Bemowo Piskie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 37: | Linia 37: | ||
<br/> | <br/> | ||
== Dzieje miejscowości == | == Dzieje miejscowości == | ||
| − | Początkowo z nadania starosty piskiego w 1561 roku powstała tu karczma, którą założył i prowadził[[Andrzej (Jędrzej) Szlaga]] | + | Początkowo z nadania starosty piskiego w 1561 roku powstała tu karczma, którą założył i prowadził [[Andrzej (Jędrzej) Szlaga]]. Od nazwiska karczmarza osadę zaczęto nazywać Szlaga (Schlaga), Schlagakrug, Karczmisko. Osada należała do [[Parafia ewangelicka w Drygałach|parafii ewangelickiej]] w [[Drygały|Drygałach]]. W 1857 roku wieś była zamieszkana przez 112 osób, natomiast w roku 1867 przez 41 osób. |
Najnowsze dzieje miejscowości związane są z wojskiem. Już w latach 30. XX wieku powstały tu [[Poligon w Orzyszu|koszary letnie poligonu w Orzyszu]]. Po II wojnie światowej, w roku 1951 w tutejszej jednostce formowała się 29 Brygada Artylerii Haubic, wchodząca w skład [[8 Dywizja Artylerii Przełamania w Giżycku|8 Dywizji Artylerii Przełamania]] z siedzibą w [[Giżycko|Giżycku]]. Na wniosek dowódcy tej dywizji, płk. [[Czesław Czubryt-Borkowski|Czesława Czubryt-Borkowskiego]], Prezes Rady Ministrów Józef Cyrankiewicz 27 września 1955 roku zmienił nazwę miejscowości na Bemowo Piskie. Od 1960 roku Bemowo Piskie było siedzibą [[Ośrodek Szkolenia Specjalistów Artylerii w Bemowie Piskim| Ośrodka Szkolenia Specjalistów Artylerii]]. Później kilkakrotnie zmieniano nazwę jednostki, by w 1992 roku pozostać przy [[Centrum Szkolenia Specjalistów Wojsk Rakietowych w Bemowie Piskim|Centrum Szkolenia Specjalistów Wojsk Rakietowych ]]. Przy jednostce rozwinęło się osiedle wojskowe – tzw. zielony garnizon - które po rozformowaniu CSS WR nie tętni już takim życiem jak dawniej. Garnizon w Bemowie w dalszym ciągu wykorzystywany jest jako część [[Ośrodek Szkolenia Poligonowego Wojsk Lądowych w Orzyszu|Ośrodka Szkolenia Poligonowego Wojsk Lądowych w Orzyszu]]. | Najnowsze dzieje miejscowości związane są z wojskiem. Już w latach 30. XX wieku powstały tu [[Poligon w Orzyszu|koszary letnie poligonu w Orzyszu]]. Po II wojnie światowej, w roku 1951 w tutejszej jednostce formowała się 29 Brygada Artylerii Haubic, wchodząca w skład [[8 Dywizja Artylerii Przełamania w Giżycku|8 Dywizji Artylerii Przełamania]] z siedzibą w [[Giżycko|Giżycku]]. Na wniosek dowódcy tej dywizji, płk. [[Czesław Czubryt-Borkowski|Czesława Czubryt-Borkowskiego]], Prezes Rady Ministrów Józef Cyrankiewicz 27 września 1955 roku zmienił nazwę miejscowości na Bemowo Piskie. Od 1960 roku Bemowo Piskie było siedzibą [[Ośrodek Szkolenia Specjalistów Artylerii w Bemowie Piskim| Ośrodka Szkolenia Specjalistów Artylerii]]. Później kilkakrotnie zmieniano nazwę jednostki, by w 1992 roku pozostać przy [[Centrum Szkolenia Specjalistów Wojsk Rakietowych w Bemowie Piskim|Centrum Szkolenia Specjalistów Wojsk Rakietowych ]]. Przy jednostce rozwinęło się osiedle wojskowe – tzw. zielony garnizon - które po rozformowaniu CSS WR nie tętni już takim życiem jak dawniej. Garnizon w Bemowie w dalszym ciągu wykorzystywany jest jako część [[Ośrodek Szkolenia Poligonowego Wojsk Lądowych w Orzyszu|Ośrodka Szkolenia Poligonowego Wojsk Lądowych w Orzyszu]]. | ||
W 1935 roku w miejscowej szkole (data jej założenia nie jest znana) uczyło się 56. uczniów pod kierunkiem dwóch nauczycieli. W połowie lat 60. powstała na osiedlu nowa szkoła, tzw. tysiąclatka, wyposażona w sześć sal lekcyjnych, dwie pracownie, świetlicę, salę gimnastyczną oraz dwa mieszkania nauczycielskie. W Bemowie Piskim od 1995 roku znajduje się siedziba [[Rzymskokatolicka parafia wojskowa pw. św. Brata Alberta Chmielowskiego w Bemowie Piskim|parafii wojskowej pw. św. Brata Alberta Chmielowskiego]], która należy do Dekanatu Wojsk Lądowych Ordynariatu Polowego Wojska Polskiego. | W 1935 roku w miejscowej szkole (data jej założenia nie jest znana) uczyło się 56. uczniów pod kierunkiem dwóch nauczycieli. W połowie lat 60. powstała na osiedlu nowa szkoła, tzw. tysiąclatka, wyposażona w sześć sal lekcyjnych, dwie pracownie, świetlicę, salę gimnastyczną oraz dwa mieszkania nauczycielskie. W Bemowie Piskim od 1995 roku znajduje się siedziba [[Rzymskokatolicka parafia wojskowa pw. św. Brata Alberta Chmielowskiego w Bemowie Piskim|parafii wojskowej pw. św. Brata Alberta Chmielowskiego]], która należy do Dekanatu Wojsk Lądowych Ordynariatu Polowego Wojska Polskiego. | ||
Wersja z 18:40, 6 cze 2014
| Bemowo Piskie | |
| | |
![Strzelnica piechoty w Bemowie Piskim OSPWL Orzysz [06.06.2014]](/index.php/Plik:Strzelnica_piechoty_w_Bemowie_Piskim.jpg) Strzelnica piechoty w Bemowie Piskim OSPWL Orzysz [06.06.2014]
| |
| Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | piski |
| Gmina | Biała Piska |
| Liczba ludności (2010) | 4 254 |
| Strefa numeracyjna | (+48) 87 |
| Kod pocztowy | 12-230 |
| Tablice rejestracyjne | NPI |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Bemowo Piskie | |
| Położenie na mapie Polski  Bemowo Piskie | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Bemowo Piskie (dawniej Szlaga, niem. Schlaga, Schlagakrug, od 1945 r. Karczmisko, od 1955 r. obecna nazwa) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie piskim, w gminie Biała Piska. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego. W 2010 roku w Bemowie Piskim mieszkały 4254 osoby. Funkcję sołtysa pełni obecnie Paweł Łoniewski.
Spis treści
Położenie
Miejscowość położona w odległości około 15 km od Białej Piskiej i 13 km od Orzysza.
Dzieje miejscowości
Początkowo z nadania starosty piskiego w 1561 roku powstała tu karczma, którą założył i prowadził Andrzej (Jędrzej) Szlaga. Od nazwiska karczmarza osadę zaczęto nazywać Szlaga (Schlaga), Schlagakrug, Karczmisko. Osada należała do parafii ewangelickiej w Drygałach. W 1857 roku wieś była zamieszkana przez 112 osób, natomiast w roku 1867 przez 41 osób.
Najnowsze dzieje miejscowości związane są z wojskiem. Już w latach 30. XX wieku powstały tu koszary letnie poligonu w Orzyszu. Po II wojnie światowej, w roku 1951 w tutejszej jednostce formowała się 29 Brygada Artylerii Haubic, wchodząca w skład 8 Dywizji Artylerii Przełamania z siedzibą w Giżycku. Na wniosek dowódcy tej dywizji, płk. Czesława Czubryt-Borkowskiego, Prezes Rady Ministrów Józef Cyrankiewicz 27 września 1955 roku zmienił nazwę miejscowości na Bemowo Piskie. Od 1960 roku Bemowo Piskie było siedzibą Ośrodka Szkolenia Specjalistów Artylerii. Później kilkakrotnie zmieniano nazwę jednostki, by w 1992 roku pozostać przy Centrum Szkolenia Specjalistów Wojsk Rakietowych . Przy jednostce rozwinęło się osiedle wojskowe – tzw. zielony garnizon - które po rozformowaniu CSS WR nie tętni już takim życiem jak dawniej. Garnizon w Bemowie w dalszym ciągu wykorzystywany jest jako część Ośrodka Szkolenia Poligonowego Wojsk Lądowych w Orzyszu.
W 1935 roku w miejscowej szkole (data jej założenia nie jest znana) uczyło się 56. uczniów pod kierunkiem dwóch nauczycieli. W połowie lat 60. powstała na osiedlu nowa szkoła, tzw. tysiąclatka, wyposażona w sześć sal lekcyjnych, dwie pracownie, świetlicę, salę gimnastyczną oraz dwa mieszkania nauczycielskie. W Bemowie Piskim od 1995 roku znajduje się siedziba parafii wojskowej pw. św. Brata Alberta Chmielowskiego, która należy do Dekanatu Wojsk Lądowych Ordynariatu Polowego Wojska Polskiego.
Sport
W Bemowie działał Klub piłkarski ''Jurand'' w Bemowie Piskim, który u szczytu swych osiągnięć sportowych (sezon 1966/1967) występował w III lidze.
Edukacja
Aktualnie (2013) w Bemowie znajduje się Szkoła Podstawowa im. gen. Józefa Bema oraz przedszkole.
Bibliografia
- Achremczyk Stanisław, Historia Warmii i Mazur, t. I, Olsztyn 2011.
- Białuński Grzegorz, Kolonizacja „Wielkiej Puszczy” (do 1568 roku) – starostwa piskie, ełckie, straduńskie, zelkowskie i węgoborskie (węgorzewskie), Olsztyn 2002.
- Hippel Rudolf von, Przegląd statystycznych i innych uwarunkowań powiatu Johannisburg na podstawie przeprowadzonego spisu powszechnego w dniu 3 grudnia 1867 r. wg zestawienia starosty von Hippela w roku 1868, Znad Pisy, nr 19-20, 2010-2011, ss. 83-157.
- Pisz. Z dziejów miasta i powiatu, red. Wanda Korycka, Olsztyn 1970.
- Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857
- Internetowy System Aktów Prawnych[09.09.2013]
- Stowarzyszenie 2 Korpusu OP [09.09.2013]
- Ordynariat Polowy w Polsce [09.09.2013]
- Bank Danych Lokalnych GUS [09.09.2013]
- OSPWL Orzysz [06.06.2014]
