Biała Olecka: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
Linia 35: Linia 35:
 
<br/>
 
<br/>
 
== Dzieje miejscowości ==
 
== Dzieje miejscowości ==
Wieś powstała w ramach kolonizacji północno-wschodnich terenów [[Prusy Książęce|Prus Książęcych]]. W 1562 roku książę [[Albrecht Hohenzollern]] nadał Jerzemu von Diebesowi 150 łanów na [[Prawo lenne|prawie lennym]], zwalniając go również na 20 lat od podatków. Cześć owego nadania (66 łanów) stanowiła wieś [[Plewki]], zaś na pozostałych łanach powstała wieś szlachecka [[Drozdowo]] oraz majątek ziemski w Białej Oleckiej. Biała należała do [[Parafia ewangelicka w Mieruniszkach|parafii ewangelickiej w Mieruniszkach]]. Pod koniec XVII wieku mieszkał tutaj major wojsk polskich [[Gotard von Buddenbrock]], zaś w połowie następnego stulecia polski nadleśniczy [[Ludwik Kazimierz Daszkiewicz]]. W XVIII wieku majątek należał do polskich rodzin szlacheckich: [[Rodzina Semkowskich|Semkowskich]] i [[Rodzina Warkojów|Warkojów]]. W tym samym okresie wybudowano w Białej młyn. W połowie XIX wieku wieś i majątek liczyły łącznie 291 mieszkańców, a pod koniec tego samego stulecia majątek obejmował 664 ha i należał do największych w powiecie oleckim. Po [[II wojna światowa na warmii i | wojnie światowej]] na bazie majątku utworzono Państwowe Gospodarstwo Rolne.
+
Wieś powstała w ramach kolonizacji północno-wschodnich terenów [[Prusy Książęce|Prus Książęcych]]. W 1562 roku książę [[Albrecht Hohenzollern]] nadał Jerzemu von Diebesowi 150 łanów na [[Prawo lenne|prawie lennym]], zwalniając go również na 20 lat od podatków. Cześć owego nadania (66 łanów) stanowiła wieś [[Plewki]], zaś na pozostałych łanach powstała wieś szlachecka [[Drozdowo]] oraz majątek ziemski w Białej Oleckiej. Biała należała do [[Parafia ewangelicka w Mieruniszkach|parafii ewangelickiej w Mieruniszkach]]. Pod koniec XVII wieku mieszkał tutaj major wojsk polskich [[Gotard von Buddenbrock]], zaś w połowie następnego stulecia polski nadleśniczy [[Ludwik Kazimierz Daszkiewicz]]. W XVIII wieku majątek należał do polskich rodzin szlacheckich: [[Rodzina Semkowskich|Semkowskich]] i [[Rodzina Warkojów|Warkojów]]. W tym samym okresie wybudowano w Białej młyn. W połowie XIX wieku wieś i majątek liczyły łącznie 291 mieszkańców, a pod koniec tego samego stulecia majątek obejmował 664 ha i należał do największych w powiecie oleckim. Po [[II wojna światowa na Warmii i Mazurach| II wojnie światowej]] na bazie majątku utworzono Państwowe Gospodarstwo Rolne.
  
 
Szkołę we wsi założono w 1765 roku. W 1935 roku zatrudnionych w niej było dwóch nauczycieli, a do ośmiu klas uczęszczało ogółem 102. dzieci.  
 
Szkołę we wsi założono w 1765 roku. W 1935 roku zatrudnionych w niej było dwóch nauczycieli, a do ośmiu klas uczęszczało ogółem 102. dzieci.  
Linia 56: Linia 56:
 
<br/>
 
<br/>
  
 
+
[[Kategoria: Powiat olecki]]  
 
+
[[Kategoria: Gmina Olecko]]  
[[Kategoria: Miejscowość]] [[Kategoria: Powiat olecki]] [[Kategoria: Gmina Olecko]] [[Kategoria: Wieś niesołecka]]
+
[[Kategoria: Wsie niesołeckie]]
 +
[[Kategoria: 1501-1600]]

Wersja z 10:00, 17 cze 2014

Biała Olecka

Biała Olecka. Pałac Wikipedia [06.06.2014]
Biała Olecka. Pałac Wikipedia [06.06.2014]
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat olecki
Gmina Olecko
Sołectwo Lenarty
Liczba ludności (2010) 66
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Biała Olecka
Biała Olecka
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Biała Olecka
Biała Olecka
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Biała Olecka (niem. Bialla, od 1903 r. Billstein) – wieś niesołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie oleckim, w gminie Olecko. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa suwalskiego. W latach 1999-2001 wieś wchodziła w skład powiatu olecko-gołdapskiego. Miejscowość w 2010 roku liczyła 66. mieszkańców. Wieś wchodzi w skład sołectwa Lenarty, w którym funkcję sołtysa sprawuje obecnie Stanisław Ciechanowicz[1].

Położenie

Wieś położona jest w północno-wschodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, we wschodniej części Pojezierza Zachodniosuwalskiego, nad rzeką Legą, 12 km na północ od Olecka. Na północ od wsi znajdowało się dawniej jezioro. Obecnie tereny te zwane są Bialskimi Łąkami (ok. 66 ha).

Dzieje miejscowości

Wieś powstała w ramach kolonizacji północno-wschodnich terenów Prus Książęcych. W 1562 roku książę Albrecht Hohenzollern nadał Jerzemu von Diebesowi 150 łanów na prawie lennym, zwalniając go również na 20 lat od podatków. Cześć owego nadania (66 łanów) stanowiła wieś Plewki, zaś na pozostałych łanach powstała wieś szlachecka Drozdowo oraz majątek ziemski w Białej Oleckiej. Biała należała do parafii ewangelickiej w Mieruniszkach. Pod koniec XVII wieku mieszkał tutaj major wojsk polskich Gotard von Buddenbrock, zaś w połowie następnego stulecia polski nadleśniczy Ludwik Kazimierz Daszkiewicz. W XVIII wieku majątek należał do polskich rodzin szlacheckich: Semkowskich i Warkojów. W tym samym okresie wybudowano w Białej młyn. W połowie XIX wieku wieś i majątek liczyły łącznie 291 mieszkańców, a pod koniec tego samego stulecia majątek obejmował 664 ha i należał do największych w powiecie oleckim. Po II wojnie światowej na bazie majątku utworzono Państwowe Gospodarstwo Rolne.

Szkołę we wsi założono w 1765 roku. W 1935 roku zatrudnionych w niej było dwóch nauczycieli, a do ośmiu klas uczęszczało ogółem 102. dzieci.

Zabytki

  • zespół pałacowo-parkowy z początku XX wieku: pałac, park, spichlerz, gorzelnia, chlewnia, obora (obecnie magazyn), stajnia (obecnie mieszalnia pasz), kuźnia, dom ogrodnika (obecnie budynek mieszkalny), stodoła
  • zespół budynków szkolnych z początku XX wieku: szkoła i budynek gospodarczy
  • most kolejowy na nieczynnej linii wąskotorowej Olecko - Garbas (woj. podlaskie), 1911
  • most drogowy nad nieczynną linią wąskotorową Olecko - Garbas, 1911
  • cmentarz ewangelicki z XIX wieku

Bibliografia

  1. Olecko. Z dziejów miasta i powiatu, red. Andrzej Wakar i in., Olsztyn 1974.
  2. Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
  3. Wojewódzka Ewidencja Zabytków [12.11.2013]
  4. Gminna Ewidencja Zabytków [12.11.2013]
  5. Bank Danych Lokalnych GUS [12.11.2013]
  6. Wikipedia [06.06.2014]

Przypisy