Bogusław Oblewski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Ludzie sportu infobox | {{Ludzie sportu infobox | ||
|nazwa = Bogusław Oblewski | |nazwa = Bogusław Oblewski | ||
| − | |grafika = | + | |grafika = Boguslaw_Oblewski.jpg |
| − | |podpis grafiki = | + | |podpis grafiki = z archiwum Janusza Poryckiego |
|Imię i Nazwisko = Bogusław Oblewski | |Imię i Nazwisko = Bogusław Oblewski | ||
|Data i miejsce urodzenia = 11 października 1957 roku w Kraśniku | |Data i miejsce urodzenia = 11 października 1957 roku w Kraśniku | ||
Wersja z 09:55, 16 paź 2014
| Bogusław Oblewski | |
| | |
 z archiwum Janusza Poryckiego | |
| Imię i nazwisko | Bogusław Oblewski |
| Data i miejsce urodzenia | 11 października 1957 roku w Kraśniku |
| Dyscyplina | Piłka nożna |
| Największy sukces | Mistrz Polski |
Bogusław Oblewski (ur. 11 października 1957 roku w Kraśniku) – Zawodnik I-ligowych klubów polskich, mistrz Polski, podpora defensywy Stomilu w I lidze
Przebieg kariery sportowej
Swoją karierę rozpoczął w Stali Kraśnik, gdzie grał prawie 10 lat. W 1978 roku przeszedł do Legii Warszawa. Tam jednak nie mógł znaleźć miejsca w podstawowym składzie, więc wyjechał do Poznania. Z Lechem dwukrotnie zdobył tytuł mistrza Polski i raz Puchar Polski. Mimo, że był obrońcą zdobywał bramki dla swej drużyny. Od 1984 roku występował w Lechii Gdańsk, w której rozegrał około 100 meczów zdobywając gole. Po czterech sezonach wyemigrował na rok do Szwecji, reprezentując IFC Delbso. W 1992 roku wrócił do Polski. Trafił do Stomilu Olsztyn. Z klubem awansował do ekstraklasy, w której rozegrał jeszcze dwa sezony, po czym zakończył karierę. Był wśród kibiców jedną z najpopularniejszych postaci. Otrzymał pseudonim „Bolo”. U schyłku profesjonalnej gry został trenerem w klubie olsztyńskim. Następnie trenował takie kluby jak: Okęcie Warszawa, Gwardia Warszawa, Mazowsze Grójec, Ruch Wysokie Mazowieckie, Jeziorak Iława, Pomezania Malbork, Narew Ostrołęka, Okęcie Warszawa, Hutnik Warszawa, Orkan Rumia, Żyrardowianka.
