Bielistka siwa: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 28: | Linia 28: | ||
| − | + | Bielistka siwa występuje w postaci dużych, często wysokich poduszkowatych skupisk, w sprzyjających warunkach dorastających do 1 metra średnicy. Gametofit jest krótki, dorastający od 1 do 12,5 cm długości, widlasto rozgałęziony i gęsto ulistniony. Listki są wzniesione, około 3–9 mm długości, lancetowate. Sporofit ma około 8–18 mm długości i jest czerwonawy. Puszka zarodniowa jest silnie zagięta, długości 1,5–2 mm. Wieczko długości 1,5-2 mm, czerwone lub czerwonobrązowe, z ciemnoczerwonym perystomem. | |
<br/> | <br/> | ||
| Linia 35: | Linia 35: | ||
| − | + | Roślina pospolita w prawie całym kraju - występuje w podmokłych lasach, głównie iglastych, na wilgotnych łąkach, skałach oraz wrzosowiskach. Jest to gatunek wyróżniający rozpowszechnionego na znacznej powierzchni kraju zespołu leśnego określanego jako suboceaniczny bór sosnowy świeży ''Leucobryo-Pinetum''. | |
<br/> | <br/> | ||
| Linia 42: | Linia 42: | ||
| − | + | Bielistka siwa objęta jest częściową ochroną na terenie Polski na podstawie Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 5 stycznia 2012 r. w sprawie ochrony gatunkowej roślin. | |
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 00:21, 30 mar 2014
| Bielistka siwa | |
| | |
| Leucobryum glaucum | |
| Hedw. | |
 Bielistka siwa w runie boru świeżego | |
| Systematyka | |
| Królestwo | rośliny |
| Gromada | mchy |
| Klasa | prątniki |
| Rząd | widłozębowce |
| Rodzina | widłozębowate |
| Rodzaj | bielistka |
| Gatunek | bielistka siwa |
| Synonimy | |
Bielistka siwa (Leucobryum glaucum Hedw.) - gatunek mchu należący do rodziny widłozębowatych (Dicranaceae).
Spis treści
Morfologia
Bielistka siwa występuje w postaci dużych, często wysokich poduszkowatych skupisk, w sprzyjających warunkach dorastających do 1 metra średnicy. Gametofit jest krótki, dorastający od 1 do 12,5 cm długości, widlasto rozgałęziony i gęsto ulistniony. Listki są wzniesione, około 3–9 mm długości, lancetowate. Sporofit ma około 8–18 mm długości i jest czerwonawy. Puszka zarodniowa jest silnie zagięta, długości 1,5–2 mm. Wieczko długości 1,5-2 mm, czerwone lub czerwonobrązowe, z ciemnoczerwonym perystomem.
Rozmieszczenie i ekologia
Roślina pospolita w prawie całym kraju - występuje w podmokłych lasach, głównie iglastych, na wilgotnych łąkach, skałach oraz wrzosowiskach. Jest to gatunek wyróżniający rozpowszechnionego na znacznej powierzchni kraju zespołu leśnego określanego jako suboceaniczny bór sosnowy świeży Leucobryo-Pinetum.
Wartość użytkowa
Bielistka siwa objęta jest częściową ochroną na terenie Polski na podstawie Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 5 stycznia 2012 r. w sprawie ochrony gatunkowej roślin.
Ciekawostki
Drzewostan zespołu Leucobryo-Pinetum tworzy sosna zwyczajna z domieszką brzozy brodawkowatej, dębu bezszypułkowego i świerka. W podszycie dominują jałowce, kruszyna i jarzębina, w runie - borówka czarna, borówka brusznica, wrzos oraz śmiałek pogięty. Bujna jest także warstwa mszysta utworzona między innymi przez rokiet, płonnik i bielistkę w miejscach bardziej wilgotnych. Miejsca suchsze i prześwietlone opanowują porosty. Zespół ten występuje niemal całej Polsce, z wyjątkiem części północno-wschodniej. W tej części kraju zastępuje go zespół kontynentalnego boru sosnowego świeżego Peucedano-Pinetum. W runie tego zespołu występuje kostrzewa owcza. Bujna warstwa mszysta pozbawiona jest ponadto bielistki.
Bibliografia
Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 5 stycznia 2012 r. w sprawie ochrony gatunkowej roślin. [1]
Linki zewnętrzne
http://pl.wikipedia.org/wiki/Bielistka_siwa
http://pl.wikipedia.org/wiki/Suboceaniczny_b%C3%B3r_sosnowy_%C5%9Bwie%C5%BCy
http://pl.wikipedia.org/wiki/Kontynentalny_b%C3%B3r_sosnowy_%C5%9Bwie%C5%BCy
