Andrzej Siennicki: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
| (Nie pokazano 16 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
|podpis grafiki = | |podpis grafiki = | ||
|Imię i Nazwisko = Andrzej Siennicki | |Imię i Nazwisko = Andrzej Siennicki | ||
| − | |Data i miejsce urodzenia = 23 października 1928, Warszawa | + | |Data i miejsce urodzenia = 23 października 1928 r., Warszawa |
| − | |Data śmierci = 4 marca 2007, Olsztyn | + | |Data śmierci = 4 marca 2007 r., Olsztyn |
| − | |Dyscyplina = | + | |Dyscyplina = lekkoatletyka |
|Największy sukces = | |Największy sukces = | ||
}} | }} | ||
| − | '''Andrzej Siennicki''' (ur. 23 października 1928 r. w Warszawie, zm. 4 marca 2007 r. w [[Olsztyn|Olsztynie]]) – trener lekkiej atletyki, pracował z reprezentantami Polski na dystansach 400 m, 800 m i 400 m przez płotki, przez wiele lat związany z olsztyńską lekkoatletyką | + | '''Andrzej Siennicki''' (ur. 23 października 1928 r. w Warszawie, zm. 4 marca 2007 r. w [[Olsztyn|Olsztynie]]) – trener lekkiej atletyki, pracował z reprezentantami Polski na dystansach 400 m, 800 m i 400 m przez płotki, przez wiele lat był związany z olsztyńską lekkoatletyką. Jednym z jego wychowanków jest [[Kacper Kozłowski]]. |
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
| − | == | + | ==Przebieg kariery sportowej== |
| + | Jako zawodnik reprezentował barwy Spójni Warszawa. Indywidualnie największe sukcesy odnosił w biegu na 400 m przez płotki. W finale mistrzostw Polski w 1951 r. zajął ósmą lokatę. W 1954 roku był czwarty. W mistrzostwach Polski w 1952 r. w Grudziądzu zajął szóste miejsce w pięcioboju oraz szóste miejsce w Poznaniu w dziesięcioboju. Wraz z klubowymi kolegami zdobył tytuł mistrza Polski w sztafecie 4x100 m (Wrocław 1952 r.) oraz wicemistrza Polski w sztafecie 4x400 m (Zabrze 1956 r.). | ||
| − | + | ==Działalność szkoleniowa== | |
| − | + | Był absolwentem Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu oraz trenerem klasy mistrzowskiej. Przygotowywał kadrę olimpijską w konkurencjach kobiet i mężczyzn w sprintach i na średnich dystansach. Był uczestnikiem igrzysk olimpijskich w Rzymie (1960), jako obserwator i jako trener prowadzący w Monachium (1972), Montrealu (1976) i Moskwie (1980). Od 1976 r. był trenerem w [[TS Gwardia Olsztyn|Gwardii Olsztyn]], a po rozwiązaniu tego klubu szkolił [[KS AZS UWM Olsztyn|AZS Olsztyn]]. | |
| − | + | ||
| − | Po | + | Największym sukcesem trenerskim był jedyny dotychczas medal sztafety 4x400 m na igrzyskach olimpijskich w 1976 r. w Montrealu. Srebro zdobyli wówczas: Ryszard Podlas, Jan Werner, Zbigniew Jaremski i Jerzy Pietrzyk. |
| − | '''Najwybitniejsi wychowankowie Andrzeja Siennickiego''' | + | |
| − | *Zofia Kołakowska-Siennicka ( | + | Po igrzyskach olimpijskich w Sydney (2000) został trenerem kadry pań w sztafecie 4x400 m. Przygotowywał tę sztafetę do Mistrzostw Europy w Monachium (2002). Zawodniczki zdobyły brązowy medal, ale bez trenera, który 26 lipca na obozie przygotowawczym przed mistrzostwami doznał poważnego wylewu, którego skutki już zawsze boleśnie odczuwał. Jego ostatnim wychowankiem był [[Kacper Kozłowski]] (AZS UWM Olsztyn), wielokrotny medalista mistrzostw Polski, mistrzostw Europy juniorów i Uniwersjady, członek pamiętnej brązowej sztafety 4x400 m Mistrzostw Świata w Osace (2007). |
| + | |||
| + | '''Najwybitniejsi wychowankowie Andrzeja Siennickiego''': | ||
| + | *[[Zofia Kołakowska-Siennicka]] (jego żona) | ||
*Elżbieta Skowrońska-Katolik | *Elżbieta Skowrońska-Katolik | ||
| − | *Krystyna Hryniewicka-Kacperczyk | + | *[[Krystyna Hryniewicka-Kacperczyk]] |
*Anna Bukis | *Anna Bukis | ||
*Danuta Manowiecka | *Danuta Manowiecka | ||
| − | *Danuta Piecyk | + | *[[Danuta Piecyk]] |
*Barbara Waśniewska | *Barbara Waśniewska | ||
*Waldemar Gondek | *Waldemar Gondek | ||
| − | *Anna Ślipiko | + | *[[Anna Ślipiko]] |
| − | *Ryszard Szparak | + | *[[Ryszard Szparak]] |
| − | *Grażyna Prokopek | + | *[[Grażyna Prokopek]] |
| − | *Zuzanna Radecka | + | *Zuzanna Radecka |
*Kacper Kozłowski | *Kacper Kozłowski | ||
| + | |||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
| − | [http:// | + | *[[http://sport.wp.pl/kat,1762,title,Zmarl-Andrzej-Siennicki,wid,8758677,wiadomosc.html?ticaid=11403c sport.wp.pl]] |
| − | [[Kategoria: Sport|Siennicki, Andrzej]] [[Kategoria: Trenerzy|Siennicki, Andrzej]] [[Kategoria: | + | [[Kategoria: Sport|Siennicki, Andrzej]] [[Kategoria: Trenerzy|Siennicki, Andrzej]] [[Kategoria: 1945-1989|Siennicki, Andrzej]] [[Kategoria: 1990-|Siennicki, Andrzej]] [[Kategoria: Olsztyn|Siennicki, Andrzej]] |
Aktualna wersja na dzień 18:42, 19 sty 2015
| Andrzej Siennicki | |
| | |
| Imię i nazwisko | Andrzej Siennicki |
| Data i miejsce urodzenia | 23 października 1928 r., Warszawa |
| Data śmierci | 4 marca 2007 r., Olsztyn |
| Dyscyplina | lekkoatletyka |
Andrzej Siennicki (ur. 23 października 1928 r. w Warszawie, zm. 4 marca 2007 r. w Olsztynie) – trener lekkiej atletyki, pracował z reprezentantami Polski na dystansach 400 m, 800 m i 400 m przez płotki, przez wiele lat był związany z olsztyńską lekkoatletyką. Jednym z jego wychowanków jest Kacper Kozłowski.
Przebieg kariery sportowej
Jako zawodnik reprezentował barwy Spójni Warszawa. Indywidualnie największe sukcesy odnosił w biegu na 400 m przez płotki. W finale mistrzostw Polski w 1951 r. zajął ósmą lokatę. W 1954 roku był czwarty. W mistrzostwach Polski w 1952 r. w Grudziądzu zajął szóste miejsce w pięcioboju oraz szóste miejsce w Poznaniu w dziesięcioboju. Wraz z klubowymi kolegami zdobył tytuł mistrza Polski w sztafecie 4x100 m (Wrocław 1952 r.) oraz wicemistrza Polski w sztafecie 4x400 m (Zabrze 1956 r.).
Działalność szkoleniowa
Był absolwentem Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu oraz trenerem klasy mistrzowskiej. Przygotowywał kadrę olimpijską w konkurencjach kobiet i mężczyzn w sprintach i na średnich dystansach. Był uczestnikiem igrzysk olimpijskich w Rzymie (1960), jako obserwator i jako trener prowadzący w Monachium (1972), Montrealu (1976) i Moskwie (1980). Od 1976 r. był trenerem w Gwardii Olsztyn, a po rozwiązaniu tego klubu szkolił AZS Olsztyn.
Największym sukcesem trenerskim był jedyny dotychczas medal sztafety 4x400 m na igrzyskach olimpijskich w 1976 r. w Montrealu. Srebro zdobyli wówczas: Ryszard Podlas, Jan Werner, Zbigniew Jaremski i Jerzy Pietrzyk.
Po igrzyskach olimpijskich w Sydney (2000) został trenerem kadry pań w sztafecie 4x400 m. Przygotowywał tę sztafetę do Mistrzostw Europy w Monachium (2002). Zawodniczki zdobyły brązowy medal, ale bez trenera, który 26 lipca na obozie przygotowawczym przed mistrzostwami doznał poważnego wylewu, którego skutki już zawsze boleśnie odczuwał. Jego ostatnim wychowankiem był Kacper Kozłowski (AZS UWM Olsztyn), wielokrotny medalista mistrzostw Polski, mistrzostw Europy juniorów i Uniwersjady, członek pamiętnej brązowej sztafety 4x400 m Mistrzostw Świata w Osace (2007).
Najwybitniejsi wychowankowie Andrzeja Siennickiego:
- Zofia Kołakowska-Siennicka (jego żona)
- Elżbieta Skowrońska-Katolik
- Krystyna Hryniewicka-Kacperczyk
- Anna Bukis
- Danuta Manowiecka
- Danuta Piecyk
- Barbara Waśniewska
- Waldemar Gondek
- Anna Ślipiko
- Ryszard Szparak
- Grażyna Prokopek
- Zuzanna Radecka
- Kacper Kozłowski
