Bociania wieś w Klejnowie
| Wielka architektura sakralna | |
| | |
| typ obiektu: | kościół |
| datacja: | 1763 |
| powiat: | nowo miejski |
| gmina: | Lubawa |
| miejscowość: | Rożental |
| parafia: | rzymsko-katolicka |
Kościół
Spis treści
Położenie
Opis
Ciekawostki
Bibliografia
Klejnowo jest niewielką wsią położoną na Wybrzeżu Staropruskim. Dawna nazwa wsi - Klenau (Dorf), zaś nazwa pierwotna - campus Cleynow. Jej początki sięgają VIII wieku i związane są z kulturą pruską. W tamtych czasach wzniesienie, na którym znajduje się wieś stanowiło obronną wyspę w delcie rzeki Pasłęki. Data pierwszej lokacji lub wzmianki wskazują na 1286 rok. Pierwotny charakter wsi stanowiła wielka własność.
Wieś znana jest w okolicy i w świecie ornitologów z licznych bocianich gniazd, jakie wieńczą dachy domostw i budynków gospodarczych. W szczytowym czasie zarejestrowano tu 25 zasiedlonych gniazd. To sprawia, że wieś wyróżnia się na tle innych „bocianich wsi” w bliższej np. Gronowo, Pęciszewo i dalszej okolicy np. Płonne, Pogrodzie. Obecnie gniazd jest mniej. Okoliczny teren, przypominający Żuławy Wiślane, tłumaczy ilość tych ptaków w tym miejscu.
We wsi dwie kapliczki. Jedna powstała z piaskowca, a druga z dzwonniczką, murowana z cegły.
Za wsią punkt widokowy na odległy po stronie zachodniej Frombork, na północ Zalew Wiślany i Mierzeję Wiślaną, zaś na południe Braniewo.
