wiejska)|gminie Pisz]].  
+
'''Łysonie''' (niem. ''Lyssuhnen'', od 1938 r. ''Lissuhnen'') – wieś sołecka położona w [[Województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko–mazurskim]], w [[Powiat piski|powiecie piskim]], [[Pisz (gmina miejsko-wiejska)|gminie Pisz]]. W latach 1975–1998 miejscowość [[Podział administracyjny |administracyjnie]] należała do [[Województwo suwalskie|województwa suwalskiego]]. W 2010 r. liczyła 94 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[Anna Dardzińska]]<ref>[http://www.bip.pisz.hi.pl/index.php?k=853/ Strona Urzędu Gminy Pisz] [20.09.2013]</ref>.
W latach 1975-1998 miejscowość [[Podział administracyjny |administracyjnie]] należała do [[Województwo suwalskie|województwa suwalskiego]].
+
<br/><br/>
  
 +
==Położenie==
 +
Wieś położona jest w południowo–wschodniej części województwa warmińsko–mazurskiego, na [[Równina Mazurska|Równinie Mazurskiej]], 17 km na północ od [[Pisz|Pisza]], około 2 km na wschód od jeziora [[Jezioro Kocioł|Kocioł]], przepływa przez nią strumień [[Strumień Grądówka |Grądówka]], dopływ tegoż jeziora.
 
<br/>
 
<br/>
  
=== Charakterystyka fizjograficzna ===
+
== Dzieje miejscowości ==
Wieś położona jest w południowo-wschodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na [[Równina Mazurska|Równinie Mazurskiej]], 17 km na północ od [[Pisz|Pisza]], około 2 km na wschód od [[Jezioro Kocioł|Jeziora Kocioł]], przepływa przez nią [[Strumień Grądówka |strumyk Grądówka]], dopływ tegoż jeziora.
+
Początki wsi wiążą się z istniejącym tutaj już w pierwszej połowie XV wieku młynem, zwanym Springe. W 1450 roku ów młyn wraz z dwoma łanami otrzymał sołtys z (Nowych) [[Nowe Guty| Gut]] Bartek Schmidt wraz Jakubem Schmidtem (być może synem Bartka). Tutejszy młynarz musiał uiszczać czynsz (3 grzywny i 6 tłustych gęsi) i odrabiać [[Szarwark |szarwark]]; w zamian otrzymał pozwolenie na trzymanie pasiek w ogrodach oraz poławianie ryb w młyńskim stawie, ale tylko na własne potrzeby i z obowiązkiem zarybiania stawu, zaś szczupaki winien dostarczać [[Zakon Krzyżacki|Zakonowi]] za opłatą. W 1550 roku młynarz Maciej Lissen otrzymał od księcia [[Prusy| pruskiego]] na [[Prawo magdeburskie|prawie magdeburskim]] obszar puszczy między stawem młyńskim (Grądawka), drogą Pisz - [[Orzysz]] i rzeczką [[Rzeka Kozioł|Kozioł]]. Podczas wojen szwedzkich, jesienią 1656 roku, osada ucierpiała w wyniku najazdu tatarskiego, m.in. w jasyr poszło pięciu mieszkańców, w tym cztery kobiety. Z kolei podczas następnej klęski, jaka nawiedziła region, Łysonie pozostały jedną z nielicznych wsi, do których nie dotarła epidemia dżumy (1709-1711). Wieś należała do [[Parafia ewangelicka w Okartowei|parafii ewangelickiej w Okartowie]]. W latach 1857-1867 liczba mieszkańców wzrosła z 129 do 248 osób (łącznie z [[Nipie|Nipami]]. W 1939 roku Łysonie były zamieszkane przez 297 osób. W latach 80. XX wieku wieś liczyła 82 mieszkańców.
  
<br/>
+
Szkoła we wsi powstała w 1737 roku. W 1935 roku uczęszczało do niej 59 dzieci, pracowało dwóch nauczycieli.
  
=== Dzieje miejscowości ===
+
Aktualnie wieś jest siedzibą sołectwa.  
Początki wsi wiążą się z istniejącym tutaj już w pierwszej połowie XV wieku młynem, zwanym Springe. W 1450 roku ów młyn wraz z dwoma łanami otrzymał sołtys z (Nowych) Gut Bartek Schmidt wraz Jakubem Schmidtem (być może synem Bartka). Tutejszy młynarz musiał uiszczać czynsz (3 grzywny i 6 tłustych gęsi) i odrabiać szarwark; w zamian otrzymał pozwolenie na trzymanie pasiek w ogrodach oraz poławianie ryb w młyńskim stawie, ale tylko na własne potrzeby i z obowiązkiem zarybiania stawu, zaś szczupaki winien dostarczać [[Zakon Krzyżacki|Zakonowi]] za opłatą. W 1550 roku młynarz Maciej Lissen otrzymał od księcia pruskiego na [[prawo magdeburskie|prawie magdeburskim]] obszar puszczy między stawem młyńskim (Grądawka), drogą Pisz-[[Orzysz]] i [[Rzeka Kozioł|rzeczką Kozioł]]. Podczas [[Wojny polsko-szwedzkie|wojen szwedzkich]], jesienią 1656 roku, osada ucierpiała w wyniku [[Najazd tatarski 1656 roku|najazdu tatarskiego]], m.in. w jasyr poszło pięciu mieszkańców, w tym cztery kobiety. Z kolei podczas następnej klęski, jaka nawiedziła region, Łysonie pozostały jedną z nielicznych wsi, do których nie dotarła wielka [[Epidemia dżumy 1709-1711|epidemia dżumy]] (1709-1711). Wieś należała do [[Parafia ewangelicka w Okartowei|parafii ewangelickiej w Okartowie]]. W latach 1857-1867 liczba mieszkańców wzrosła z 129 do 248 osób (łącznie z [[Nipie|Nipami]]. W 1939 roku Łysonie były zamieszkane przez 297 osób. W latach 80. XX wieku wieś liczyła 82 mieszkańców.
 
Szkoła we wsi powstała w 1737 roku. W 1935 roku uczęszczało do niej 59 dzieci, pracowało dwóch nauczycieli.
 
Aktualnie wieś jest siedzibą [[sołectwo|sołectwa]]. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[Anna Dardzińska]]<ref>Źródło:http://www.bip.pisz.hi.pl/index.php?k=853 [data dostępu: 20.09.2013]</ref>.
 
 
<br/>
 
<br/>
  
=== Ludzie związani z miejscowością: ===
+
==Ludzie związani z miejscowością==
*Tutejszy chłop, [[Wilhelm Michalczyk]], z „ksiąg starożytnych” zebrał [[''Ewangelia Nikodema, albo krótka wiadomość o żywocie Odkupiciela naszego Pana Jezusa''|''Ewangelię Nikodema, albo krótką wiadomość o żywocie Odkupiciela naszego Pana Jezusa'']], w której zamieścił również [[''Pieśń o teraźniejszych latach biednych'']] własnego autorstwa. Książka, wydana przez oficynę Andrzeja Gąsiorowskiego, cieszyła się dużym powodzeniem, w latach 1852-1863 doczekała się aż czterech wydań.
+
Tutejszy chłop, [[Wilhelm Michalczyk]], z „ksiąg starożytnych” zebrał [[''Ewangelia Nikodema, albo krótka wiadomość o żywocie Odkupiciela naszego Pana Jezusa''|''Ewangelię Nikodema, albo krótką wiadomość o żywocie Odkupiciela naszego Pana Jezusa'']], w której zamieścił również [[''Pieśń o teraźniejszych latach biednych'']] własnego autorstwa. Książka, wydana przez oficynę Andrzeja Gąsiorowskiego, cieszyła się dużym powodzeniem, w latach 1852–1863 doczekała się aż czterech wydań.
 
 
 
<br/>
 
<br/>
  
=== Zabytki: ===
+
==Zabytki==
*Dawny [[Cmentarz ewangelicki w Łysoniach |cmentarz ewangelicki]] z pierwszej połowy XIX wieku.
+
*dawny [[Cmentarz ewangelicki w Łysoniach |cmentarz ewangelicki]] z pierwszej połowy XIX wieku
*Dawny cmentarz ewangelicki z przełomu XIX i XX wieku.
+
*dawny cmentarz ewangelicki z przełomu XIX i XX wieku
 
 
<br/>
 
  
=== Bibliografia: ===
+
== Bibliografia==
#Białuński Grzegorz, ''Nowe Guty – dzieje wsi do początku XVIII wieku'', Znad Pisy, nr 4, 1996, s. 23-31.
+
#Białuński Grzegorz, ''Nowe Guty – dzieje wsi do początku XVIII wieku'', Znad Pisy, nr 4, 1996, ss. 23–31.
 
#Białuński Grzegorz, ''Osadnictwo regionu Wielkich Jezior Mazurskich od XIV do początku XVIII wieku – starostwo leckie (giżyckie) i ryńskie'', Olsztyn 1996.
 
#Białuński Grzegorz, ''Osadnictwo regionu Wielkich Jezior Mazurskich od XIV do początku XVIII wieku – starostwo leckie (giżyckie) i ryńskie'', Olsztyn 1996.
#Hippel Rudolf von, ''Przegląd statystycznych i innych uwarunkowań powiatu Johannisburg na podstawie przeprowadzonego spisu powszechnego w dniu 3 grudnia 1867 r. wg zestawienia starosty von Hippela w roku 1868'', Znad Pisy, nr 19-20, 2010-2011, s. 83-157.
+
#von Hippel Rudolf, ''Przegląd statystycznych i innych uwarunkowań powiatu Johannisburg na podstawie przeprowadzonego spisu powszechnego w dniu 3 grudnia 1867 r. wg zestawienia starosty von Hippela w roku 1868'', Znad Pisy, nr 19–20, 2010–2011, ss. 83–157.
 
#''Pisz. Z dziejów miasta i powiatu'', red. Wanda Korycka, Olsztyn 1970.
 
#''Pisz. Z dziejów miasta i powiatu'', red. Wanda Korycka, Olsztyn 1970.
 
#''Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch'', Königsberg 1857.
 
#''Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch'', Königsberg 1857.
#Deutsche Verwaltungsgeschichte: http://www.verwaltungsgeschichte.de/johannisburg.html [data dostępu: 17.09.2013]
+
#[http://www.verwaltungsgeschichte.de/johannisburg.html/ Deutsche Verwaltungsgeschichte] [17.09.2013]
#Bank Danych Lokalnych GUS: http://www.stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims [data dostępu: 17.09.2013]
+
#[http://www.stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims/ Bank Danych Lokalnych GUS] [17.09.2013]
#Gminna Ewidencja Zabytków www.bip.pisz.hi.pl/zalaczniki/prawo/110131120520.doc [data dostępu: 17.09.2013]
+
#[http://www.bip.pisz.hi.pl/zalaczniki/prawo/110131120520.doc/ Strona Urzędu Gminy Pisz] [17.09.2013]
  
=== Przypisy ===
+
{{Przypisy}}
 
<references/>
 
<references/>
  

Wersja z 12:51, 30 lis 2014

Łysonie

Rodzaj miejscowości wieś sołecka
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat piski
Gmina Pisz
Liczba ludności (2010) 94
Strefa numeracyjna (+48) 87
Kod pocztowy 12-200
Tablice rejestracyjne NPI
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Łysonie
Łysonie
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Łysonie
Łysonie
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Łysonie (niem. Lyssuhnen, od 1938 r. Lissuhnen) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie piskim, gminie Pisz. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego. W 2010 r. liczyła 94 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Anna Dardzińska[1].

Położenie

Wieś położona jest w południowo–wschodniej części województwa warmińsko–mazurskiego, na Równinie Mazurskiej, 17 km na północ od Pisza, około 2 km na wschód od jeziora Kocioł, przepływa przez nią strumień Grądówka, dopływ tegoż jeziora.

Dzieje miejscowości

Początki wsi wiążą się z istniejącym tutaj już w pierwszej połowie XV wieku młynem, zwanym Springe. W 1450 roku ów młyn wraz z dwoma łanami otrzymał sołtys z (Nowych) Gut Bartek Schmidt wraz Jakubem Schmidtem (być może synem Bartka). Tutejszy młynarz musiał uiszczać czynsz (3 grzywny i 6 tłustych gęsi) i odrabiać szarwark; w zamian otrzymał pozwolenie na trzymanie pasiek w ogrodach oraz poławianie ryb w młyńskim stawie, ale tylko na własne potrzeby i z obowiązkiem zarybiania stawu, zaś szczupaki winien dostarczać Zakonowi za opłatą. W 1550 roku młynarz Maciej Lissen otrzymał od księcia pruskiego na prawie magdeburskim obszar puszczy między stawem młyńskim (Grądawka), drogą Pisz - Orzysz i rzeczką Kozioł. Podczas wojen szwedzkich, jesienią 1656 roku, osada ucierpiała w wyniku najazdu tatarskiego, m.in. w jasyr poszło pięciu mieszkańców, w tym cztery kobiety. Z kolei podczas następnej klęski, jaka nawiedziła region, Łysonie pozostały jedną z nielicznych wsi, do których nie dotarła epidemia dżumy (1709-1711). Wieś należała do parafii ewangelickiej w Okartowie. W latach 1857-1867 liczba mieszkańców wzrosła z 129 do 248 osób (łącznie z Nipami. W 1939 roku Łysonie były zamieszkane przez 297 osób. W latach 80. XX wieku wieś liczyła 82 mieszkańców.

Szkoła we wsi powstała w 1737 roku. W 1935 roku uczęszczało do niej 59 dzieci, pracowało dwóch nauczycieli.

Aktualnie wieś jest siedzibą sołectwa.

Ludzie związani z miejscowością

Tutejszy chłop, Wilhelm Michalczyk, z „ksiąg starożytnych” zebrał Ewangelię Nikodema, albo krótką wiadomość o żywocie Odkupiciela naszego Pana Jezusa, w której zamieścił również ''Pieśń o teraźniejszych latach biednych'' własnego autorstwa. Książka, wydana przez oficynę Andrzeja Gąsiorowskiego, cieszyła się dużym powodzeniem, w latach 1852–1863 doczekała się aż czterech wydań.

Zabytki

  • dawny cmentarz ewangelicki z pierwszej połowy XIX wieku
  • dawny cmentarz ewangelicki z przełomu XIX i XX wieku

Bibliografia

  1. Białuński Grzegorz, Nowe Guty – dzieje wsi do początku XVIII wieku, Znad Pisy, nr 4, 1996, ss. 23–31.
  2. Białuński Grzegorz, Osadnictwo regionu Wielkich Jezior Mazurskich od XIV do początku XVIII wieku – starostwo leckie (giżyckie) i ryńskie, Olsztyn 1996.
  3. von Hippel Rudolf, Przegląd statystycznych i innych uwarunkowań powiatu Johannisburg na podstawie przeprowadzonego spisu powszechnego w dniu 3 grudnia 1867 r. wg zestawienia starosty von Hippela w roku 1868, Znad Pisy, nr 19–20, 2010–2011, ss. 83–157.
  4. Pisz. Z dziejów miasta i powiatu, red. Wanda Korycka, Olsztyn 1970.
  5. Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
  6. Deutsche Verwaltungsgeschichte [17.09.2013]
  7. Bank Danych Lokalnych GUS [17.09.2013]
  8. Strona Urzędu Gminy Pisz [17.09.2013]

Przypisy