Andrzej Skrobacki: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 12: | Linia 12: | ||
|miejsce śmierci = Olsztyn | |miejsce śmierci = Olsztyn | ||
|przyczyna śmierci = | |przyczyna śmierci = | ||
| − | |miejsce spoczynku = | + | |miejsce spoczynku = Cmentarz komunalny w Olsztynie |
|opis_zawód = | |opis_zawód = | ||
|zawód = lekarz | |zawód = lekarz | ||
| Linia 21: | Linia 21: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| − | '''Andrzej Skrobacki''' (ur. 28 stycznia 1928 r. w Gniewkowie, zm. 2 lutego 1992 r. w [[Olsztyn|Olsztynie]]) – | + | '''Andrzej Skrobacki''' (ur. 28 stycznia 1928 r. w Gniewkowie, zm. 2 lutego 1992 r. w [[Olsztyn|Olsztynie]]) – doktor nauk medycznych, specjalista analityki lekarskiej, założyciel olsztyńskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Historii Medycyny i Farmacji. |
<br/> <br/> | <br/> <br/> | ||
==Życiorys== | ==Życiorys== | ||
| Linia 28: | Linia 28: | ||
W grudniu 1939 r. został wysiedlony wraz z rodziną do Iwanisk, gdzie ukończył 3 klasy gimnazjum na tajnych kompletach. Świadectwo dojrzałości uzyskał w Poznaniu w roku 1946. Studiował na Wydziale Lekarskim AM w Poznaniu, gdzie w 1952 r. uzyskał absolutorium. W tym samym roku odbył Kurs Przysposobienia Oficerów w Łodzi. Tamże otrzymał dyplom lekarza 17 grudnia 1952 r. Stopień dr n.med. otrzymał na podstawie pracy ''Polacy na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu w Królewcu''. | W grudniu 1939 r. został wysiedlony wraz z rodziną do Iwanisk, gdzie ukończył 3 klasy gimnazjum na tajnych kompletach. Świadectwo dojrzałości uzyskał w Poznaniu w roku 1946. Studiował na Wydziale Lekarskim AM w Poznaniu, gdzie w 1952 r. uzyskał absolutorium. W tym samym roku odbył Kurs Przysposobienia Oficerów w Łodzi. Tamże otrzymał dyplom lekarza 17 grudnia 1952 r. Stopień dr n.med. otrzymał na podstawie pracy ''Polacy na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu w Królewcu''. | ||
=== Praca === | === Praca === | ||
| − | Po promocji oficerskiej otrzymał przydział do jednostki WOP w Gliwicach, skąd przeniesiony został do Przemyśla, a następnie do Olsztyna na stanowisko asystenta Laboratorium Analitycznego w [[Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych|Szpitalu MSW]]. | + | Po promocji oficerskiej otrzymał przydział do jednostki WOP w Gliwicach, skąd przeniesiony został do Przemyśla, a następnie do [[Olsztyn|Olsztyna]] na stanowisko asystenta Laboratorium Analitycznego w [[Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych|Szpitalu MSW]]. |
W 1958 r. uzyskał specjalizację II st. z analityki lekarskiej. W latach 1963–1982 był kierownikiem Laboratorium Analitycznego Polikliniki KWMO oraz Przychodni Skórno-Wenerologicznej w Olsztynie. Od 1974 r. pracował w Wojewódzkim Zespole Pomocy Doraźnej w Olsztynie. | W 1958 r. uzyskał specjalizację II st. z analityki lekarskiej. W latach 1963–1982 był kierownikiem Laboratorium Analitycznego Polikliniki KWMO oraz Przychodni Skórno-Wenerologicznej w Olsztynie. Od 1974 r. pracował w Wojewódzkim Zespole Pomocy Doraźnej w Olsztynie. | ||
| Linia 34: | Linia 34: | ||
W 1982 r. przeszedł na emeryturę. | W 1982 r. przeszedł na emeryturę. | ||
===Działalność kulturalna i społeczna=== | ===Działalność kulturalna i społeczna=== | ||
| − | Był wiceprzewodniczącym Olsztyńskiego Oddziału PTL, członkiem Towarzystwa Naukowego Ośrodka Badań Naukowych, Polskiego Towarzystwa Historycznego, założycielem | + | Był wiceprzewodniczącym Olsztyńskiego Oddziału PTL, członkiem Towarzystwa Naukowego Ośrodka Badań Naukowych, Polskiego Towarzystwa Historycznego, założycielem olsztyńskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Historii Medycyny i Farmacji. |
| + | |||
| + | W 1980 r. wydał ''Album lekarzy-pionierów Okręgu Mazurskiego 1945-1946''. Współuczestniczył w organizowaniu [[Okręgowa Warmińsko-Mazurska Izba Lekarska w Olsztynie|OW-MIL w Olsztynie]]. Współredagował Biuletyn Lekarski. | ||
===Odznaczenia === | ===Odznaczenia === | ||
Odznaczony Złotym, Srebrnym i Brązowym Medalem "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny", Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim OOP. | Odznaczony Złotym, Srebrnym i Brązowym Medalem "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny", Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim OOP. | ||
| Linia 40: | Linia 42: | ||
Bednarski Z., "Rocznik Medyczny" 1997, tom V, volumen I, s. 150. | Bednarski Z., "Rocznik Medyczny" 1997, tom V, volumen I, s. 150. | ||
| − | [[Kategoria: Zdrowie|Skrobacki, Andrzej]] | + | [[Kategoria: Zdrowie|Skrobacki, Andrzej]][[Kategoria: Ochrona zdrowia|Skrobacki, Andrzej]] |
[[Kategoria: Lekarze i pielęgniarki|Skrobacki, Andrzej]] | [[Kategoria: Lekarze i pielęgniarki|Skrobacki, Andrzej]] | ||
[[Kategoria: 1945-1989|Skrobacki, Andrzej]] | [[Kategoria: 1945-1989|Skrobacki, Andrzej]] | ||
| − | [[Kategoria: | + | [[Kategoria: Olsztyn|Skrobacki, Andrzej]] |
Wersja z 21:13, 30 gru 2014
| Andrzej Skrobacki | |
| | |
| Data i miejsce urodzenia | 28 stycznia 1928 r. Gniewkowo |
| Data i miejsce śmierci | 2 lutego 1992 r. Olsztyn |
| Miejsce spoczynku | Cmentarz komunalny w Olsztynie |
| Zawód | lekarz |
Andrzej Skrobacki (ur. 28 stycznia 1928 r. w Gniewkowie, zm. 2 lutego 1992 r. w Olsztynie) – doktor nauk medycznych, specjalista analityki lekarskiej, założyciel olsztyńskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Historii Medycyny i Farmacji.
Spis treści
Życiorys
Syn Kazimierza i Anny z d. Zwierzyńskiej. Po śmierci ojca, w wieku 3 lat przeniósł się wraz z bratem i matką do Poznania.
Szkoła i wykształcenie
W grudniu 1939 r. został wysiedlony wraz z rodziną do Iwanisk, gdzie ukończył 3 klasy gimnazjum na tajnych kompletach. Świadectwo dojrzałości uzyskał w Poznaniu w roku 1946. Studiował na Wydziale Lekarskim AM w Poznaniu, gdzie w 1952 r. uzyskał absolutorium. W tym samym roku odbył Kurs Przysposobienia Oficerów w Łodzi. Tamże otrzymał dyplom lekarza 17 grudnia 1952 r. Stopień dr n.med. otrzymał na podstawie pracy Polacy na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu w Królewcu.
Praca
Po promocji oficerskiej otrzymał przydział do jednostki WOP w Gliwicach, skąd przeniesiony został do Przemyśla, a następnie do Olsztyna na stanowisko asystenta Laboratorium Analitycznego w Szpitalu MSW.
W 1958 r. uzyskał specjalizację II st. z analityki lekarskiej. W latach 1963–1982 był kierownikiem Laboratorium Analitycznego Polikliniki KWMO oraz Przychodni Skórno-Wenerologicznej w Olsztynie. Od 1974 r. pracował w Wojewódzkim Zespole Pomocy Doraźnej w Olsztynie.
W 1982 r. przeszedł na emeryturę.
Działalność kulturalna i społeczna
Był wiceprzewodniczącym Olsztyńskiego Oddziału PTL, członkiem Towarzystwa Naukowego Ośrodka Badań Naukowych, Polskiego Towarzystwa Historycznego, założycielem olsztyńskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Historii Medycyny i Farmacji.
W 1980 r. wydał Album lekarzy-pionierów Okręgu Mazurskiego 1945-1946. Współuczestniczył w organizowaniu OW-MIL w Olsztynie. Współredagował Biuletyn Lekarski.
Odznaczenia
Odznaczony Złotym, Srebrnym i Brązowym Medalem "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny", Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim OOP.
Bibliografia
Bednarski Z., "Rocznik Medyczny" 1997, tom V, volumen I, s. 150.
