Ścieżka kościelna w Elblągu: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | + | <br/> | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
''' Ścieżka kościelna w Elblągu''' | ''' Ścieżka kościelna w Elblągu''' | ||
<br/> | <br/> | ||
== Położenie == | == Położenie == | ||
| − | + | [[Plik:el2.jpg|right|thumb|350px|Ścieżka kościelna w Elblągu. © Stanisław Kuprjaniuk]] | |
| − | [[Plik:el2.jpg|right|thumb|350px| | + | Ścieżka kościelna stanowi jeden z oryginalnych i nielicznych zachowanych średniowiecznych elementów na elbląskim [[Stare Miasto w Elblągu|Starym Mieście]] obok [[katedra św. Mikołaja w Elblągu|katedry św. Mikołaja]], [[Brama Targowa w Elblągu|Bramy Targowej]] i [[podominikański klasztor NMP w Elblągu|podominikańskiego klasztoru NMP]]. Jest jednocześnie unikatem w skali kraju. |
| − | Ścieżka kościelna stanowi jeden z oryginalnych i nielicznych zachowanych średniowiecznych elementów na elbląskim Starym Mieście obok katedry św. Mikołaja, Bramy Targowej i podominikańskiego klasztoru NMP. Jest jednocześnie unikatem w skali kraju. | ||
<br/> | <br/> | ||
== Opis == | == Opis == | ||
| − | Ścieżkę, z racji jej skromnej szerokości, trudno nazwać ulicą. Ścieżka powstała wraz z zabudową miasta w czasach średniowiecznych i swoją długością odpowiadała prawie długości ulicy Stary Rynek. Od początku stanowiła wąskie przejście między kamienicami, łącząc trzy kościoły Starego Miasta. Prowadziła ona od, znajdującego się w południowej części miasta, kościoła św. Ducha, przebiegała następnie przy kościele św. Mikołaja i kończyła się przed bramą, znajdującego się po północnej części miasta, podominikańskiego klasztoru NMP. Ścieżka była najszybszą i najkrótszą drogę pomiędzy nimi, stąd też jej prawdopodobna nazwa. W średniowieczu ścieżka kościelna służyła wiernym i zakonnikom do szybszego przemieszczania się z jednego kościoła do drugiego. Wspomina się także konduktach żałobnych, które prawdopodobnie tędy przechodziły. Podczas II wojny światowej Stare Miasto Elbląg legło w gruzach, a z nim część ścieżki kościelnej, prowadzącej od kościoła św. Mikołaja do klasztoru Najświętszej Marii Panny. Ocalał tylko odcinek łączący ulice Świętego Ducha i Mostową, który w trosce przed dewastacją był niedostępny dla zwiedzających. Dopiero po uporządkowaniu i konserwacji w 2006 roku, ścieżka kościelna została udostępniona turystom w czasie czerwcowych obchodów Dni Elbląga. Dostępu do niej obecnie bronią dwie żelazne bramki zamykane na kłódkę. Na szczególną uwagę zasługuje 10 rozporowych i dwupoziomowych gotyckich łęków, które można je podziwiać codziennie od godz. 9.00 do 17.00. | + | [[Plik:el1.jpg|left|thumb|250px|Ścieżka kościelna w Elblągu. © Stanisław Kuprjaniuk]] |
| + | Ścieżkę, z racji jej skromnej szerokości, trudno nazwać ulicą. Ścieżka powstała wraz z zabudową miasta w czasach średniowiecznych i swoją długością odpowiadała prawie długości ulicy [[Stary Rynek w Elblągu|Stary Rynek]]. Od początku stanowiła wąskie przejście między kamienicami, łącząc trzy [[kościoły Starego Miasta w Elblągu|kościoły Starego Miasta]]. Prowadziła ona od, znajdującego się w południowej części miasta, [[Kościół św. Ducha z Elblągu|kościoła św. Ducha]], przebiegała następnie przy kościele św. Mikołaja i kończyła się przed bramą, znajdującego się po północnej części miasta, podominikańskiego klasztoru NMP. Ścieżka była najszybszą i najkrótszą drogę pomiędzy nimi, stąd też jej prawdopodobna nazwa. W średniowieczu ścieżka kościelna służyła wiernym i zakonnikom do szybszego przemieszczania się z jednego kościoła do drugiego. Wspomina się także konduktach żałobnych, które prawdopodobnie tędy przechodziły. Podczas II wojny światowej Stare Miasto Elbląg legło w gruzach, a z nim część ścieżki kościelnej, prowadzącej od kościoła św. Mikołaja do klasztoru Najświętszej Marii Panny. Ocalał tylko odcinek łączący ulice Świętego Ducha i Mostową, który w trosce przed dewastacją był niedostępny dla zwiedzających. Dopiero po uporządkowaniu i konserwacji w 2006 roku, ścieżka kościelna została udostępniona turystom w czasie czerwcowych obchodów [[Dni Elbląga]]. Dostępu do niej obecnie bronią dwie żelazne bramki zamykane na kłódkę. Na szczególną uwagę zasługuje 10 rozporowych i dwupoziomowych gotyckich łęków, które można je podziwiać codziennie od godz. 9.00 do 17.00. | ||
<br/> | <br/> | ||
== Ciekawostki == | == Ciekawostki == | ||
Wersja z 20:01, 21 sty 2014
Ścieżka kościelna w Elblągu
Spis treści
Położenie
Ścieżka kościelna stanowi jeden z oryginalnych i nielicznych zachowanych średniowiecznych elementów na elbląskim Starym Mieście obok katedry św. Mikołaja, Bramy Targowej i podominikańskiego klasztoru NMP. Jest jednocześnie unikatem w skali kraju.
Opis
Ścieżkę, z racji jej skromnej szerokości, trudno nazwać ulicą. Ścieżka powstała wraz z zabudową miasta w czasach średniowiecznych i swoją długością odpowiadała prawie długości ulicy Stary Rynek. Od początku stanowiła wąskie przejście między kamienicami, łącząc trzy kościoły Starego Miasta. Prowadziła ona od, znajdującego się w południowej części miasta, kościoła św. Ducha, przebiegała następnie przy kościele św. Mikołaja i kończyła się przed bramą, znajdującego się po północnej części miasta, podominikańskiego klasztoru NMP. Ścieżka była najszybszą i najkrótszą drogę pomiędzy nimi, stąd też jej prawdopodobna nazwa. W średniowieczu ścieżka kościelna służyła wiernym i zakonnikom do szybszego przemieszczania się z jednego kościoła do drugiego. Wspomina się także konduktach żałobnych, które prawdopodobnie tędy przechodziły. Podczas II wojny światowej Stare Miasto Elbląg legło w gruzach, a z nim część ścieżki kościelnej, prowadzącej od kościoła św. Mikołaja do klasztoru Najświętszej Marii Panny. Ocalał tylko odcinek łączący ulice Świętego Ducha i Mostową, który w trosce przed dewastacją był niedostępny dla zwiedzających. Dopiero po uporządkowaniu i konserwacji w 2006 roku, ścieżka kościelna została udostępniona turystom w czasie czerwcowych obchodów Dni Elbląga. Dostępu do niej obecnie bronią dwie żelazne bramki zamykane na kłódkę. Na szczególną uwagę zasługuje 10 rozporowych i dwupoziomowych gotyckich łęków, które można je podziwiać codziennie od godz. 9.00 do 17.00.
Ciekawostki
Do 1945 roku obowiązywały następujące dla niej określenia jak: KörperStrasse - ulica Ciał, Kirchensteig - Ścieżka Kościelna, Kleine Schuhmachergasse - uliczka Mała Szewska – nazwa dotyczyła odcinka pomiędzy ul. Kuśnierską a ul. Studzienną.
Bibliografia
