Żebrowiec górski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 5: Linia 5:
 
  |Pusta linia = <br/>
 
  |Pusta linia = <br/>
 
  |grafika = Pleurospermum austriacum eF.jpg
 
  |grafika = Pleurospermum austriacum eF.jpg
  |podpis grafiki = Żebrowiec górski - pokrój
+
  |podpis grafiki = Żebrowiec górski pokrój
 
  |Systematyka = Systematyka
 
  |Systematyka = Systematyka
 
  |Domena = eukarionty  
 
  |Domena = eukarionty  
Linia 22: Linia 22:
 
<br/><br/>
 
<br/><br/>
 
== Morfologia ==
 
== Morfologia ==
Bylina wysokości do 1,5 m, o grubym, bulwiastym kłączu i o dętej, bruzdowanej, nagiej łodydze. Liście 3-4- krotnie pierzaste, o jajowatolancetowatych odcinkach, zbiegających po osadce, ząbkowanych i brzegiem delikatnie orzęsionych. Kwiaty białe. Liczne baldachy, najczęściej ustawione na jednym poziomie z baldachem szczytowym. Kwitnienie od czerwca do sierpnia. Owoce jajowate, długość 10 mm i średnicy do 6 mm.
+
Bylina wysokości do 1,5 m, o grubym, bulwiastym kłączu i dętej, bruzdowanej, nagiej łodydze. Liście 3-4-krotnie pierzaste, o jajowatolancetowatych odcinkach, zbiegających po osadce, ząbkowanych i brzegiem delikatnie orzęsionych. Kwiaty białe. Liczne baldachy, najczęściej ustawione na jednym poziomie z baldachem szczytowym. Kwitnienie od czerwca do sierpnia. Owoce jajowate, długość 10 mm i średnicy do 6 mm.
<br/>
+
 
 
== Rozmieszczenie i ekologia ==
 
== Rozmieszczenie i ekologia ==
 
Żebrowiec górski jest gatunkiem znanym głównie z obszarów górskich Europy Środkowej (Alpy, Bałkany, Dynary, Karpaty), rzadko spotykanym na niżu. Jego pojedyncze, izolowane stanowiska znane są m.in. ze Szwecji.
 
Żebrowiec górski jest gatunkiem znanym głównie z obszarów górskich Europy Środkowej (Alpy, Bałkany, Dynary, Karpaty), rzadko spotykanym na niżu. Jego pojedyncze, izolowane stanowiska znane są m.in. ze Szwecji.
  
W Polsce żebrowiec górski występuje głównie w Sudetach i Karpatach, ale znany jest także z rozproszonych stanowisk na pogórzu oraz kilkunastu stanowisk na niżu.  
+
W Polsce żebrowiec górski występuje głównie w Sudetach i Karpatach, ale znany jest także z rozproszonych stanowisk na pogórzu oraz kilkunastu stanowisk na niżu. Preferuje gleby bogate w węglan wapnia, w górach rośnie na skalistych zboczach.
 
 
Żebrowiec preferuje gleby bogate w węglan wapnia, w górach rośnie na skalistych zboczach.
 
 
<br/>
 
<br/>
 
== Ciekawostki ==
 
== Ciekawostki ==
 
Naukowcy z Katedry Ekologii i Ochrony Przyrody Uniwersytetu Gdańskiego odkryli, że nasiona żebrowca kiełkują dopiero po dwukrotnym przezimowaniu.  
 
Naukowcy z Katedry Ekologii i Ochrony Przyrody Uniwersytetu Gdańskiego odkryli, że nasiona żebrowca kiełkują dopiero po dwukrotnym przezimowaniu.  
  
Jednym z nielicznych na niżu stanowisk tego gatunku jest rezerwat przyrody [[Rezerwat przyrody Buki Wysoczyzny Elbląskiej|"Buki Wysoczyzny Elbląskiej"]] w [[Park Krajobrazowy Wysoczyzny Elbląskiej|Parku Krajobrazowym Wysoczyzny Elbląskiej]].
+
Jednym z nielicznych na niżu stanowisk tego gatunku jest rezerwat przyrody [[Rezerwat przyrody Buki Wysoczyzny Elbląskiej|Buki Wysoczyzny Elbląskiej]] w [[Park Krajobrazowy Wysoczyzny Elbląskiej|Parku Krajobrazowym Wysoczyzny Elbląskiej]].
 +
<br/>
 +
== Zobacz też ==
 +
[http://zielnik-karpacki.pl/-ŻEBROWIEC_GÓRSKI_750 zielnik-karpacki.pl] [20.05.2014]
 
<br/>
 
<br/>
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
''Warmia i Mazury. Cud, tylko się rozejrzeć''. Warmińsko-Mazurska Regionalna Organizacja Turystyczna. Olsztyn: Wyd. Agencja WIT Witold Mierzejewski, 2012.
+
''Warmia i Mazury. Cud, tylko się rozejrzeć'', Warmińsko-Mazurska Regionalna Organizacja Turystyczna. Olsztyn 2012.
<br/>
 
== Linki zewnętrzne ==
 
[http://zielnik-karpacki.pl/-ŻEBROWIEC_GÓRSKI_750 zielnik-karpacki.pl] [20.05.2014]
 
 
<br/>
 
<br/>
 +
 
[[Kategoria: Przyroda]][[Kategoria:Rośliny]][[Kategoria:Rośliny Warmii i Mazur]]
 
[[Kategoria: Przyroda]][[Kategoria:Rośliny]][[Kategoria:Rośliny Warmii i Mazur]]

Wersja z 22:20, 8 lip 2014

Żebrowiec górski

Pleurospermum austriacum
(L.) Hoffm.
Żebrowiec górski – pokrój
Żebrowiec górski – pokrój
Systematyka
Królestwo rośliny
Podkrólestwo rośliny naczyniowe
Gromada okrytonasienne
Klasa dwuliścienne
Rząd selerowce
Rodzina selerowate
Rodzaj żebrowiec
Gatunek żebrowiec górski
Synonimy

Żebrowiec górski (Pleurospermum austriacum (L.) Hoffm.) – gatunek rośliny z rodziny baldaszkowatych (selerowatych; Apiaceae)

Morfologia

Bylina wysokości do 1,5 m, o grubym, bulwiastym kłączu i dętej, bruzdowanej, nagiej łodydze. Liście 3-4-krotnie pierzaste, o jajowatolancetowatych odcinkach, zbiegających po osadce, ząbkowanych i brzegiem delikatnie orzęsionych. Kwiaty białe. Liczne baldachy, najczęściej ustawione na jednym poziomie z baldachem szczytowym. Kwitnienie od czerwca do sierpnia. Owoce są jajowate, długość 10 mm i średnicy do 6 mm.

Rozmieszczenie i ekologia

Żebrowiec górski jest gatunkiem znanym głównie z obszarów górskich Europy Środkowej (Alpy, Bałkany, Dynary, Karpaty), rzadko spotykanym na niżu. Jego pojedyncze, izolowane stanowiska znane są m.in. ze Szwecji.

W Polsce żebrowiec górski występuje głównie w Sudetach i Karpatach, ale znany jest także z rozproszonych stanowisk na pogórzu oraz kilkunastu stanowisk na niżu. Preferuje gleby bogate w węglan wapnia, w górach rośnie na skalistych zboczach.

Ciekawostki

Naukowcy z Katedry Ekologii i Ochrony Przyrody Uniwersytetu Gdańskiego odkryli, że nasiona żebrowca kiełkują dopiero po dwukrotnym przezimowaniu.

Jednym z nielicznych na niżu stanowisk tego gatunku jest rezerwat przyrody Buki Wysoczyzny Elbląskiej w Parku Krajobrazowym Wysoczyzny Elbląskiej.

Zobacz też

zielnik-karpacki.pl [20.05.2014]

Bibliografia

Warmia i Mazury. Cud, tylko się rozejrzeć, Warmińsko-Mazurska Regionalna Organizacja Turystyczna. Olsztyn 2012.