Alina Erdmanowa: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Odznaczenia) |
|||
| Linia 32: | Linia 32: | ||
W okresie okupacji przebywała w Wilnie. Przyjechała do [[Olsztyn|Olsztyna]] jesienią 1945 r. i zorganizowała oddziały ginekologiczno-położnicze w szpitalach WUBP i PKP; w obu była ordynatorem. 31 maja 1957 r. zrezygnowała z pracy w Poliklinice MSW, poświęcając się pracy wyłącznie w Szpitalu PKP. Była specjalistą ginekologiem II st. | W okresie okupacji przebywała w Wilnie. Przyjechała do [[Olsztyn|Olsztyna]] jesienią 1945 r. i zorganizowała oddziały ginekologiczno-położnicze w szpitalach WUBP i PKP; w obu była ordynatorem. 31 maja 1957 r. zrezygnowała z pracy w Poliklinice MSW, poświęcając się pracy wyłącznie w Szpitalu PKP. Była specjalistą ginekologiem II st. | ||
==Odznaczenia== | ==Odznaczenia== | ||
| − | + | *Srebrny Krzyż Zasługi | |
| + | |||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
Bednarski Z., "Rocznik Medyczny" 1997, tom V, volumen I, s. 44.<br/> | Bednarski Z., "Rocznik Medyczny" 1997, tom V, volumen I, s. 44.<br/> | ||
Wersja z 15:05, 30 gru 2014
| Alina Erdmanowa | |
| | |
| Data i miejsce urodzenia | 25 września 1894 r. Komorów |
| Data śmierci | 16 marca 1959 r. |
| Zawód | lekarz |
Alina Erdmanowa (ur. 25 września 1894 r. w Komorowie na Wileńszczyźnie, zm. nagle 16 marca 1959 r.) – lekarz, specjalista ginekolog.
Życiorys
Córka Henryka i Teresy z Konopalińskich. Zmarła nagle w czasie dekoracji Złotym Krzyżem Zasługi.
Szkoła i wykształcenie
Ukończyła z odznaczeniem gimnazjum w Wilnie. Studiowała na Wydziale Medycznym Uniwersytetu Moskiewskiego, gdzie uzyskała 21 czerwca 1917 r. dyplom lekarza.
Praca
Praktykowała początkowo w Bobrujsku, później kierowała szpitalem gminnym w Bacewiczach. W 1920 r. rozpoczęła pracę w Szpitalu Wojskowym na Antokolu w Wilnie. Wraz z otwarciem klinik uniwersyteckich pracowała jako asystent w Klinice Ginekologiczno-Położniczej pod kierunkiem profesorów Brudzińskiego i Jakowieckiego. Przed drugą wojną światową była lekarzem w Przychodni Lekarzy Specjalistów na ul. Garbarskiej i w prywatnej klinice w Alei Róż oraz w Szpitalu Miejskim Św. Jakuba w Wilnie.
W okresie okupacji przebywała w Wilnie. Przyjechała do Olsztyna jesienią 1945 r. i zorganizowała oddziały ginekologiczno-położnicze w szpitalach WUBP i PKP; w obu była ordynatorem. 31 maja 1957 r. zrezygnowała z pracy w Poliklinice MSW, poświęcając się pracy wyłącznie w Szpitalu PKP. Była specjalistą ginekologiem II st.
Odznaczenia
- Srebrny Krzyż Zasługi
Bibliografia
Bednarski Z., "Rocznik Medyczny" 1997, tom V, volumen I, s. 44.
