Borawskie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
(Bibliografia)
(Zabytki)
 
(Nie pokazano 8 wersji utworzonych przez 5 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
{{Wieś infobox
 
{{Wieś infobox
|nazwa                = Borawskie
+
|nazwa                = Borawskie
 
  |herb wsi              =  
 
  |herb wsi              =  
 
  |flaga wsi            =   
 
  |flaga wsi            =   
 
  |herb artykuł          =
 
  |herb artykuł          =
 
  |dopełniacz wsi        =  
 
  |dopełniacz wsi        =  
  |zdjęcie              = Borawskie. Pomnik.jpg
+
  |zdjęcie              =  
  |opis zdjęcia          = Borawskie. Pomnik 
+
  |opis zdjęcia          =  
  |rodzaj miejscowości  =  
+
  |rodzaj miejscowości  = wieś sołecka
 
  |województwo          = warmińsko-mazurskie
 
  |województwo          = warmińsko-mazurskie
 
  |powiat                = olecki
 
  |powiat                = olecki
Linia 29: Linia 29:
 
  |www                  =
 
  |www                  =
 
}}<br/>
 
}}<br/>
''' Borawskie ''' (niem. ''Borawsken'', od 1938 r. ''Deutscheck'') – [[wieś sołecka]] położona w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat olecki|powiecie oleckim]], w [[gmina Olecko|gminie Olecko]]. W latach 1975-1998 miejscowość należała [[podział administracyjny|administracyjnie]] do [[województwo suwalskie|województwa suwalskiego]]. W latach 1999-2001 wieś wchodziła w skład [[powiat olecko-gołdapski|powiatu olecko-gołdapskiego]].
+
''' Borawskie ''' (niem. ''Borawsken'', od 1938 r. ''Deutscheck'') – wieś sołecka położona w [[Województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko–mazurskim]], w [[Powiat olecki|powiecie oleckim]], w [[Olecko (gmina miejsko-wiejska)|gminie Olecko]]. W latach 1975–1998 miejscowość należała [[Podział administracyjny|administracyjnie]] do [[Województwo suwalskie|województwa suwalskiego]]. W latach 1999–2001 wieś wchodziła w skład [[Powiat olecko-gołdapski|powiatu olecko–gołdapskiego]]. Miejscowość w 2010 roku liczyła 274 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[Marek Chlebus]]<ref>[http://www.umolecko.bip.doc.pl/ Strona Urzędu Miasta Olecko] </ref>.
 
+
<br/><br/>
Miejscowość w 2010 roku liczyła 274 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[Walenty Sejnowski]]<ref>http://www.umolecko.bip.doc.pl/index.php?dz=4&id=14040 [data dostępu: 5.12.2013]</ref>.
 
 
 
<br/>
 
  
 
== Położenie ==
 
== Położenie ==
Wieś położona jest w północno-wschodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, we wschodniej części [[Pojezierze Zachodniosuwalskie|Pojezierza Zachodniosuwalskiego]], 13 km na północny wschód od [[Olecko|Olecka]]; na północ od drogi wojewódzkiej nr 653, przy granicy z województwem podlaskim. Las rozciągający się na zachód i południowy zachód od wsi zwany jest Lasem Borawskim.
+
Wieś położona jest w północno–wschodniej części województwa warmińsko–mazurskiego, we wschodniej części [[Pojezierze Zachodniosuwalskie|Pojezierza Zachodniosuwalskiego]], 13 km na północny wschód od [[Olecko|Olecka]]; na północ od drogi wojewódzkiej nr 653, przy granicy z województwem podlaskim. Las rozciągający się na zachód i południowy zachód od wsi zwany jest [[Las Borawski |Lasem Borawskim]].
 
 
 
<br/>
 
<br/>
  
 
== Dzieje miejscowości ==
 
== Dzieje miejscowości ==
Wieś powstała w ramach kolonizacji północno-wschodnich terenów [[Prusy Książęce|Prus Książęcych]]. Dokładna data jej założenia nie jest znana. W 1561 roku starosta [[Wawrzyniec von Halle]] odnowił przywilej braciom Jakubowi, Jordanowi i Sobiechowi Borawskim, w któym potwierdzał, iż ich ojciec, Piotr Borawski, zakupił za 198 [[grzywana|grzywien]] sześć łanów sołeckich, zobowiązując się do założenia na 60 łanach wsi czynszowej na [[prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]]; osiedleńcy mieli zapewnione 10 lat [[wolnizna|wolnizny]]. Można więc przyjąć, że Borawskie powstały w połowie XVI wieku. Wieś należała do [[parafia ewangelicka w Mieruniszkach|parafii ewangelickiej w Mieruniszkach]].
+
Wieś powstała w ramach kolonizacji północno–wschodnich terenów [[Prusy Książęce|Prus Książęcych]]. Dokładna data jej założenia nie jest znana. W 1561 roku starosta [[Wawrzyniec von Halle]] odnowił przywilej braciom [[Jakub Borawski |Jakubowi]], [[Jordan Borawski |Jordanowi]] i [[Sobiech Borawski|Sobiechowi]] Borawskim, w którym potwierdzał, iż ich ojciec, [[Piotr Borawski]], zakupił za 198 grzywien sześć łanów sołeckich, zobowiązując się do założenia na 60 łanach [[Wieś czynszowa |wsi czynszowej]] na [[Prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]]; osiedleńcy mieli zapewnione 10 lat [[Wolnizna|wolnizny]]. Można więc przyjąć, że Borawskie powstały w połowie XVI wieku. Wieś należała do [[Parafia ewangelicka w Mieruniszkach|parafii ewangelickiej w Mieruniszkach]].
  
Szkołę we wsi założono w pierwszej połowie XVIII wieku (około 1737-1740). W 1935 roku zatrudniony w niej był jeden nauczyciel, a w ośmiu klasach uczęszczało do niej ogółem 56 dzieci. Po [[II wojna światowa|II wojnie światowej]] szkołę uruchomiono ponownie w sierpniu 1945 roku jako jedną z pierwszych szkół w powiecie oleckim; pracował w niej wówczas jeden nauczyciel.
+
Szkołę we wsi założono w pierwszej połowie XVIII wieku (około 1737–1740). W 1935 roku zatrudniony w niej był jeden nauczyciel, a w ośmiu klasach uczęszczało do niej ogółem 56 dzieci. Po [[II wojna światowa na Warmii i Mazurach|II wojnie światowej]] szkołę uruchomiono ponownie w sierpniu 1945 roku jako jedną z pierwszych szkół w powiecie oleckim; pracował w niej wówczas jeden nauczyciel.
  
Na początku 1945 roku Borawskie zostały częściowo zniszczone w wyniku ostrzału artyleryjskiego. W pierwszych latach powojennych w tych okolicach działały oddziały zbrojne podziemia niepodległościowego. W pierwszej połowie 1946 roku zginął z ich ręki mieszkaniec wsi, członek Polskiej Partii Robotniczej; uprowadzony został również wójt [[gmina Borawskie|gminy]] [[Bolesław Chrzanowski]], któremu udało się uciec. Siedziba gminy w tym okresie znajdowała się w [[Szczecinki|Szczecinkach]]; ostatecznie w 1950 roku gminę przemianowano na [[gmina Szczecinki|Szczecinki]].  
+
Na początku 1945 roku Borawskie zostały częściowo zniszczone w wyniku ostrzału artyleryjskiego. W pierwszych latach powojennych w tych okolicach działały oddziały zbrojne podziemia niepodległościowego. W pierwszej połowie 1946 roku zginął z ich ręki mieszkaniec wsi, członek Polskiej Partii Robotniczej; uprowadzony został również wójt gminy [[Bolesław Chrzanowski]], któremu udało się uciec. Siedziba gminy w tym okresie znajdowała się w [[Szczecinki|Szczecinkach]]; ostatecznie w 1950 roku gminę przemianowano na [[Szczecinki (gmina wiejska)|gminę Szczecinki]].  
  
  
Liczba mieszkańców
+
Liczba mieszkańców w poszczególnych latach:
  
1857 - 536 osób
+
*1857 r. – 536 osób
  
1933 - 465 osób
+
*1933 r. – 465 osób
  
1939 - 405 osób
+
*1939 r. – 405 osób
 
 
<br/>
 
  
 
== Zabytki ==
 
== Zabytki ==
*Zespół budynków szkolnych z przełomu XIX i XX wieku: szkoła (obecnie dom) i budynek gospodarczy
+
*zespół budynków szkolnych z przełomu XIX i XX wieku: szkoła (obecnie dom) i budynek gospodarczy
*Przykłady budownictwa z przełomu XIX i XX wieku (dom nr 3/4)
+
*przykłady budownictwa z przełomu XIX i XX wieku (dom nr 3/4)
*Cmentarz ewangelicki z XIX wieku, przy drodze do Bakałarzewa (woj. podlaskie)
+
*cmentarz ewangelicki z XIX wieku, przy drodze do Bakałarzewa (woj. podlaskie)
*Cmentarz ewangelicki z XIX wieku, na rozwidleniu dróg Bakałarzewo - Olecko (szosa) i Bakałarzewo - Borawskie (droga gruntowa)
+
*cmentarz ewangelicki z XIX wieku, na rozwidleniu dróg Bakałarzewo Olecko (szosa) i Bakałarzewo Borawskie (droga gruntowa)
*Pomnik poświęcony działaczom PPR poległym w walce z podziemiem niepodległościowym, przed II wojną światową prawdopodobnie upamiętniał mieszkańców wsi poległych w latach 1914-1918
+
*pomnik poświęcony milicjantom i działaczom PPR poległym w walce z podziemiem niepodległościowym w latach 1946-1947.
<br/>
 
  
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
#''Olecko. Z dziejów miasta i powiatu'', red. Andrzej Wakar i in., Olsztyn 1974.
+
''Olecko. Z dziejów miasta i powiatu'', red. Andrzej Wakar i in., Olsztyn 1974.<br/>
#''Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch'', Königsberg 1857.
+
''Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch'', Königsberg 1857.<br/>
#[http://umolecko.bip.doc.pl/upload/doc/35243_20120521_120820.pdf Gminna Ewidencja Zabytków] [data dostępu: 12.11.2013]
+
[http://umolecko.bip.doc.pl/ Strona Urzędu Miasta Olecko] [12.11.2013]<br/>
#[http://www.stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims| Bank Danych Lokalnych GUS] [data dostępu: 12.11.2013]
+
[http://www.stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims| Bank Danych Lokalnych GUS] [12.11.2013]<br/>
#[http://www.verwaltungsgeschichte.de/treuburg.html| Vervaltugsgeschichte] [data dostępu: 12.11.2013]
+
[http://www.verwaltungsgeschichte.de/treuburg.html| Vervaltugsgeschichte] [12.11.2013]
<br/>
 
  
 
{{Przypisy}}
 
{{Przypisy}}
Linia 78: Linia 70:
 
<br/>
 
<br/>
  
== Zobacz też ==
+
[[Kategoria: Powiat olecki]]  
 
+
[[Kategoria: Olecko (gmina miejsko-wiejska)]]  
<br/>
+
[[Kategoria: Wsie sołeckie]]
 
+
[[Kategoria: 1501-1600]]
[[Kategoria: Miejscowość]] [[Kategoria: Powiat olecki]] [[Kategoria: Gmina Olecko]] [[Kategoria: Wieś sołecka]]
 

Aktualna wersja na dzień 16:42, 7 sty 2017

Borawskie

Rodzaj miejscowości wieś sołecka
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat olecki
Gmina Olecko
Liczba ludności (2010) 274
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Borawskie
Borawskie
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Borawskie
Borawskie
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Borawskie (niem. Borawsken, od 1938 r. Deutscheck) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie oleckim, w gminie Olecko. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa suwalskiego. W latach 1999–2001 wieś wchodziła w skład powiatu olecko–gołdapskiego. Miejscowość w 2010 roku liczyła 274 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Marek Chlebus[1].

Położenie

Wieś położona jest w północno–wschodniej części województwa warmińsko–mazurskiego, we wschodniej części Pojezierza Zachodniosuwalskiego, 13 km na północny wschód od Olecka; na północ od drogi wojewódzkiej nr 653, przy granicy z województwem podlaskim. Las rozciągający się na zachód i południowy zachód od wsi zwany jest Lasem Borawskim.

Dzieje miejscowości

Wieś powstała w ramach kolonizacji północno–wschodnich terenów Prus Książęcych. Dokładna data jej założenia nie jest znana. W 1561 roku starosta Wawrzyniec von Halle odnowił przywilej braciom Jakubowi, Jordanowi i Sobiechowi Borawskim, w którym potwierdzał, iż ich ojciec, Piotr Borawski, zakupił za 198 grzywien sześć łanów sołeckich, zobowiązując się do założenia na 60 łanach wsi czynszowej na prawie chełmińskim; osiedleńcy mieli zapewnione 10 lat wolnizny. Można więc przyjąć, że Borawskie powstały w połowie XVI wieku. Wieś należała do parafii ewangelickiej w Mieruniszkach.

Szkołę we wsi założono w pierwszej połowie XVIII wieku (około 1737–1740). W 1935 roku zatrudniony w niej był jeden nauczyciel, a w ośmiu klasach uczęszczało do niej ogółem 56 dzieci. Po II wojnie światowej szkołę uruchomiono ponownie w sierpniu 1945 roku jako jedną z pierwszych szkół w powiecie oleckim; pracował w niej wówczas jeden nauczyciel.

Na początku 1945 roku Borawskie zostały częściowo zniszczone w wyniku ostrzału artyleryjskiego. W pierwszych latach powojennych w tych okolicach działały oddziały zbrojne podziemia niepodległościowego. W pierwszej połowie 1946 roku zginął z ich ręki mieszkaniec wsi, członek Polskiej Partii Robotniczej; uprowadzony został również wójt gminy Bolesław Chrzanowski, któremu udało się uciec. Siedziba gminy w tym okresie znajdowała się w Szczecinkach; ostatecznie w 1950 roku gminę przemianowano na gminę Szczecinki.


Liczba mieszkańców w poszczególnych latach:

  • 1857 r. – 536 osób
  • 1933 r. – 465 osób
  • 1939 r. – 405 osób

Zabytki

  • zespół budynków szkolnych z przełomu XIX i XX wieku: szkoła (obecnie dom) i budynek gospodarczy
  • przykłady budownictwa z przełomu XIX i XX wieku (dom nr 3/4)
  • cmentarz ewangelicki z XIX wieku, przy drodze do Bakałarzewa (woj. podlaskie)
  • cmentarz ewangelicki z XIX wieku, na rozwidleniu dróg Bakałarzewo – Olecko (szosa) i Bakałarzewo – Borawskie (droga gruntowa)
  • pomnik poświęcony milicjantom i działaczom PPR poległym w walce z podziemiem niepodległościowym w latach 1946-1947.

Bibliografia

Olecko. Z dziejów miasta i powiatu, red. Andrzej Wakar i in., Olsztyn 1974.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
Strona Urzędu Miasta Olecko [12.11.2013]
Bank Danych Lokalnych GUS [12.11.2013]
Vervaltugsgeschichte [12.11.2013]

Przypisy