Augustyn Bludau

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Wersja z dnia 15:01, 15 wrz 2014 autorstwa Arom (dyskusja | edycje) (Bibliografia)
Skocz do: nawigacja, szukaj
Augustyn Bludau

Augustyn Bludau
Augustyn Bludau
Data i miejsce urodzenia 6 marca 1862 r.
Dobre Miasto
Data i miejsce śmierci 9 lutego 1930 r.
w drodze z Fromborka
Przyczyna śmierci zawał serca

Augustyn Bludau (ur. 6 marca 1862 r. w Dobrym Mieście, zm. 9 lutego 1930 r.) – teolog katolicki, biskup warmiński w latach 1908–1930.

Życiorys

Augustyn Bludau urodził się w 1862 r. jako syn krawca Franciszka i Wilhelminy z domu Buchholz.

Szkoła i wykształcenie

W 1883 r. ukończył gimnazjum elbląskie, a następnie podjął studia filozoficzne i teologiczne w Liceum Hosianum w Braniewie. Święcenia kapłańskie przyjął we Fromborku 13 marca 1887 r.

W 1889 r., po dwuletnim pobycie w Kwidzynie, podjął studia w Münster, gdzie w 1891 r. uzyskał tytuł doktora teologii. Habilitował się w Liceum Hosianum w Braniewie.

Działalność

W 1887 r. Bludau został proboszczem w Kwidzynie. W 1891 r. ustanowiono go drugim wikariuszem w Braniewie. Trzy lata później, w 1894 r., stał się prefektem tamtejszego konwiktu.

26 listopada 1908 r. został wybrany przez kapitułę warmińską na biskupa warmińskiego. Stolica Apostolska zatwierdziła ten wybór 12 marca 1909 r.

Biskup szczególną troską otaczał młodzież, m.in. wspierał tworzenie szkół rolniczych dla córek i synów gospodarzy. Kontynuował działania biskupa Andrzeja Thiela w rozwoju diaspory na Mazurach, dążył do zwiększenia liczby stowarzyszeń działających przy kościołach. W 1911 r. za jego sprawą utworzono katolickie grupy młodzieżowe.

Po wybuchu I wojny światowej apelował do miejscowych proboszczów, aby nie opuszczali parafii i brali pod opiekę ludność cywilną. Po wojnie sprowadził na Warmię zakony, za pośrednictwem których chciał odbudować życie duchowe w regionie. Starał się nie pogłębiać antagonizmów niemiecko-polskich, nie wziął jednak w obronę szykanowanych księży polskich. Za jego rządów znacznie ograniczono język polski w kościołach. W 1922 r. zwołał synod diecezjalny.

Bludau zyskał uznanie jako biblista. Wydał śpiewnik, był autorem wielu prac, m.in.:

  • Das comma Joanneum
  • Die Juden in Rom
  • Die Pilgerreise der Aetheria
  • Ein Ausflug nach Baalbeck und Damascus

Był również współwydawcą pisma "Neutestamentliche Abhandlungen" (od 1908).

Bibliografia

Obłąk Jan, Kopiczko Andrzej, Historia Diecezji i Archidiecezji Warmińskiej, Olsztyn 2010.
Poczet biskupów warmińskich, pod red. Stanisława Achremczyka, Olsztyn 2008.