Aleksander Sobański

Aleksander Marian Sobański
Data i miejsce urodzenia	15 grudnia 1912 r. Petersburg
Data i miejsce śmierci	14 kwietnia 1994 r. Olsztyn
Miejsce spoczynku	Cmentarz Srebrzysko w Gdańsku
Zawód	lekarz

Aleksander Marian Sobański (ur. 15 grudnia 1912 r. w Petersburgu, zm. 14 kwietnia 1994 r. w Olsztynie) – lekarz, syn Stefana i Heleny z d. Aleksandrowicz. W 1922 r. wrócił z matką do Polski.

Życiorys

Szkoła i wykształcenie

Uczęszczał do Gimnazjum Humanistycznego im. J. Lelewela w Warszawie, gdzie w 1933 r. otrzymał świadectwo dojrzałości i w tymże roku wstąpił na Wydział Lekarski Uniwersytetu Warszawskiego. W okresie studiów pracował jako praktykant na oddziale chirurgii Szpitala Przemienienia Pańskiego. W lipcu 1939 r. wyjechał do Bułgarii na praktykę, którą odbył na oddziale chirurgicznym Szpitala w Warnie. Do Warszawy powrócił 9 września 1939 r. i oddał się do dyspozycji organizatorów obrony stolicy. Dyplom lekarza uzyskał 11 listopada 1939 r.

Praca

Pracował w Szpitalu przy ul. Karowej (do listopada 1939 r.). Do 30 października 1940 r. odbył staż lekarski w Szpitalu Przemienienia Pańskiego w Warszawie. Do 30 maja 1944 r. pracował w Milanowie jako lekarz ogólny, szkolny i gminny. Od 15 listopada 1941 r. do 15 maja 1942 r. zorganizował i prowadził Szpital Epidemiczny w Kopinie. W grudniu 1940 r. wstąpił do ZWZ-AK, w którym był szefem służby sanitarnej w Okręgu Radzyń Podlaski w randze kapitana do połowy 1941 r. W połowie maja 1944 r., obawiając się aresztowania, przeniósł się do Warszawy, a następnie do Żyrardowa, gdzie pracował na oddziale chirurgicznym w Szpitalu Miejskim. Od października 1946 r. pełnił obowiązki ordynatora oddziału chirurgicznego w Szpitalu Ubezpieczalni Społecznej w Piotrkowie Trybunalskim, a od lipca 1947 r. do listopada 1948 r. był starszym asystentem na oddziale chirurgii Szpitala Miejskiego w Żyrardowie.

Był ordynatorem oddziałów chirurgicznego i ginekologiczno-położniczego oraz dyrektorem Szpitala Powiatowego w Działdowie od grudnia 1948 do września 1949 r., następnie do sierpnia 1959 r. w Szpitalu Powiatowym w Brodnicy. Od września 1960 r. do grudnia 1961r. był asystentem i adiunktem w II Klinice Chirurgii AM w Białymstoku. Od stycznia 1962 r. do listopada 1969 r. ordynował na oddziale chirurgicznym Szpitala PKP w Olsztynie, a następnie do września 1970 r. pracował jako chirurg w Przychodni PKP w Olsztynie.

Był specjalistą I st. z ginekologii i położnictwa oraz II st. z chirurgii ogólnej.

Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna

Stopień dr n. med. uzyskał na podstawie pracy: Rzadkie zejście raków pierwotnych wątroby.

Został odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim OOP oraz czterokrotnie Medalem Wojska.

Bibliografia

Bednarski Z., Rocznik Medyczny Tom V Volumen I s. 153-154, Olsztyn 1997.