Chrysto Izworski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Bibliografia) |
|||
| Linia 33: | Linia 33: | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | [[Kategoria: Osoba|Izworski, Chrysto]][[Kategoria: Nauczyciele akademiccy|Izworski, Chrysto][[Kategoria: Olsztyn|Izworski, Chrysto]] [[Kategoria: 1918-1944|Izworski, Chrysto]] [[Kategoria: 1944-1989|Izworski, Chrysto]] | + | [[Kategoria: Osoba|Izworski, Chrysto]][[Kategoria: Nauczyciele akademiccy|Izworski, Chrysto]][[Kategoria: Olsztyn|Izworski, Chrysto]] [[Kategoria: 1918-1944|Izworski, Chrysto]] [[Kategoria: 1944-1989|Izworski, Chrysto]] |
Wersja z 13:56, 21 sty 2015
| Chrysto Izworski | |
| | |
| Data i miejsce urodzenia | 29 marca 1878 r. Akubunar |
| Data i miejsce śmierci | 7 września 1955 r. Cieszyn |
| Zawód | nauczyciel akademicki |
Chrysto Izworski (ur. 29 marca 1878 r. w Akubunar, zm. 7 września 1955 r. w Cieszynie) – nauczyciel akademicki.
Życiorys
Chrysto Izworski urodził się 29 marca 1878 roku w Akubunar niedaleko Adrianopola. Jego rodzicami byli Dymitr i Diana Teodorow. We wczesnym dzieciństwie stracił ojca. Trudna sytuacja rodzinna sprawiła, iż matka oddała małego Chrysto do Polskiego Misyjnego Zakładu Księży Zmartwychwstańców w Adrianopolu. W 1896 roku ukończył tam szkołę średnią, by następnie podjąć pracę jako nauczyciel.
Pracował jako nauczyciel w Adrianopolu przez 6 lat. Zaoszczędzone fundusze pozwoliły mu na wyjazd do Lwowa, gdzie podjął studia chemiczne na politechnice. Ukończył je w 1905 roku, po czym wyjechał do Bułgarii w poszukiwaniu pracy, której nie mógł znaleźć we Lwowie. Przez 2 lata pracował jako kontroler produktów spożywczych w Sofii. Następnie uzyskał zatrudnienie w Plewnie jako kierownik stacji doświadczalnej. Ciężka praca zaowocowała obronieniem doktoratu, co ułatwiło Izworskiemu objęcie funkcji nauczyciela akademickiego w Państwowej Wyższej Szkole Gospodarstwa Wiejskiego w Cieszynie. Swoje obowiązki pełnił do 1939 roku, do momentu wkroczenia armii niemieckiej. Po wyjeździe z Polski udał się ponownie do Lwowa, gdzie podjął pracę w zawodzie.
Po zakończeniu wojny ponownie wrócił na stanowisko w Cieszynie. Po zamknięciu Państwowej Wyższej Szkoły w 1950 roku nie przeniósł się do Olsztyna, jednak przyjeżdżał tam, żeby jego dawni studenci mogli zaliczyć zaległe egzaminy. Zmarł 7 września 1955 roku w Cieszynie.
Bibliografia
J. Chłosta, Ludzie godni pamięci warmińsko-mazurscy patroni olsztyńskich ulic, Olsztyn 1997.
