Artur Linke: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
Linia 1: Linia 1:
 
{{Biogram infobox
 
{{Biogram infobox
  |imię i nazwisko      = Ks. Artur Linke  
+
  |imię i nazwisko      = Artur Linke  
 
  |imię i nazwisko org  =
 
  |imię i nazwisko org  =
 
  |pseudonim            =
 
  |pseudonim            =
Linia 20: Linia 20:
 
  |www                  =
 
  |www                  =
 
}}
 
}}
 
+
'''Artur Linke''' (ur. 2 maja 1887 r. w [[Olsztyn|Olsztynie]], zm. 26 stycznia 1945 r. w [[Jonkowo|Jonkowie]]) – ksiądz włączony w poczet warmińskich męczenników, którzy zginęli śmiercią męczeńską podczas II wojny światowej.
'''Ks. Artur Linke''' (ur. 2 maja 1887 r., zm. 26 stycznia 1945 r.) – włączony w poczet warmińskich męczenników, którzy zginęli śmiercią męczeńską podczas II wojny światowej.
 
 
<br/><br/>
 
<br/><br/>
 
== Życiorys ==  
 
== Życiorys ==  
===Sylwetka===
+
Po ukończeniu seminarium w [[Braniewo|Braniewie]], 4 lutego 1912 r. otrzymał święcenia kapłańskie z rąk [[Augustyn Bludau|bp. Augustyna Bludaua]]. Mszę św. prymicyjną odprawił w [[Kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Olsztynie|kościele pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Olsztynie]]. Nie zachowały się żadne informacje dotyczące jego rodzinnego domu i okresu dorastania.
Urodził się 2 maja 1887 r. w [[Olsztyn|Olsztynie]]. Po ukończeniu seminarium w [[Braniewo|Braniewie]], 4 lutego 1912 r. otrzymał święcenia kapłańskie z rąk [[Augustyn Bludau|bp. Augustyna Bludaua]]. Mszę św. prymicyjną odprawił w kościele pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Olsztynie. Nie zachowały się żadne informacje dotyczące jego rodzinnego domu i okresu dorastania.<br/>
+
 
Pierwsza miejscowość, w której pracował kapłan, to [[Stary Targ]]. W czasie I wojny światowej ks. Linke pełnił służbę sanitarną w wojsku. Po zakończeniu działań wojennych powrócił do Starego Targu.
+
W czasie I wojny światowej pełnił służbę sanitarną w wojsku. Po zakończeniu działań wojennych powrócił do Starego Targu.
20 marca 1919 r. mianowano go pierwszym wikariuszem w [[Biskupiec|Biskupcu]]. Po 10 latach pracy w Biskupcu został proboszczem w [[Parafia pw. św. Jana Chrzciciela w Jonkowie|parafii]] w [[Jonkowo|Jonkowie]].
+
===Praca===
Ze wspomnień parafian wynika, iż ks. Artur Linke był dobrym, głęboko wierzącym duszpasterzem. Jego zaangażowanie w życie lokalnej społeczności zaowocowało wielkim szacunkiem, którym cieszył się wśród mieszkańców obu miejscowości. Szczególną opieką otaczał osoby chore oraz robotników sezonowych i jeńców wojennych, którym podczas comiesięcznych Mszy św. – mimo zakazu władz nazistowskich – wygłaszał kazania w języku polskim. Wiele wysiłku i zaangażowania wkładał również w przygotowania dzieci do I Komunii świętej, jak i młodzieży do bierzmowania wzbudzając wśród nich głęboką wiarę. Jako dobry gospodarz dbał również o obiekty sakralne.<br/>
+
Pierwsza miejscowość, w której pracował ks. Artur Linke, to [[Stary Targ]]. 20 marca 1919 r. mianowano go pierwszym wikariuszem w [[Biskupiec|Biskupcu]]. Po 10 latach pracy w Biskupcu został proboszczem w [[Parafia pw. św. Jana Chrzciciela w Jonkowie|parafii św. Jana Chrzciciela]] w [[Jonkowo|Jonkowie]].
 +
 
 +
Ze wspomnień parafian wynika, iż ks. Artur Linke był dobrym, głęboko wierzącym duszpasterzem. Jego zaangażowanie w życie lokalnej społeczności zaowocowało wielkim szacunkiem, którym cieszył się wśród mieszkańców miejscowości. Szczególną opieką otaczał osoby chore oraz robotników sezonowych i jeńców wojennych, dla których podczas comiesięcznych mszy św. – mimo zakazu władz nazistowskich – wygłaszał kazania w języku polskim. Wiele wysiłku i zaangażowania wkładał również w przygotowania dzieci do I Komunii Świętej, jak i młodzieży do bierzmowania, wzbudzając wśród nich głęboką wiarę. Jako dobry gospodarz dbał również o obiekty sakralne.
 +
 
 
===Śmierć męczeńska===
 
===Śmierć męczeńska===
W styczniu 1945 r., kiedy do Jonkowa zbliżał się front i wojska radzieckie, ks. Artur wraz z gospodynią mimo grożącego niebezpieczeństwa postanowił pozostać na plebanii. Po wkroczeniu Sowietów, został wygnany z plebanii i uzyskał schronienie w domu jednego z miejscowych rolników. Tym, którzy postanowili uciec, udzielił błogosławieństwa. 21 stycznia 1945 r. odprawił w kościele w Jonkowie ostatnią przed śmiercią Mszę św. Pięć dni później zginął zastrzelony przez oficera radzieckiego. Na temat ostatnich dni jego życia oraz okoliczności śmierci nie ma zgodnych zeznań. Ciało ks. Artura Linke pochowano w zbiorowej mogile, a następnie pod krzyżem na cmentarzu w Jonkowie, gdzie w latach 60. ubiegłego wieku postawiono nagrobny kamień.<br>
+
W styczniu 1945 r., kiedy do Jonkowa zbliżał się front i wojska radzieckie, ks. Artur wraz z gospodynią mimo grożącego niebezpieczeństwa postanowił pozostać na plebanii. Po wkroczeniu sowietów został wygnany z plebanii i uzyskał schronienie w domu jednego z miejscowych rolników. Tym, którzy postanowili uciec, udzielił błogosławieństwa. 21 stycznia 1945 r. odprawił w kościele w Jonkowie ostatnią przed śmiercią mszę św. Pięć dni później zginął zastrzelony przez oficera radzieckiego. Na temat ostatnich dni jego życia oraz okoliczności śmierci nie ma zgodnych zeznań. Ciało ks. Artura Linke pochowano w zbiorowej mogile, a następnie pod krzyżem na cmentarzu w Jonkowie, gdzie w latach 60. ubiegłego wieku postawiono nagrobny kamień.<br>
  
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
Linia 40: Linia 42:
 
[[Kategoria: Jonkowo (gmina wiejska)|Linke, Artur]]
 
[[Kategoria: Jonkowo (gmina wiejska)|Linke, Artur]]
 
[[Kategoria: Warmińscy męczennicy|Linke, Artur]]
 
[[Kategoria: Warmińscy męczennicy|Linke, Artur]]
[[Kategoria: 1900-1945|Linke, Artur]]
+
[[Kategoria: 1919-1945|Linke, Artur]]

Wersja z 12:31, 28 sty 2015

Artur Linke

ks. Artur Linke
ks. Artur Linke
Data i miejsce urodzenia 2 maja 1887 r.
Olsztyn
Data i miejsce śmierci 26 stycznia 1945 r.
Jonkowo
Przyczyna śmierci śmierć męczeńska

Artur Linke (ur. 2 maja 1887 r. w Olsztynie, zm. 26 stycznia 1945 r. w Jonkowie) – ksiądz włączony w poczet warmińskich męczenników, którzy zginęli śmiercią męczeńską podczas II wojny światowej.

Życiorys

Po ukończeniu seminarium w Braniewie, 4 lutego 1912 r. otrzymał święcenia kapłańskie z rąk bp. Augustyna Bludaua. Mszę św. prymicyjną odprawił w kościele pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Olsztynie. Nie zachowały się żadne informacje dotyczące jego rodzinnego domu i okresu dorastania.

W czasie I wojny światowej pełnił służbę sanitarną w wojsku. Po zakończeniu działań wojennych powrócił do Starego Targu.

Praca

Pierwsza miejscowość, w której pracował ks. Artur Linke, to Stary Targ. 20 marca 1919 r. mianowano go pierwszym wikariuszem w Biskupcu. Po 10 latach pracy w Biskupcu został proboszczem w parafii św. Jana Chrzciciela w Jonkowie.

Ze wspomnień parafian wynika, iż ks. Artur Linke był dobrym, głęboko wierzącym duszpasterzem. Jego zaangażowanie w życie lokalnej społeczności zaowocowało wielkim szacunkiem, którym cieszył się wśród mieszkańców miejscowości. Szczególną opieką otaczał osoby chore oraz robotników sezonowych i jeńców wojennych, dla których podczas comiesięcznych mszy św. – mimo zakazu władz nazistowskich – wygłaszał kazania w języku polskim. Wiele wysiłku i zaangażowania wkładał również w przygotowania dzieci do I Komunii Świętej, jak i młodzieży do bierzmowania, wzbudzając wśród nich głęboką wiarę. Jako dobry gospodarz dbał również o obiekty sakralne.

Śmierć męczeńska

W styczniu 1945 r., kiedy do Jonkowa zbliżał się front i wojska radzieckie, ks. Artur wraz z gospodynią mimo grożącego niebezpieczeństwa postanowił pozostać na plebanii. Po wkroczeniu sowietów został wygnany z plebanii i uzyskał schronienie w domu jednego z miejscowych rolników. Tym, którzy postanowili uciec, udzielił błogosławieństwa. 21 stycznia 1945 r. odprawił w kościele w Jonkowie ostatnią przed śmiercią mszę św. Pięć dni później zginął zastrzelony przez oficera radzieckiego. Na temat ostatnich dni jego życia oraz okoliczności śmierci nie ma zgodnych zeznań. Ciało ks. Artura Linke pochowano w zbiorowej mogile, a następnie pod krzyżem na cmentarzu w Jonkowie, gdzie w latach 60. ubiegłego wieku postawiono nagrobny kamień.

Bibliografia

olsztyn.gosc.pl [15.11.2014]