Aloys Marquardt: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Bibliografia) |
(→Praca) |
||
| Linia 31: | Linia 31: | ||
Święcenia kapłańskie przyjął 28 lutego 1915 r., a następnie został wcielony do wojska. Służył w jednostce sanitarnej, stacjonującej w Braniewie. Od 9 maja 1916 r. pełnił obowiązki wikarego w [[lkwim: Bazylika Archikatedralna pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Andrzeja we Fromborku |katedrze fromborskiej]]. Po ukończeniu studiów w Rzymie mianowano go na stanowisko sekretarza i syndyka w Kurii Biskupiej we [[Frombork |Fromborku]]. W maju 1928 r. został kapelanem papieskim, a w lutym 1931 r. wikariuszem generalnym. Od 15 grudnia 1931 r. był kanonikiem Kapituły katedralnej, a cztery lata później wybrano go jej dziekanem. Ze względów zdrowotnych 20 sierpnia 1937 r. ustąpił z urzędu wikariusza generalnego. W październiku 1940 r. został odznaczony godnością prałata. | Święcenia kapłańskie przyjął 28 lutego 1915 r., a następnie został wcielony do wojska. Służył w jednostce sanitarnej, stacjonującej w Braniewie. Od 9 maja 1916 r. pełnił obowiązki wikarego w [[lkwim: Bazylika Archikatedralna pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Andrzeja we Fromborku |katedrze fromborskiej]]. Po ukończeniu studiów w Rzymie mianowano go na stanowisko sekretarza i syndyka w Kurii Biskupiej we [[Frombork |Fromborku]]. W maju 1928 r. został kapelanem papieskim, a w lutym 1931 r. wikariuszem generalnym. Od 15 grudnia 1931 r. był kanonikiem Kapituły katedralnej, a cztery lata później wybrano go jej dziekanem. Ze względów zdrowotnych 20 sierpnia 1937 r. ustąpił z urzędu wikariusza generalnego. W październiku 1940 r. został odznaczony godnością prałata. | ||
| − | W lutym 1945 r., po wkroczeniu wojsk radzieckich do Fromborka, został aresztowany i wraz ze swoim sekretarzem ks. Johannesem Parschauem zmuszony do sporządzenia opisu i pakowania zagarniętych paramentów liturgicznych. Zwolniono go w czerwcu 1945 r. Udał się wówczas do [[Olsztyn |Olsztyna]] i próbował organizować urząd Kurii Biskupiej. Ówczesne władze zmusiły go jednak do wyjazdu do Niemiec. W sierpniu 1945 r. został aresztowany w Berlinie przez funkcjonariuszy NKWD i przewieziony do Moskwy, gdzie wytoczono mu proces o szpiegostwo na rzecz Watykanu. Przetrzymywano go m.in. w obozie Aleksandrowsk na Syberii. Powrócił do Niemiec w grudniu 1955 r. Pracował w sądzie arcybiskupim w Kolonii. Został też wyróżniony godnością infułata. | + | W lutym 1945 r., po wkroczeniu wojsk radzieckich do Fromborka, został aresztowany i wraz ze swoim sekretarzem ks. Johannesem Parschauem zmuszony do sporządzenia opisu i pakowania zagarniętych paramentów liturgicznych. Zwolniono go w czerwcu 1945 r. Udał się wówczas do [[Olsztyn |Olsztyna]] i próbował organizować urząd Kurii Biskupiej. Ówczesne władze zmusiły go jednak do wyjazdu do Niemiec. W sierpniu 1945 r. został aresztowany w Berlinie przez funkcjonariuszy NKWD i przewieziony do Moskwy, gdzie wytoczono mu proces o szpiegostwo na rzecz Watykanu. Przetrzymywano go m.in. w obozie Aleksandrowsk na Syberii. |
| + | |||
| + | Powrócił do Niemiec w grudniu 1955 r. Pracował w sądzie arcybiskupim w Kolonii. Został też wyróżniony godnością infułata. | ||
| + | |||
== Zobacz też == | == Zobacz też == | ||
*Materiały zamieszczone na stronie internetowej [http://www.dullophob.com/Archiv%202012-7-3.html www.dullophob.com], dostęp 15.01.2015 r. | *Materiały zamieszczone na stronie internetowej [http://www.dullophob.com/Archiv%202012-7-3.html www.dullophob.com], dostęp 15.01.2015 r. | ||
Wersja z 15:52, 23 sty 2015
| Aloys Marquardt | |
| | |
 Aloys Marquardt
Źródło: www.dullophob.com | |
| Data i miejsce urodzenia | 5 stycznia 1891 r. Braniewo |
| Data i miejsce śmierci | 1 sierpnia 1972 r. Kolonia |
Aloys Marquardt (ur. 5 stycznia 1891 r. w Braniewie, zm. 1 sierpnia 1972 r. w Kolonii) – duchowny rzymskokatolicki, kanonik warmiński.
Życiorys
Był synem nauczyciela Johanna i Rose.
Szkoła i wykształcenie
Po ukończeniu gimnazjum w 1911 r. rozpoczął studia teologiczne w Braniewie, a następnie w Monachium. W październiku 1920 r. otrzymał stypendium Jana Preucka na odbycie studiów w Rzymie. Już w listopadzie 1921 r. nadano mu doktorat z prawa kanonicznego.
Praca
Święcenia kapłańskie przyjął 28 lutego 1915 r., a następnie został wcielony do wojska. Służył w jednostce sanitarnej, stacjonującej w Braniewie. Od 9 maja 1916 r. pełnił obowiązki wikarego w katedrze fromborskiej. Po ukończeniu studiów w Rzymie mianowano go na stanowisko sekretarza i syndyka w Kurii Biskupiej we Fromborku. W maju 1928 r. został kapelanem papieskim, a w lutym 1931 r. wikariuszem generalnym. Od 15 grudnia 1931 r. był kanonikiem Kapituły katedralnej, a cztery lata później wybrano go jej dziekanem. Ze względów zdrowotnych 20 sierpnia 1937 r. ustąpił z urzędu wikariusza generalnego. W październiku 1940 r. został odznaczony godnością prałata.
W lutym 1945 r., po wkroczeniu wojsk radzieckich do Fromborka, został aresztowany i wraz ze swoim sekretarzem ks. Johannesem Parschauem zmuszony do sporządzenia opisu i pakowania zagarniętych paramentów liturgicznych. Zwolniono go w czerwcu 1945 r. Udał się wówczas do Olsztyna i próbował organizować urząd Kurii Biskupiej. Ówczesne władze zmusiły go jednak do wyjazdu do Niemiec. W sierpniu 1945 r. został aresztowany w Berlinie przez funkcjonariuszy NKWD i przewieziony do Moskwy, gdzie wytoczono mu proces o szpiegostwo na rzecz Watykanu. Przetrzymywano go m.in. w obozie Aleksandrowsk na Syberii.
Powrócił do Niemiec w grudniu 1955 r. Pracował w sądzie arcybiskupim w Kolonii. Został też wyróżniony godnością infułata.
Zobacz też
- Materiały zamieszczone na stronie internetowej www.dullophob.com, dostęp 15.01.2015 r.
Bibliografia
Chłosta Jan, Biografie Niemców z Prus Wschodnich : leksykon, Olsztyn 2010, Studio Poligrafii Komputerowej "SQL", s. 108.
Kopiczko Andrzej, Duchowieństwo katolickie Diecezji Warmińskiej w latach 1821–1945, cz. 2, Słownik, Olsztyn 2003, Wydział Duszpasterski Kurii Metropolitalnej Archidiecezji Warmińskiej, s. 176-177.
