Cmentarz mennonicki w Stalewie
Cmentarz mennonicki w Stalewie założony został w okresie budowy kościoła w latach 1707-1709. Powstała wówczas nekropolia znajdowała się w centrum dzisiejszej wsi, przy drodze, na terenie nieco podwyższonym. Powierzchnia cmentarza była niewielka i swoim kształtem przypominała trapez. Ze względu, że istniejący kościół o konstrukcji szachulcowej zajmował znaczną jego część nie było mowy o podziale na kwatery i na wytyczeniu alei. Całość terenu była otoczona drzewami rosnącymi głównie na obrzeżach. Podobnie jak kościół nagrobki zmarłych były orientowane. Występowały one w formie otwartej od góry tumby ze sztucznego kamienia. Z tyłu za rozebranym w latach 1971-1972 kościołem znajdowało się metalowe ogrodzenie, w którym zachowała się jedna piaskowcowa stela. To typowy przykład sztuki nagrobkowej u mennonitów, czego dowodem jest największa ich koncentracja na cmentarzu w Stogach Malborskich. Na cmentarzu w Stalewie zachował się także nagrobek w formie kolumny, którego fragmenty znajdują się w południowej jego części. Na cmentarzu znajdowała się także pewna liczba żeliwnych krzyży nagrobnych, po których pozostały jedynie niewielkie fragmenty. Obecny widok cmentarza jest przygnębiający z racji, że cały teren jest zaniedbany, porośnięty dziko rosnącą roślinnością, zaś nagrobki porozbijane i niekompletne.
