Andrzej Minkiewicz

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
Andrzej Minkiewicz

Imię i nazwisko Andrzej Minkiewicz
Data i miejsce urodzenia 29 października 1943, Wilno
Data śmierci 2 marca 2014, Elbląg
Dyscyplina Dziennikarz sportowy

Andrzej Minkiewicz (ur. 29 października 1943 r w Wilnie, zmarł 2 marca 2014 w Elblągu) - Laureat elbląskiego Oscara

Działacze sportowi

Znany dziennikarz i działacz sportowy, inicjator wielu przedsięwzięć, współzałożyciel klubów sportowych i stowarzyszeń. Do Elbląga trafił z rodzicami w 1946 roku. W szkole wykazywał różne zainteresowania, i zafascynowała go muzyka. W 1959 r. w Technikum Budowy Maszyn założył zespół „Biało-Czarni”, grając na zabawach karnawałowych. Po maturze zdał celująco egzaminy na Politechnikę Gdańską, ale z powodu poważnej choroby ojca zdecydował o pracy w Zamechu i studia wieczorowe na Politechnice Warszawskiej. Wtedy odezwała się żyłka dziennikarska. Opisał negatywne zjawiska w Zamechu, co opublikował Głos Wybrzeża. Redakcja zaproponowała mu współpracę. Pisał również do gazety zakładowej „Głos Zamechu”. W 1967 roku związał się dziennikarsko na wiele lat z redakcją „Dziennika Bałtyckiego” i jej elbląskim oddziałem . Stał się wówczas wówczas korespondentem ogólnopolskiej prasy sportowej warszawskiego „Przeglądu Sportowego”, katowickiego „Sportu” i krakowskiego „Tempa”. Zostaje elbląskim współpracownikiem Radia Gdańsk. Sportowe wydarzenia w Elblągu stały się głównym tematem jego publikacji i działalności. Wraz z olimpijką Heleną Pilejczyk i Januszem Pająkiem ze Szkolnego Związku Sportowego Założył Komitet Olimpijski Powiśla, Warmii i Żuław. Zaowocowało to licznymi spotkaniami z polskimi gwiazdami sportu w Kwidzynie, Sztumie, Prabutach Nowym Dworze Gdańskim, Fromborku, Pasłęku, Ornecie i Elblągu, wszystko połączone z regionalnymi zawodami sportowymi. Po ukończeniu kursu sprawozdawców i komentatorów sportowych w Centrum Kultury Fizycznej i Sportu w Spale i Warszawie uzyskał uprawnienia do spikerki na masowych imprezach sportowych, a także piłki nożnej, ręcznej i boksu. Organizował w „Dzienniku Bałtyckim” doroczne plebiscyty na 10 najlepszych sportowców województwa elbląskiego. W latach 1999 - 2013 współpracował z redakcją sportową Radia Olsztyn. Relacjonował na żywo mecze piłki nożnej i piłki ręcznej, przekazywał dźwiękowe wywiady, relacje z wydarzeń sportowych w mieście. Pracował w Telewizji Elbląskiej Juliusza Marka, gdzie redagował cykliczny program „Spotkania ze sportem” i codzienne wiadomości sportowe. Pełnił także społecznie obowiązki rzecznika prasowego ESK Nestora, którego był założycielem. Czterokrotnie otrzymał tytuł „Dziennikarza sportowego roku”, Polski Związek Piłki Nożnej przyznaje mu Złotą Odznakę PZPN, a Polski Komitet Olimpijski honorował najpierw srebrnym, a później złotym medalem PKOl. W roku 1983 otrzymał państwowe odznaczenie Srebrny Krzyż Zasługi. W roku 2001 otrzymał podczas dorocznej gali nagrodę prezydenta Elbląga w dziale sport i turystyka – czyli elbląskiego Oscara.

Bibliografia