Bociania wieś we Lwowcu: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja zweryfikowana][wersja zweryfikowana]
(Bibliografia)
Linia 13: Linia 13:
 
[[Plik:lw3.jpg|right|thumb|300px|Bociania wieś we Lwowcu. © Stanisław Kuprjaniuk]]
 
[[Plik:lw3.jpg|right|thumb|300px|Bociania wieś we Lwowcu. © Stanisław Kuprjaniuk]]
 
[[Plik:lw2.jpg|right|thumb|300px|Bociania wieś we Lwowcu. © Stanisław Kuprjaniuk]]
 
[[Plik:lw2.jpg|right|thumb|300px|Bociania wieś we Lwowcu. © Stanisław Kuprjaniuk]]
[[Lwowiec]] (niem. Löwenstein) – wieś położona w [[gmina Sepopol|gminie Sępopol]], w [[powiat bartoszycki|powiecie bartoszyckim]].
+
[[Lwowiec]] (niem. Löwenstein) – wieś położona w [[Sepopol (gmina miejsko-wiejska)|gminie Sępopol]], w [[Powiat bartoszycki|powiecie bartoszyckim]].
 
<br/>
 
<br/>
 
== Opis ==
 
== Opis ==

Wersja z 08:27, 27 cze 2014

Bociania wieś we Lwowcu

typ obiektu: Wieś bociania
powiat: bartoszycki
gmina: Sępopol
miejscowość: Lwowiec

Bociania wieś we Lwowcu

Położenie

Bociania wieś we Lwowcu. © Stanisław Kuprjaniuk
Bociania wieś we Lwowcu. © Stanisław Kuprjaniuk
Bociania wieś we Lwowcu. © Stanisław Kuprjaniuk

Lwowiec (niem. Löwenstein) – wieś położona w gminie Sępopol, w powiecie bartoszyckim.

Opis

Współcześnie wieś słynie z dużej liczby gnieżdżących się bocianów białych.

Wieś została założona przez Krzyżaków, lokowana na prawie chełmińskim przez Wielkiego Mistrza Zakonu Krzyżackiego Winrich von Kniprode w 1366 roku. Przywilej lokacyjny nadawał wsi 64 włóki, z których 4 przeznaczono na utrzymanie kościoła parafialnego oraz zezwalał na założenie dwóch karczm. Wieś pierwotnie rozwijała się na układzie owalnicy z zachowaną tradycyjną zabudową siedlisk z dominującym w krajobrazie murowanym, gotyckim kościołem, wzniesionym w latach 1372-1374. Domy w Lwowcu są w większości tynkowane, kryte czerwoną dachówką. Przez wieś przepływa struga Mamłak zbierająca wodę z pobliskich pól i łąk, wpadająca do płynącej w niedalekiej odległości, na południe od wsi, rzeki Guber.

Wieś otoczona jest polami uprawnymi i łąkami oraz rozciągającymi się w niewielkiej odległości lasami. Teren płaski z małymi oczkami wodnymi i torfowiskami, podmokły, zalewany w okresie wiosennym i jesiennym wzdłuż cieków wodnych. Takie środowisko sprzyja bytności w tej i innych przygranicznych miejscowościach dużej populacji bocianów białych. Na dachach domostw i budynków gospodarczych można odnotować dużą liczbę bocianich gniazd, w których, w sezonie lęgowym, pary wychowują po kilkoro młodych piskląt. Na szczególną uwagę zasługuje gotycki kościół, który, zarówno na szczycie wschodnim, jak i na szczytach wieży, posiada niespotykaną nigdzie liczbę gniazd.

Ciekawostki

We wsi znajduje się gotycki kościół parafialny pw. Matki Bożej Szkaplerznej, ufundowany najprawdopodobniej przez Konrada von Wallenrode. Budowla salowa z wieżą w zachodniej części, zakrystia z północnej i przeciwległa do niej kruchta. Nawę wzniesiono pod koniec XIV wieku, później powstało przyziemie wieży, którą podwyższono pod koniec XV wieku. Kościół uszkodzony został przez orkan w 1818 roku. Neogotyckie szczyty oraz dach pochodzą z 1860 roku. We wnętrzu zachował się późnogotycki tryptyk z około 1500 roku i bogato zdobiona manierystyczna ambona z lat 1608-1609, zdobiona ornamentem okuciowym.

Bibliografia

Szynkowski Jerzy, Masurische Storchenwelt. Ein Sommer mit dem eleganten Vogel, Kętrzyn 2003.

Zduniak Jan, Zduniak Agnieszka, Reisefuehrer Masuren und Umgebung, Kętrzyn 2006.