Cmentarz kanonicki we Fromborku

Zabytkowy cmentarz kanoników Kapituły Warmińskiej we Fromborku stanowi uzupełnienie w części południowej ogrodów kanonicznych. Od strony miasta prowadzi do niego około 100 letnia aleja lipowa. Cmentarz został założony w 1908 roku z powodu nie tylko braku miejsca na dalsze pochówki w krypcie fromborskiej katedrze, ale także ze względów sanitarnych. Ceglane ogrodzenie z żelazną bramą od strony południowej oraz układ otaczającej wysokiej zieleni sprawiają, że nekropolia kanonicka zachowała specyficzny charakter. Cmentarz składa się z 4 kwater, podzielonych dwiema alejami lipowymi (poprzeczną i podłużną). Główną oś cmentarza, biegnącą bezpośrednio od bramy, wyznacza podłużna aleja wysadzona po 9 lip i klonów z każdej strony. Na zakończeniu tej alei znajduje się rzeźbiona z piaskowca Grupa Ukrzyżowania (Chrystus Ukrzyżowany w asyście Matki Bożej i św. Jana Ewangelisty). Jest to wykonana na początku XX wieku kopia dzieła Tilmana Riemenschneidera. Jej autorem był Joseph Seitz. Pierwszy pochówek miał miejsce w 1911 roku. W sumie spoczywa na nim 22 kanoników i 1 wikariusz katedralny. Zachowane kamienne nagrobki z krzyżami kamiennymi, żelaznymi i drewnianymi znajdują się po lewej stronie cmentarza i mało, kto zdaje sobie sprawę, że pochowani tam dostojnicy kościelni: profesorzy, doktorzy teologii i filozofii byli wielce zasłużeni dla Warmii. Spora część z nich nosiła polsko brzmiące nazwiska. Dziś cmentarz kanonicki jest nieczynny, a nekropolia wpisana do rejestru zabytków stanowi własność Warmińskiej Kapituły Katedralnej we Fromborku.