Andrzej Drużkowski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 12: | Linia 12: | ||
<br/> | <br/> | ||
=Trenerzy= | =Trenerzy= | ||
| − | W 1951 roku przeprowadził się z rodzicami do Elbląga. W młodości uprawiał łyżwiarstwo szybkie w barwach Olimpii Elbląg. Został nawet wicemistrzem Polski młodzików. | + | W 1951 roku przeprowadził się z rodzicami do Elbląga. W młodości uprawiał łyżwiarstwo szybkie w barwach [[Olimpia Elbląg|Olimpii Elbląg]]. Został nawet wicemistrzem Polski młodzików. |
| − | Był też zainteresowany piłką ręczną popularną w SP 8, gdzie się uczył. Jak się później okazało postawił na szczypiorniaka. Absolwent Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie (1971). W latach 1974-1988 związał się z piłką ręczną w Elblągu, pracując na przemian z młodzieżą w MKS Truso lub w seniorkami Startu Elbląg, z którymi w 1977 roku awansował do I ligi. W 1988 wyjechał do Norwegii, gdzie pracował sześć lat m.in. w klubach: pierwszej, drugiej i czwartej ligi. Po powrocie do kraju w latach 1994 do 2003 był trenerem Montexu Lublin. To był szczyt jego trenerskich osiągnięć. W Lublinie zdobył z drużyną kolejno dziewięć tytułów mistrza Polski (1996-2003) oraz Puchar Europejskiej Federacji Piłki Ręcznej w 2001 r. W międzyczasie był asystentem trenera Marka Karpińskiego w kobiecej reprezentacji Polski seniorek. W 2004 r przejął drużynę Kolportera Kielce, ale był to bardzo krótki epizod. Zniechęcony praca z seniorkami wrócił do Elbląga i zajął się młodzieżą w szkołach podstawowych i gimnazjalnych. Od sezonu 2006/2007 do grudnia 2010 znów trenował szczypiornistki Startu Elbląg. Ostatnie lata to pobyt w Norwegii i praca w klubie Rorvik IL (III liga). | + | Był też zainteresowany piłką ręczną popularną w SP 8, gdzie się uczył. Jak się później okazało postawił na szczypiorniaka. Absolwent Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie (1971). W latach 1974-1988 związał się z piłką ręczną w Elblągu, pracując na przemian z młodzieżą w [[MKS Truso]] lub w seniorkami [[Start Elbląg|Startu Elbląg]], z którymi w 1977 roku awansował do I ligi. W 1988 wyjechał do Norwegii, gdzie pracował sześć lat m.in. w klubach: pierwszej, drugiej i czwartej ligi. Po powrocie do kraju w latach 1994 do 2003 był trenerem Montexu Lublin. To był szczyt jego trenerskich osiągnięć. W Lublinie zdobył z drużyną kolejno dziewięć tytułów mistrza Polski (1996-2003) oraz Puchar Europejskiej Federacji Piłki Ręcznej w 2001 r. W międzyczasie był asystentem trenera Marka Karpińskiego w kobiecej reprezentacji Polski seniorek. W 2004 r przejął drużynę Kolportera Kielce, ale był to bardzo krótki epizod. Zniechęcony praca z seniorkami wrócił do Elbląga i zajął się młodzieżą w szkołach podstawowych i gimnazjalnych. Od sezonu 2006/2007 do grudnia 2010 znów trenował szczypiornistki Startu Elbląg. Ostatnie lata to pobyt w Norwegii i praca w klubie Rorvik IL (III liga). |
=Bibliografia= | =Bibliografia= | ||
*[[http://pl.wikipedia.org/wiki/Andrzej_Dru%C5%BCkowski wikipedia.org]] | *[[http://pl.wikipedia.org/wiki/Andrzej_Dru%C5%BCkowski wikipedia.org]] | ||
Wersja z 17:29, 16 gru 2014
| Andrzej Drużkowski | |
| | |
 źródło: www.portel.pl | |
| Imię i nazwisko | Andrzej Drużkowski |
| Data i miejsce urodzenia | 23 marca 1949 roku w Chełmży |
| Dyscyplina | Piłka ręczna |
| Największy sukces | Zdobycie Pucharu Europejskiej Federacji Piłki Ręcznej |
Andrzej Drużkowski (ur. 23 marca 1949 roku w Chełmży) – Wybitny trener piłki ręcznej. Współtwórca potęgi Startu Elbląg
Trenerzy
W 1951 roku przeprowadził się z rodzicami do Elbląga. W młodości uprawiał łyżwiarstwo szybkie w barwach Olimpii Elbląg. Został nawet wicemistrzem Polski młodzików. Był też zainteresowany piłką ręczną popularną w SP 8, gdzie się uczył. Jak się później okazało postawił na szczypiorniaka. Absolwent Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie (1971). W latach 1974-1988 związał się z piłką ręczną w Elblągu, pracując na przemian z młodzieżą w MKS Truso lub w seniorkami Startu Elbląg, z którymi w 1977 roku awansował do I ligi. W 1988 wyjechał do Norwegii, gdzie pracował sześć lat m.in. w klubach: pierwszej, drugiej i czwartej ligi. Po powrocie do kraju w latach 1994 do 2003 był trenerem Montexu Lublin. To był szczyt jego trenerskich osiągnięć. W Lublinie zdobył z drużyną kolejno dziewięć tytułów mistrza Polski (1996-2003) oraz Puchar Europejskiej Federacji Piłki Ręcznej w 2001 r. W międzyczasie był asystentem trenera Marka Karpińskiego w kobiecej reprezentacji Polski seniorek. W 2004 r przejął drużynę Kolportera Kielce, ale był to bardzo krótki epizod. Zniechęcony praca z seniorkami wrócił do Elbląga i zajął się młodzieżą w szkołach podstawowych i gimnazjalnych. Od sezonu 2006/2007 do grudnia 2010 znów trenował szczypiornistki Startu Elbląg. Ostatnie lata to pobyt w Norwegii i praca w klubie Rorvik IL (III liga).
